คิดถึงแม่จัง

..นี่แหละแม่เรา

        ใครจะรู้บ้างว่าแม่เราดีแค่ไหน..คนที่คอยห่วงใยเราตลอดมา จริงอยู่ท่านอาจจะดุด่าว่าตีเราบ้าง แต่นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดา ลองคิดูซิว่าคนที่ไม่เป็นห่วงเราเขาจะมาว่าเราทำไมให้เสียเวลา..จงจำไว้เถอะคนที่บ่นเราทุกวี่ทุกวันก็เพราะเขาอยากให้เราเป็นคนดีคนอื่นเขาก็คงไม่สนใจไม่ว่าไม่บ่นเรา ยามอยู่กับแม่นะไม่อยากให้ท่านบ่นนเราหรอกแต่เมื่อต้องอยู่ไกลกัน รู้สึกไหมว่ามันเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป เชื่อว่าคนส่วนมากก็คงจะเป็นเหมือนเรา แต่ในใจลึกๆ ก็อยากให้ท่านมาอยู่ด้วยตลอดเวลา คอยเตือนสติ คอยเป็นกำลังใจยามเราเหนื่อยท้อแท้ไม่มีใครมีคนเคยพูดว่า การที่แม่โกรธเรานั้นความรักในขณะนั้นของแม่ที่มีต่อเรายังมากกว่าคนที่รักเราที่สุดแต่ไม่ใช่แม่ของเราซะอีก. ปากก็พูดไปอย่างไรนั้นแหละ แต่ใจจริงแล้วแสนจะรักเราที่สุดเลย กว่าจะได้กลับบ้านอีกทีก็คงตอนปิดเทอม จะกลับไปกินกับข้าวฝีมือแม่ให้พุงกางไปเลย

[ปารินุช]

แม่คือ ผู้มีพระคุณ คือ เพื่อน และเป็นทุกสิ่ง