เหตุสมควรโกรธ...ไม่มีในโลก
เหตุสมควรโกรธ...ไม่มีในโลก
พอดีมีโอกาสได้อ่านหนังสือชื่อ เหตุสมควรโกรธ...ไม่มีในโลก ของพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก เป็นหนังสือธรรมะเล่มเล็ก ๆ ประทับใจมากอยู่บทหนึ่งเรื่อง แม่ขี้บ่น ลูกต้องไม่ขี้โกรธ
ท่านให้พิจารณาว่า
อารมณ์ขี้บ่นเป็นเหมือนอาการท้องผูก ของเสียเก็บไว้ในร่างกายนาน ๆ ทำให้ไม่สบาย เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
สำหรับคนขี้บ่น อารมณ์หงุดหงิดเป็นของเสียที่สะสมไว้ในใจ ถ้าเก็บกดไว้จะเครียด เป็นโรคประสาทได้ เมื่อได้ระบายออกทางวาจาเขาก็ค่อยสบายใจขึ้น
เราควรเสียสละ ใจดีพอที่จะรับเป็นสุขภัณฑ์ที่ดีให้แก่แม่ เป็นสุขภัณฑ์สะอาดใช้ได้สะดวก มีน้ำไหลแรง ๆ หน่อย
แม่บ่นเมื่อไรก็ใจดีรับฟัง แม่จะสบายใจ ไม่ต้องขัดใจ
ยิ่งของเสียออกมากยิ่งดีต่อสุขภาพ อายุยืน
แต่เราก็ต้องระวัง ถ้าคุณภาพสุขภัณฑ์ไม่ดีพอ เราจะ...สกปรกน่าดู
พออ่านแล้ว ทำให้เรากลับไปนึกดูและเปลี่ยนความคิดเรื่องการบ่นของแม่ เปลี่ยนความคิดใหม่ ถ้าเราอยากให้ท่านอยู่กับเรานาน ๆ และเพื่อความเข้าใจกันของครอบครัว
แต่เราก็ต้องรักษาตัวของเราให้ดี ทำความสะอาดบ่อย ๆ ไม่อย่างนั้นเราก็จะกลายเป็นคนที่เครียด และอารมณ์ไม่ดี ก็จะทำให้ร่างกายไม่สบาย และถ้าเราไม่สบายแล้วแม่เราก็จะไม่สบายใจไปอีกคน
ความเห็น (4)
ดีใจค่ะที่เราได้อ่านหนังสือเล่มเดียวกัน เคยเขียนบันทึกไว้ ที่นี่ค่ะ ว่าเป็นหนังสือที่ช่วยให้ผ่านพ้นความโกรธไปได้อย่างไร
ไม่โกรธค่ะ แค่ผิดหวังอย่างแรงเมื่อเทียบกับคนไม่มาเรียนแล้วเราได้เกรดน้อยกว่า ก็เท่านั้น