KMท๊รักตอนท๊ 47 ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน...มีจริงหรือ??ในสังคมปัจจุบัน

การข่มขืนความเป็นมนุษย์ของคนอื่น

                  มนุษย์เราต่างจากสัตว์โลกทั่วไปหลายประการแต่ส่งที่เด่นที่สุดคือมนุษย์เรามีความรู้สึกรัก  และห่วงใยกันและกัน  ในสังคมชนบทสมัยเรา ๆ  เป็นเด็ก  จะเห็นภาพความห่วงใย  รักกัน  มีความผูกพันธ์กันอย่างชัดเจน  การแบ่งปันอาหารกันและกัน  การลงแรง  ลงแขก  ทำงานช่วยกันและกัน  การเคารพผู้หลักผูใหญ่ความเอื้ออาธรต่อกันและกัน 

                 สภาพสังคมมนุษย์ในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากมาย  ผู้คนเห็นแก่ตัว  เบียดเบียนกันเอง  ทำร้ายกันทั้งทางร่างกายและจิตใจ  การเอารัดเอาเปรียบกับผู้ที่ลำบาก  กดขี่ข่มเหง  คนที่ด้อยกว่า  อะไรทำให้มนุษย์เราถึงได้  มีใจโหดร้าย  อย่างนี้ ... กรณีผุ้หญิงและคนแก่โดนชายฉกรรกระทืบ  ที่ห้างสรรพสินค้าสยามพารากอน  เลือดอาบหน้าเป็นภาพที่น่ากลัว  ...ทำไมคนไทยเราจึงแตกแยก  และทำร้ายกันเอง  ผมเห็นแล้วสงสาร  พระเจ้าอยู่หัว  สงสารพระนเรศวรมหาราช  และบรรพบุรุษของเราที่เสียสละชีวิตเลือดเนื้อรักษาประเทศเราไว้ให้พวกเราได้มีที่ซุกหัวนอน  พวกเราลืมวีระบุรุษของประเทศเราไปแล้วจริง ๆ  ไม่รักประเทศเราเลย  ประชาชนในประเทศเกิดความแตกแยก  แบ่งเป็นกลุ่ม  ขัดแย้งกันรุนแรง  และยาวนาน

         ความจริงแล้วคนเราเกิดมาอยู่บนโลกนี้ไม่นานไม่เกิน  100ปี  ทุกคนเกิดมา  ดำรงอยู่  และก็ดับไป  เมื่อละสังขารไปร่างกายเราก็แตกสลายแยกออกไปเป็นธาตทั้ง  4  คือ  ดิน  น้ำ  ลม  ไฟ  ไม่เหลืออะไรเลยจริง ๆ  เอาทรัพย์สมบัติเงินทอง  ลูกเมีย ญาติพี่น้องไปด้วยไม่ได้เลย  สิ่งที่เหลือมีเพียงความรู้สึกและคำกล่าวขานถึงคน ๆ  นั้นว่าช่วงที่เขามีชีวิตอยู่เขาทำอะไรไว้บ้าง  เป็นคุณงามความดีต่อเพื่อนมนุษย์  และสรรพสิ่งในโลกหรือว่า  ช่วงตลอดชีวิตมีแต่การเบียดเบียนคนอื่น  เอารัดเอาเปรียบ  สร้างความมีศักดิ์ศรีอำนาจ  และความเป็นมนุษย์ให้กับตัวเอง  ในขณะเดียวกัน ก็ทำลายศักด์ศรีความเป็นมนุษย์ของคนอื่น  พยายามครอบครองพื้นที่ของคนอื่นไม่ว่าพื้นที่ทางความคิด พื้นที่ทางการเข้าถึงทรัพยากร  พื้นที่ความรักความผูกพันธ์ของครอบครัวเขา  การกระทำของบุคคลเหล่านี้เป็นการ  "ข่มขืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษยของคนอื่น  "อย่างอำมหิตและโหดร้าย  ตายไปแล้วไม่ควรกลับมาเกิดเป็นคนไทยอีก.....สาธุ