เก็บความรู้ฝังลึกของแม่ไว้

คุณแม่ดิฉันเป็นคนสวย เขียนหนังสือ(จีน)ก็สวย วันแม่ปีนี้ (12 ส.ค. 49) คุณแม่เขียนชื่อของลูกสาว 3 ใบเถาของดิฉันบนซองสีชมพู  สอดใส่ธนบัตรใบละร้อย 3 ใบ ไว้ทุกซอง เพื่อมอบให้หลานๆ

เพื่อเป็นอนุสรณ์ ดิฉันจึงสแกนหน้าซองเก็บไว้  เพราะคราวนี้ คุณแม่บรรจงเขียนชื่อหลานบนซองให้ดูทีละเส้น ดิฉันเรียนวิธีการเขียนอย่างนี้มาตั้งแต่เล็ก เรียกว่าคัดจีน อักษรจีนแต่ละตัวมีลำดับการเขียนของแต่ละเส้น จะเขียนตามใจไม่ได้

ลูกสาวคนแรก ตาและยาย ตั้งชื่อว่า หงซู่เจี๋ย (อ่านสำเนียงจีนกลาง) จากชื่อไทยว่า สุกฤตา เขียนดังนี้     

ลูกสาวคนที่สอง ชื่อ หงจู่อิง  จากชื่อไทยว่า ธันยพร เขียนดังนี้

ลูกสาวคนที่สาม ชื่อ หงเป่าจู  จากชื่อไทยว่า ธรณ์ธันย์  เขียนดังนี้

หง คือนามสกุล (แซ่) ของคุณพ่อของดิฉัน  ดิฉันจึงมีนามสกุล (แซ่) นี้ตามพ่อ  ที่แปลกและเปลี่ยนไปจากที่มาของนามสกุลจีนของรุ่นหลาน ก็คือ พวกเขามีนามสกุลจีนเป็น หง ตามของตา   

ถัง คือนามสกุล ของคุณแม่ของดิฉัน สมัยเรียนมัธยม เผอิญดิฉันได้สมญานามจากเพื่อนๆ ในกลุ่มว่า ถัง เหมือนกัน และเรียกติดปากกันจนกระทั่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย  แต่ที่มาของชื่อเล่นนี้  ไม่ใช่มาจากนามสกุลของคุณแม่  แต่มาจากชื่อ พระถังซัมจั๋ง (หนังดังในสมัยนั้น พวกเราเอาชื่อตัวละครมาตั้งชื่อเล่นกันเอง)

ตอนที่พรรคพวกมาเที่ยวบ้าน และร้องเรียกดิฉันว่า ถัง.. ถัง..  เล่นเอาคุณแม่ของดิฉันตกใจไปหมด เพราะสงสัยว่าเด็กๆ พวกนี้มาร้องเรียกหาแม่อย่างสนิทสนมทำไม  (คนจีน เวลาเรียกชื่อคนที่สนิทสนมจะเรียกแซ่  ไม่เรียกชื่อ)