คือ...ความหลุดพ้น
คือ..ความหลุดพ้น...
...
จากที่สนใจในเรื่องของการพัฒนาจิตใจ...ให้ละเอียด...และแตกต่างจากจิตของอมนุษย์...นั้น
วันนี้ได้คำตอบแก่ตน...จากการเพียรหาคำตอบ...เรื่อง "กรรม"...
...
เราได้สนทนาธรรมในกลุ่มที่คนที่สนใจร่วมกัน
จึงได้ทราบว่า...เหตุที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้เราหลุดพ้นออกมาจากกรรมนั้นได้โดยการสั่งสมแห่งผลบุญที่ยึดมั่นในศีล...เมื่อหลุดออกมาได้..ความทุกข์ทุรนทุราย...จึงปราศจากหายไปใจจิต...อย่างไม่เหลือใยใดใด...
การแผ่เมตตา..การทำสมาธิ...การอุทิศกุศล..คือ สิ่งที่ดีงามที่มีต่อเจ้ากรรม...ที่เพิ่งหลุดพ้นไปเพื่อที่จะไม่มาโยน...ผูกติดกันไป...
...
ณ วันนี้จากกุศลกรรม ดังกล่าวทำให้ทราบข้อมูลแห่งความเป็นไปที่แท้จริง...
จึงได้แต่คิดว่า..กรรมเวรนี้มีจริง...
คนที่มีศีลเสมอกันมักจะได้มาพานพบกัน..และเมื่อใดที่ศีลเหลื่อมล้ำกัน..
คนที่มีศีลเหนือกว่า...จะหลุดพ้นเหนือออกไป
คนที่มีศีลต่ำกว่า...ก็จะหลุดไปในวิบากกรรมนั้นของตน...วังวนแห่งกรรมนั้นต่อไป
...
จากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิต...
ช่วงระยะเวลาสองสามเดือนที่ผ่านมานี้...
อยู่ๆ..สิ่งที่หนักอึ้งในใจ...ก็หลุดออกไป...โดยอย่างไม่คาดคิด
ทำให้ดิฉันพิจารณาแห่งความเป็นไปนี้ว่า...คือการหลุดออกจากบ่วงกรรม...ที่ไม่ต่อยอดแห่งบาปกรรมต่อไป...
...
ณ ตอนนี้ที่ทำทุกวัน คือ การอโหสิกรรม
และการภาวนาแผ่เมตตา...ต่อบุคคลต่างๆ...และสรรพสัตว์ทั้งหลาย
...
บุคคลที่เคยผ่านมาในชีวิตเหมือนเป็นกรรมที่ต่อเนื่องผูกกันมาและได้ตัดวงจร...นี้ออกไป
หญิงชายที่เข้ามาใหม่...มาพานพบกันนี้ต่างมีกรรมวาระที่ต้องมาเจอกัน
กรรม...แห่งวังวน...ที่ร่วมกันก่อ...หรือจะช่วยกันตัดวงจร ก็คงต้องดูและพิจารณากันต่อไป...
ณ วันนี้ได้แต่..เฝ้ามองแห่งความเป็นไปนั้น
เพราะนั่นคือกรรม...ที่ยังไม่หลุดพ้น
ความเห็น (10)
อ.ขจิต...
ยินดียิ่งนะคะ...
พอดีกะปุ๋มสนใจในเรื่องของการพัฒนาจิต และเริ่มฝึกอย่างจริงจังมาตั้งแต่ปี 39...จนถึงทุกวันนี้จึงได้ทราบว่า...บททดสอบแต่ละอย่างของชีวิตนั้นยากขึ้นเรื่อยๆ...หากเรานิ่งและมีสติไม่มากพอ...เราอาจเพลี้ยงพล้ำต่อชีวิต...
...
และที่สำคัญยังเชื่อในเรื่อง...ทำดีได้ดี...ทำชั่วได้ชั่วคะ...
คิดดี...ทำดี...ย่อมนำพาชีวิตเราเจริญก้าวหน้า...และไม่ตกต่ำคะ...
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
- ถ้าอย่างนั้นคงเป็นกรรมดีนะครับที่เราได้มาเจอกัน
- ได้มารู้จักG2K ได้มารู้จักเพื่อน ๆ ในนี้หลาย ๆ คนครับ
- ตอนนี้ผมเหมือนมีที่พึ่งเดียว สบายใจทุก ๆ ครั้งที่ได้เข้ามาคุยกับทุก ๆ คนที่นี่โดยเฉพาะกะปุ๋มครับ
คุณปภังกร...คะ
คนเราที่มี...จิตสัมพันธ์กันนั้น...น่าจะมีองค์ประกอบหลายอย่างนะคะ...
...
และคนที่จะคุยกันได้อย่างไม่อึดอัด...ก็น่าจะมีจริตที่คล้ายคลึงกันด้วย...
และที่สำคัญ...มุมมองต่อการมองโลก..ก็น่าจะคล้ายคลึงกันไปอีก...
ดังนั้น...จากความคล้ายคลึงดังกล่าว...จึงทำให้เราได้พบมิตรที่แท้...เสมอ...ในความเหมือนที่แตกต่าง...
ขอบคุณคะ
เรื่องกรรมนี้ ไม่เพียงแต่เฉพาะคนกับคนนะคะ...ระหว่างคนกับสัตว์ก็เป็นเรื่องของกรรมร่วม
เพราะสังเกตตัวเองแล้ว รู้สึกว่า คงเคยทำกรรมดีๆ กับสัตว์ ทำให้มักจะมีหมา แมว วิ่งมาหามาทำไมตรีด้วยค่ะ ยังไม่ได้สังเกตไปถึง "คน" ค่ะ
ขอบคุณอาจารย์จันทรรัตน์มากนะคะ...
นอกจากกรรมที่ว่ากะปุ๋มว่า...พลังแห่งความมีเมตตาด้วยไหมคะ...ที่ทำให้หมา แมว วิ่งมาหา...
...
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
- น้องกะปุ๋ม
- แสดงว่าเรามีศีลเสมอกัน...เราจึงมาพานพบกัน...
- แสดงว่าเรามีความคิด จริตที่คล้ายกันจึงคุยกันได้อีก
- แสดงว่าชาติก่อนเราก็คงทำบุญมาด้วยกันซินะคะชาตินี้เราจึงมีน้องที่น่ารักเช่นนี้...
พี่เล็กคะ...กะปุ๋มก็เชื่อเช่นนั้นนะคะ...คนที่มีศีลไม่เสมอกันจึงได้หลุดออกไปจากวงจรซึ่งกันและกัน..แต่หากห้วงเวลาหนึ่งที่ได้มาพบกันนั้น อาจเป็นเพราะกรรมที่เคยผูกติดกันมาก...หากเมื่อระยะเวลาที่ผ่านไปได้ไม่นาน อยู่ๆ...สัมพันธ์นั้นหลุดออกไป...ก็เพราะจิตที่มีศีลที่ต่างระดับกันนั้น ทำให้หลุดออกไปจากกัน...เมื่อหมดกรรมที่มีต่อกัน...
...
พี่เล็กสังเกตไหมคะว่า...ทำไมคนที่มีลักษณะคล้ายคลึงกันจึงสามารถคบกันได้อย่างยืนยาว...และก็อีกเช่นกันคนที่มีความคิด พฤติกรรมคล้ายคลึงกันต่างก็ต้องโคจรมาพบกันตามกระแสแห่งการดึงดูดแห่งจิตนั้น...
...
และเพราะอะไรทำไมมนุษย์เราต้องมีการพัฒนาจิตตนเอง...อยู่ตลอดเวลา...ในมุมมองกะปุ๋มมองว่า...เพราะเราต้องการหลุดพ้น..ออกจากความหยาบแห่งจิตของความเป็นอมนุษย์ให้มากที่สุด...เพราะเมื่อจิตหยาบเมื่อไหร่เมื่อนั้นสังคมก็มักจะวุ่นวายเสมอ...
ขอบคุณนะคะที่มาต่อยอดเติมเต็ม
*^__^*
คุณคนข้างนอก...
การที่เราสามารถผ่านแบบทดสอบแห่งชีวิตไปได้..นั่นย่อมทำให้เรา Growth ขึ้นนะคะ...
ขอบคุณในสิ่งที่ดีงามเสมอมานะคะ
กะปุ๋ม