ปิดฉากกระบวนการ PAR : ขอล้มเพื่อลุก


วันนี้เดินไม่ไหวก็อย่าดันทุรังเดินไป หยุดสักครู่ พักสักเดี๋ยว คิดสักหน่อย

 

 

 

 

หลังจากที่พยายามทำเรื่องที่ใคร ๆ เขาไม่ทำกันมาสองเดือนเต็ม

ไม่น่าเชื่อวันนี้ก็มาถึง

วันที่สิ้นสุดของกระบวนการ PAR

เมื่อความพยายามและห่วงใยกลับถูกมองว่าเป็น "การก้าวล่วง" ชีวิตของบุคคลอื่น

ก็คงไม่มีประโยชน์สิ่งใดที่จะทำสิ่งเหล่านี้ต่อไป

ย้อนกลับไปคิดถึงวันที่เสนอตัวเข้าไปรับงานชิ้นนี้กับท่านผู้ดูแลหลักสูตรฯ ในใจตอนนั้นนึกว่า "เราทำได้"

สองเดือนที่ผ่านมาแทบจะไม่ได้เริ่มทำงานของตนเอง ได้แต่ทุ่มเทเวลาและพลังในการจัดกระบวนการผ่านบล็อคมาโดยตลอด

กระบวนการที่เคยทำมาสำเร็จทั้งในชุมชนก็ดี ในหน่วยงานราชการต่าง ๆ ก็ดี กระบวนการที่ใช้ใจสู้มาโดยตลอด

วันนี้ต้องล้มลงอย่างไม่เป็นท่า

ด้วยสองมือเล็ก ๆ และใจดวงน้อย ๆ ของเรา ฤาจะต้านกระแสแรงลมภายใต้คลื่นลมและพายุนี้ไหว

ตอนนี้ขอ "ถอยหลังเข้าคลอง" ไปยืนอยู่ ณ ที่ที่คลื่นลมสงบ

เพื่อจะได้มีเวลาย้อนคิดเพื่อจัดการความรู้ของตนเองในกระบวนการครั้งนี้

เปลี่ยนแปลงความรู้เพื่อให้เป็นปัญญา เพื่อที่จะหาหนทางเพื่อสู้ต่อไปในภายภาคหน้า

วันนี้เดินไม่ไหวก็อย่าดันทุรังเดินไป

หยุดสักครู่ พักสักเดี๋ยว คิดสักหน่อย

"คุณรู้ไหม เวลาที่คุณทำผิด สิ่งที่ผิดจะสอนคุณว่า สิ่งที่ถูกนั้นคืออะไร"

คำพูดของอาจารย์ยังดังก้องอยู่ในหัวเสมอมา


แพ้ชนะทุกข์หรือสุขมันเป็นเช่นไร คนหนึ่งคนกว่าจะเข้าใจต้องรู้ต้องโดนด้วยตัวเอง


ไม่มีใครสอนให้มองเห็น ต้องล้มเองรับเองแพ้เองรู้เองถึงจะค่อย ๆ เข้าใจ


ถ้าหากไม่ปล่อยให้เรียนรู้ในวันนี้ แล้วจะมีวันที่เข้าใจไหม


ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยให้มันล้มบ้างก็ได้ ปล่อยให้มันแพ้บ้างก็ได้ แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ


ล้มบ้างก็ได้ แล้วเธอจะแพ้บ้างก็ได้ ชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่แค่คำว่าแพ้นั้นอย่างไม่เข้าใจ


ผิดหวังหรือสำเร็จอยู่ที่ข้างใน คนหนึ่งกว่าจะเข้าใจต้องรู้ต้องโดนด้วยตัวเอง


ไม่มีทางลัดให้เดินเล่น ต้องล้มเองรับเองแพ้เองลุกเองถึงจะค่อย ๆ เข้าใจ


เดี๋ยวสิ ลองฟังทางนี้สิ จะผิดหวังหรือจะแพ้ก็ตามแต่ขอเพียงแค่ลองฟังทางนี้สิ อย่าเพิ่งลบความตั้งใจอะไรง่าย ๆ กันอย่างงั้นสิ คนทุกคนเคยผิดหวัง คนทุกคนมีปัญหา แต่ว่าใช่ต้องหลบหน้า หรือเศร้าซึมมามันก็แย่สิ ถ้าหัวสมองยังไม่ไหวก็ใช้หัวใจไปแทนได้นี่

ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยให้มันล้มบ้างก็ได้ ปล่อยให้มันแพ้บ้างก็ได้ แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ


ล้มบ้างก็ได้ แล้วเธอจะแพ้บ้างก็ได้ ชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่แค่คำว่าแพ้นั้นอย่างไม่เข้าใจ

เพลงล้มบ้างก็ได้

ศิลปิน บอย โกสิยพงษ์

หมายเลขบันทึก: 46061เขียนเมื่อ 23 สิงหาคม 2006 22:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท