หล่อหลอม

โอกาสและการใฝ่รู้เป็นปัจจัยที่สำคัญ

วันนี้ เจ้าของ blog ตัวจริง 2 ใน 3 ต้องไปปฏิบัติภารกิจต่างจังหวัด 1 คน ลาพักผ่อน 1 คน  ผู้เขียนก็เลยฉวยโอกาสเข้ามาทำยอดจำนวนการ post ให้  เนื่องจากยังไม่ได้เปิด blog เป็นของตัวเอง  ผู้อ่านคงต้อง(พยายาม)ทำใจว่ากำลังอ่านบทความของแขกรับเชิญ(ตัวเอง) ก็แล้วกัน  อ้อ อีกเหตุผลหนึ่งที่อยากเข้ามาลองดูสักตั้งคือ มีภาคีโทรมาถามว่าจะลบกระทู้ที่ post ไปแล้วอย่างไร ซึ่งผู้เขียนก็อึ้งไป เพราะยังไม่เคย post เลย ได้แต่ comment เขาไปทั่ว เอาละสิ ตอบเขาไม่ได้  อย่างนี้ยอมไม่ได้ จึงต้อง(ขู่) ขอ username และ password จากสมาชิก 3 ซ่าที่รักษาการอยู่อีกหนึ่งคน เอาละมาดูกันสิว่า แขกรับเชิญ(ตัวเอง) คนนี้จะคุยอะไรกับท่าน

จั่วหัวว่า "หล่อหลอม" เพราะมีผู้ใหญ่ที่เคารพท่านหนึ่งที่ผู้เขียนมักจะแวะไปคุยด้วยยามว่าง ท่านถามผู้เขียนว่า "วันแรกที่คุณเข้ามาทำงานกับวันนี้ แตกต่างกันอย่างไร" ผู้เขียนจึงได้เริ่มทบทวน ก็พบว่า เออ เราเปลี่ยนไปจริงๆ จากที่ต้องพบกับความลำบากใจทุกครั้งที่กรอกใบสมัครเรื่องความสามารถพิเศษ ทำไมเราไม่มีความสามารถหรือทักษะพิเศษอะไรกับคนอื่นเขาบ้างเนี่ยะ แล้วใครจะรับเราเข้าทำงาน แล้วก็จับพลัดจับผลูได้มาทำงานที่ สคส.  ได้พบความตื่นเต้นเร้าใจ ต้อง stand by ตลอดเวลา  ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ แบบ learning by doing  เพราะที่นี่ไม่มีคำถามว่า "ทำ blog ได้ไหม   ถ่าย VDO ได้ไหม  ใช้โปรแกรม................ได้ไหม ฯลฯ"  แต่ที่นี่จะมีแต่ "เอ้า เปิด blog สิ    ทำโปรแกรมนี้นะ  เอารูปขึ้น blog นะ ฯลฯ"  หากเป็นคนที่ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยอาจจะไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้ แต่ผู้เขียนถือว่าต้องพลิกวิกฤตเป็นโอกาส ในการเรียนรู้ จะบอกว่าเป็นผู้เขียนคนเดียวก็คงไม่ใช่ แต่ทุกคนที่ สคส. เป็นอย่างนี้จริงๆ  ใฝ่รู้กันสุดชีวิต  อุปกรณ์ทุกอย่างที่มีอยู่ ทุกคนติดตั้ง ใช้งานและปรับแก้ในเบื้องต้นได้ ใครรู้อะไรก็มาบอกกล่าว มาสอนกันต่อๆ ไป  รวมทั้งผู้บริหารด้วย ผลัดกันเป็นครู เป็นนักเรียน สนุกดีคะ   ออ ลืมบอกว่าเราไม่มีช่างเทคนิค ต้องดูแลอุปกรณ์กันเอง ช่วยกันเลือก spec เอง  ทดลองใช้เอง  ถ้านับจำนวนอุปกรณ์อำนวยความสะดวก เช่น กล้อง VDO  กล้องถ่ายภาพนิ่ง   notebook  ฯลฯ ก็พอๆ กับจำนวนบุคลากรแล้วล่ะ  

มีเสียงสะท้อนเกี่ยวกับตัวผู้เขียนว่าทำไมทำอันนี้ได้ ทำอันนั้นได้ คำตอบก็เป็นเพราะได้รับโอกาสจากทุกคนที่อยู่รอบข้าง และเมื่อยังไม่รู้ ยังทำไม่ได้ ก็รู้สึกค้างคาในใจ ต้องถามคนที่รู้แล้วฝึก ลองทำ จนทำได้เอง เหมือนที่ลอง post อยู่นี่ไงค่ะ  

 

                                                                                                                                             คมขำ