ตีนกับตา

อยุ่ร่วมกันจงสามัคคีกันไว้ หายนะจะไม่เกิด

ตีนกับตาอยู่กันมาแสนผาสุข    จะยืนลุกนั่งเดินเพลินหนักหนา 
มาวันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา   ว่ามีคุณกับตาเสียจริงๆ
ด้วยมันพาตาไปที่ต่างๆ            ตาจึงได้ชมนางและสรรพสิ่ง
เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง      ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา
ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก้หมั่นไส้       จึงร้องบอกออกไปด้วยโทสา
ว่าที่ตีนเดินเหินได้ก็เพราะตา     ด้วยนำพาเศษแก้วหนามไม่ตำตีน
เพราะฉะนั้นฉันจึงสำคัญกว่า     ตีนไม่ควรคิดที่จะมาดูหมิ่น
สรุปว่าตามีค่าสูงกว่าตีน           ทั่วธานินทร์ตีนไปได้ก็เพราะตา
ตีนได้ฟังคลั่งเเค้นแสนจะโกรธ       จึงพิโรธโดดออกไปใกล้หน้าผา
ด้วยอวดดีทำเบ่งเก่งกว่าตา       ดวงชีวาจะดับไปไม่รู้เลย
ตาเห็นตีนทำเก่งเร่งกระโดด      จึงพิโรธไม่แลลับหลับตาเฉย
ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย         ตกผาเลยตายห่าทั้งตาตีน

[โอ๋]

คิดด้ายงัยเจ๊  นี่เรียนที่ใหนอ่ะ เหมมือนจารู๗ฏฌ,ญ