GotoKnow ทำให้เราเขียนอะไรในสมองอยู่เสมอ

น่าจะเป็นวิธีการทำให้สมองได้บริหารอยู่เสมอวิธีหนึ่งนะคะ

เนื่องจากระยะหลังเขียนแทบทุกวัน จึงทำให้ตัวเองรู้สึกเหมือนห่างหายไปนานทั้งที่ไม่ได้แวะเข้ามาเขียนเพียง 2 วัน เพราะต้องทำธุระเป็นลูก(สะใภ้)กตัญญู มีคุณปู่คุณย่าของสามหนุ่มมาเป็นศรีในบ้านเรา เด็กๆชอบความเป็นครอบครัวใหญ่กันเป็นอันดี ทั้งที่บ้านแคบๆ เดินหลบกันไปหลบกันมา เป็นตัวอย่างที่เห็นชัดมากสำหรับภาษิตที่ว่า "คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก" เราไม่รู้สึกเดือดร้อนกันเลย กลายเป็นดีใจที่รู้ว่าท่านต้องพักกับพวกเราไปอีก 2-3เดือน เพื่อให้ใกล้ชิดหมอรอดูอาการ ไม่ต้องเหนื่อยเดินทางไปมา

มีเวลาเข้า internet น้อยลงเมื่ออยู่บ้าน จึงใช้เวลาที่ว่างบ้าง อ่านหนังสือเสียมากกว่า อ่านทีละนิดละหน่อย อ่านแล้วก็คิด คิดว่าถ้าได้เขียนเล่าใน GotoKnow อยากเขียนว่าอะไร เขียนได้มากมายเลยค่ะ มากอย่างไม่น่าเชื่อ เขียนไว้ในสมอง เขียนได้ตลอดเวลาที่ไม่มีใครคุยด้วย แต่พอมานั่งเขียนจริงๆ ก็หมดเวลาไปกับการอ่านที่คนอื่นๆเขียนไปก็มาก จนไล่เรียงสิ่งที่จะเขียนที่มีอยู่เต็มสมองไม่ได้สักเท่าไหร่ และรู้สึกว่าสิ่งที่คิดไว้ไม่"สด"พอที่จะเขียนเสียแล้ว คงมีบ้างบางอย่างที่ลงมือจดโน้ตไว้ ที่จะนำมาเขียนได้ในคราวต่อๆไป

แต่สิ่งที่"ได้"ก็คือ ได้คิด ซึ่งตัวเองถือว่าเป็นสิ่งที่มีประโยชน์กับตัวเองมาก ใครอยากรู้ว่า ความรู้สึกที่ดีเช่นนี้เป็นอย่างไร ให้ลองลงมือเขียนความคิดของตัวเองบ่อยๆเถอะค่ะ แล้วจะค้นพบอะไรดีๆที่เกิดกับตัวเองจากการเขียนแล้วมีคนต่อยอดอยู่บ่อยๆ  

จริงไหมคะ เพื่อนๆชาว GotoKnow ทั้งหลาย

[Prof. Vicharn Panich]

จริงครับ    ผมเองก็เป็นอย่างนั้น    คงจะตรงกับ "วิมังสา" กระมังครับ

[หลานฝุ่น]

ดีค่ะ จะพยายามทำตาม บางทีคิดแล้วคิดคนเดียว ไม่ได้นำความคิดมาเขียน บางทีถ้าลองนำความคิดมาเขียน บางทีอาจมีคงช่วยเราคิดหรือแก้ปัญหาที่คิดไม่ตกได้บ้าง จะลองดูค่ะ แล้วอากุงอาโผ่เป็นอย่างไรบ้างคะ ต้องอยู่ถึงเดือนพฤศจิกายนใช่ไหมคะ ว่างๆจะโทรไป good morning น้องฟุงนะครับ