เป็นการเสียสละของเครือข่าย R2R รพ.ท่าบ่อ ที่สละวันให้กับทาง สสจ. ในการเรียนรู้ R2R ซึ่งตามกำหนดเป็นวันแห่งการเรียนรู้ของนักพัฒนางานประจำ รพ.สมเด็จพระยุพราชท่าบ่อ...
เป็นการบรรยายที่ใช้ระยะเวลาเกือบสองชั่วโมง และเป็นการเดินทางที่ทำได้สี่ชั่วโมง ออกจากบ้านแบบไม่เร่งรีบ แถมได้แวะทำธุระหลายที่กว่าจะถึงที่หมาย ซึ่งปีนี้ทาง สสจ.หนองคายประกาศขับเคลื่อนพัฒนางานประจำด้วยการทำ R2R ซึ่งถือว่าเป็นนิมิตรหมายที่ดีอย่างยิ่ง
วันนี้คือ การจุดประกาย...
ยังไม่ทันกลับถึงบ้านดีนัก ปรากฏว่าพี่นาง(นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์) เขียนบันทึกเรียบร้อยแล้ว สมแล้วกับที่เป็นผู้มีหัวใจอันเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์...กันกับ G2K
แม้เป็นการเดินทางที่ห่างกันมากพอสมควร ระหว่างยโสธร-หนองคาย แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นอุปสรรค เราเริ่มต้นทำความเข้าใจ R2R ผ่านวีทีอาร์เรื่อง "จากวันนั้นถึงวันนี้ R2R ประเทศไทย" และพูดคุยเชิงบรรยายให้เห็นภาพ concept R2R จากนั้นทำความเข้าใจซ้ำเข้าไปอีกผ่านวีทีอาร์เรื่องที่สอง "เชื่อมพลังเครือข่าย ขยายคุณค่างานประจำ"...
ความท้าทาย...ทุกครั้งของการบรรยายให้รับรู้ในเรื่อง R2R คือ
การเปลี่ยนความเข้าใจผิด (มิจฉาทิฐิ) ในการทำวิจัยที่ยึดเฉพาะเรื่องระเบียบวิธีวิจัยและสถิติให้แปรเปลี่ยนเป็นการทำความเข้าใจวิจัยอันเป็นกระบวนการสร้างความรู้ สร้างปัญญา...(สัมมาทิฐิ) และที่สำคัญการมองเห็นความแง่งามแห่งชีวิตการทำงานที่ตนดำรงอยู่
สวัสดีค่ะ ดร.Ka-Poom
ดูจากภาพถ่ายคนฟังแล้ว ระดับ Keyman ด้าน R2R ของชาวสาธารณสุขหนองคายเลยนะคะ
หวังว่าอาจารย์จะมาติดตามความก้าวหน้า...เมื่อเวลาชิ้นงานเริ่มเป็นรูปเป็นร่างอีกทีนะคะ
เจอเพื่อน...ด้วย ชื่อน้อง...ใช่ป่ะป้าแดง
สวัสดีครับ....
ผมเป็นคนรัก R2R และกระบวนการวิจัยมากครับ
และหวังว่าจะมีคนรัก R2R มากขึ้นเรื่อย ๆ
เพราะตนเองจะมึความสุข และเข้าใจตนเอง
และแบ่งปันสิ่งเหล่านั้นให้ผู้อื่น ๆ และโลก
ในทัศนะของผม...
(ถ้าทำ R2R แล้วไม่มีแรงบันดาลและไม่มีความสุข...ผมคิดว่า...ไม่ใช่ R2R แล้วหล่ะ...เลิกทำครับ...)
R2R ...
เป็นการวิจัยที่ลดระดับ แต่ไม่ได้ลดคุณค่าและให้โอกาสการพัฒนางานประจำ
แต่ลึก ๆ แล้ว R2R เป็นกระบวนการที่สร้างปัญญาที่เกิดจากผู้ทำ R2R เอง
อยากเห็นผีเสื้อตัวเล็ก ๆ มีแรงกระเพื่อมปีกอีกต่อ ๆ ไปอีก (นาน ๆ) ครับ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
สวัสดีค่ะ น้องกะปุ๋ม
หลายอย่างที่เรามีความพยายามจะทำให้สำเร็จเพราะมีแรงบันดาลใจ
แรงขับนี้มันจะทำให้เราทำอะไรอย่างที่เราหวังอย่างที่ไม่เหน็ดเหนื่อย
พี่รู้สึกมีพลัง มีกำลังใจที่จะเขียนบันทึก แม้ว่าช่วงนี้ห่างมานานเหมือนกัน
(เพราะได้แรงกระตุ้นจากน้องกะปุ๋มตอนบ่ายนั่นเอง)
เมื่อวานฟัง R2R แบบซาบวึ้ง ไม่เครียดและไม่เบื่อเลย
สี่ชั่วโมงของการขับรถ...
เมื่อได้เอนหลังลงราบกับพื้น...ความผ่อนคลายก็บังเกิดขึ้น
สี่ชั่วโมงของการเดินทาง และแปดกว่าชั่วโมงก็การไป-กลับ และอีกเกือบสองชั่วโมงของการได้เจอกัน...คือ คุณค่า และความหมายอันยิ่งใหญ่แห่งโลกทาง "ปัญญา"...
นี่คือ โอกาสที่ได้รักษาโอกาสนั้นอย่างเต็มที่
สุขซาบซึ้งใจทุกครา...ของการเดินทาง
เมื่อใดที่เห็นพี่โอและคุณอดิเรกเคียงคู่มาทักทาย...
ทำให้รู้สึกว่า...โลกนี้รื่นรมย์ยิ่งนักบนเส้นทางแห่งความคิดความเชื่อที่ย่างก้าวนี้ค่ะ
...
ขอบพระคุณนะคะ ทพญ.ธิรัมภา โอกาสแห่งการเรียนรู้นี้มีอยู่ตราบเท่าลมหายใจ
ชอบรูปนี้มากเลยค่ะ สดใส
ขอบพระคุณค่ะ...ความสดใสที่ว่านั่นมองผ่านเลนส์และถูกส่งมาที่บุคคลทั้งสองค่ะพี่นาง ^__^