ความคิดเห็นกับสิ่งที่เป็นไป
เมื่อคืนผมไม่ได้มีโอกาสที่จะดูการถ่ายทอดสดโอลิมปิก ที่นักกีฬาไทยเข้าแข่งกัน แต่ก็ได้ดูข่าวในช่วงเช้าทดแทน ซึ่งบางสิ่งบางอย่างทำให้ผมรู้สึกตื้นตันใจขึ้นมาอย่างประหลาด สิ่งนั้นเป็นสัญญาณบ่งชี้อะไรหลายอย่างที่กำลังจะดีขึ้นเรื่อยๆในสายตาของผม คนเป็นตัวจักรสำคัญที่จะขับเคลื่อนประเทศชาติให้ก้าวหน้าต่อไป ความมั่นใจเป็นสิ่งสำคัญอย่างมากในการสร้างแรงจูงใจในการทำงานของตนเองให้ สำเร็จลุล่วงได้ ผมเชื่อเช่นนั้น การแข่งขันกีฬาครั้งนี้สำหรับผมแล้วมันเป็นเหมือนการบ่งบอกว่า ทุกวันนี้คนไทยมีความมั่นใจในศักยภาพของตนเองมากยิ่งขึ้นกว่าที่ผ่านมา(ผมเข้าข้างตนเอง) เพราะอย่างน้อยเหรียญรางวัลที่ได้มาก็เป็นตัวบ่งชี้ได้อย่างหนึ่ง
คุณเชื่อไหมว่าหลังยุติสงครามโลกครั้งที่สอง “ประเทศของเรายากจนมาก และมีหญิงสาวบางส่วนเดินทางมาขายบริการทางเพศที่ประเทศไทย” อาจารย์ทางด้านสังคมศาสตร์ชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเอ่ยขึ้นกับผมขณะที่เราสนทนา กันในค่ำคืนหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน ที่เราได้มีโอกาสร่วมเดินทางไปด้วยกัน “จริงหรือครับ” ผมถามอย่างงงๆและไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่นัก “ถ้าไม่เชื่อคุณก็ลองค้นข้อมูลเก่าๆในห้องสมุดดูก็ได้” เขาแนะนำผม
ภาพพจน์ที่ผมมักจะได้รับรู้รับทราบประเทศนี้ จะเป็นในแง่มุมของความร่ำรวย ระเบียบวินัย และความโหดร้ายของสงครามในอดีต ซามูไร ไม่เคยสูญหายไปจากดินแดนอาทิตย์อุทัย ทุกคนที่มีจิตใจต่อสู้ไม่ว่าหญิงหรือชาย แก่ หรือ หนุ่ม หากเขาไม่ยอมแพ้และต่อสู้จนถึงที่สุด คนๆนั้นมีวิญญาณของซามูไรอยู่ในร่างกายและจิตใจ หากวันไหนที่เขาเลิกล้มความตั้งใจ หรือยอมแพ้กับความหวังของตนเอง แสดงว่าเขาได้สูญเสียจิตวิญญาณแห่งความเป็นซามูไรออกไปจากจิตใจของเขา........แม้จะยังมีชีวิตอยู่แต่เขาก็ไม่ใช่ซามูไร อีกต่อไป
สิบกว่าปีก่อนมีหนังสือการ์ตูนกีฬาเรื่องหนึ่ง ชื่อ “ซึบาสะ” ซึ่งกล่าวถึงทีมฟุตบอลเยาวชนญี่ปุ่นที่เก่งกล้าสามารถ จนแข่งขันกับทีมดังๆได้ทั่วโลก ครั้งแรกที่ได้อ่านหรือได้ดูการ์ตูนเรื่องนี้ ผมจินตนาการไม่ออกว่าจะเป็นไปได้อย่างไร เพราะในเมื่อญี่ปุ่นไม่ได้เก่งเรื่องฟุตบอลอะไรเลย (ในสมัยนั้น) เจอทีมไทยเมื่อไหร่เป็นแพ้หลุดลุ่ย และขาดลอย สิบกว่าปีให้หลังญี่ปุ่นได้แสดงให้เห็นแล้วว่าสามารถทำความฝันให้เป็นจริง ได้ นี่คือความมั่นใจในจิตวิญญาณแห่งความเป็นนักสู้ของเขา
หันกลับมามองดูตนเอง ผมฝันที่จะเห็นตนเองมีจิตวิญญาณนักสู้อย่างวีรบุรุษของเราในอดีต มากกว่าที่จะคุดคู้อยู่ในกรอบแห่งความไม่มั่นใจของตนเอง อย่างนายขนมต้ม ที่ต่อสู้กับคู่แข่งอย่างไม่หวาดหวั่นท่ามกลางวงล้อมของศัตรู ท้าวสุรนารี ที่ไม่ยอมแพ้แก่ข้าศึกทั้งๆที่เป็นหญิง สิ่งที่ทำให้ผมตื้นตันใจเมื่อได้ดูข่าวกีฬาจึงไม่ใช่เพราะเหรียญรางวัลที่ เป็นหน้าตาให้แก่ประเทศชาติ แต่ผมได้เห็นจิตใจแห่งความเป็นนักสู้ที่มีมากขึ้นในจิตใจของนักกีฬาไทย เพิ่มมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา เมื่อแพ้ก็ยอมรับ ไม่สร้างข้ออ้างต่างๆนานาเพื่อเป็นเกราะป้องกันตนเองเหมือนที่เคยเป็น “ผม เชื่อว่าหากใครก็ตามถึงเขาจะพ่ายแพ้ แต่เขาได้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างสุดความสามารถแล้ว เขาก็สามารถที่จะเป็นวีรบุรุษได้ และสามารถครองใจประชาชนได้อย่างยาวนาน”
หลังจากที่ดูข่าวกีฬาเสร็จน้ำตาแทบจะเอ่อไหลออกมาจากสองตาของผม เพราะความตื้นตัน ไม่ใช่มาจากเหรียญรางวัล แต่เป็นเพราะวีรสตรีเหล่านั้น ได้ปลุกวิญญาณนักสู้ขึ้นในจิตใจคนไทยหลายๆคน รวมทั้งตัวผมด้วย นี่คือเหตุผลที่ทำให้ผมรู้สึกว่าประเทศไทยพัฒนาแล้ว ตามความเห็นอันคับแคบของตนเอง
ปปป
ป.ล.
1. ความคิดเห็นส่วนตัว ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ บุคคล องค์กร หรือ สถานที่ใดๆ ได้รับความเสียหายทั้งสิ้น
2. Golden bookmark Osaka
3.มี ตลกฝืดเรื่องหนึ่ง.....ครั้งหนึ่งใด้มีการจ้างนักวิชาการด้านข้าวมาจากต่าง ประเทศด้วยเงินมหาศาล เพื่อบรรยายเกี่ยวกับเรื่องข้าว ก่อนที่เครื่องจะลงจอดเขาได้มองเห็นพื้นที่รอบๆสนามบินเต็มไปด้วยสีเขียว ของหญ้าชนิดหนึ่ง หลังจากเครื่องลงจอดเรียบร้อยเขาก็ไปบ่นกับคนที่มาต้อนรับว่า......"ทำไมคนไทยชอบปล่อยให้พื้นที่ทำกินรกร้างโดยไม่ทำประโยชน์".....คนที่มาต้อนรับทำหน้างงเล็กน้อยแล้วตอบผู้เชี่ยวชาญคนนั้นออกไปสั้นๆว่า.."ท่านครับนั่นมันทุ่งนา"
 | | |
| |
| | 22 สิงหาคม 2547 เวลา : 20:00:00 |
|
นี่คือบทความจากคุณ Cphucphu (นามแฝง) เป็นบุคลากรที่ทำงานด้านวิชาการจากขอนแก่น
ท่านเป็นชาว ต.กุดโดน อ.ห้วยเม็ก จ.กาฬสินธุ์
ซึ่งมีมุมมอง ความคิดเห็นที่น่าสนใจและหลายคนที่ได้อ่าน ประทับใจในบทความนี้
จึงนำมาเผยแพร่อีกครั้ง
ติดต่อผู้เขียนบทความท่านนี้
e-mail : [email protected]
