ผู้บริหาร เปรียบเหมือน เสือ สิงห์ กระทิง แรด จริงหรือ?
อดีตผมเคยอยู่ในสายผู้สอน มักมองผู้บริหารที่วนเวียนเข้ามาบริหารโรงเรียนแต่ละคน ส่วนใหญ่ คุณสมบัติใกล้ๆ เทพ เสียงดัง...บุคลิกกคล้ายๆ รูปปั้นที่ยืนอยู่ในน้ำทะเลที่หาดปึกเตียน!! และรู้สึกอึดอัดเมื่ออยู่ใกล้....เห็นหน้าท่านทีไร...มีแต่สั่ง กับสั่ง.....มองไม่เห็นความจริงใจ....และมักจะเห็นภาพของท่านไปพินอบพิเทากับผู้บังคับบัญชาระดับสูง.. นั่นคือภาพในอดีต............หลายคนจึงเปรียบผู้บริหารเหมือนเสือ สิง กระทิง แรด.......(น่ากลัวจัง) มีทั้งเหลี่ยมและ เชิง.....
เป็นความรู้สึกของลูกน้อง......และด้วยความคิดดังกล่าว จึงทำให้วัฒนธรรมการทำงาน ระหว่างผู้บริหารโรงเรียน กับ ครู ค่อนข้างไม่ค่อยไว้ใจกัน ....เดินอยู่คนละเส้นทาง ห่างกันโดยสิ้นเชิง.....คนเราถ้ามีความรู้สึกว่าห่างเหิน และด้วยที่มนุษย์ส่วนใหญ่จะคิดเชิงรบก่อน...จึงทำให้แต่ละฝ่ายไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน
กรุงเทพมหานคร อบรมหลักสูตรผู้บริหารสถานศึกษา โดยสถาบันพัฒนาข้าราชการฯ ผมถูกสอนให้ใกล้ชิดกับครูมากขึ้น...มองครู 360 องศา ลึกถึงครอบครัวของครู....ก่อนจะพูดกับครู ต้องคิดก่อนทุกครั้ง และเสริมพลัง motivate เพื่อลดช่องว่างระหว่างกัน.......หลักธรรมาภิบาล เป็นหลักการของนักบริหาร ที่ผมใส่ใจเสมอ.......
ผมมองว่า ที่เข้าเปรียบผู้บริหารเหมือน สัตว์ดุร้ายทั้ง 4 ชนิดนั้น เราเข้าใจว่า น่าจะเป็นอย่างนี้มากกว่า
เสือ - เป็นสัตว์ดุร้าย เวลาจะขย้ำเหยื่อ มันจะค่อยๆ หมอบนิ่งๆ ไม่ขยับ พอเหยื่อตายใจ มันจะโผขย้ำเหยื่อไม่เคยพลาด นั่นคือบุคลิกผู้บริหารที่ดี คือถ้าคิดจะลงโทษคนที่กระทำผิด จะต้องมีหลักฐานชัดเจน เมื่อดำเนินการทางวินัยแล้ว คนผิดต้องได้รับผิดไม่ใช่นึกจะกล่าวโทษใคร มั่วๆ
สิงห์ - เจ้าป่า มันเป็นสัตว์ที่ให้โอกาสเหยื่อเสมอ...เวลามันจะกินเหยื่อ...ธรรมชาติสิงโต จะคำรามก่อน 3 ครั้ง เพื่อให้โอกาสเหยื่อได้หนี......เปรียบเหมือผู้บริหาร เมื่อเห็นลูกน้องทำผิดที่ยังไม่ร้ายแรง ก็มีการว่ากล่าวตักเตือนก่อน แต่ถ้าลูกน้องไม่เชื่อ ก็ให้วกกลับไปเป็นเสือ.....
กระทิง - ธรรมชาติกระทิง จะอยู่กันเป็นฝูง เมื่อมีภัยมา กระทิงผู้นำ และตัวผู้ทั้งหลาย จะล้อมวงให้ตัวเมีย และเด็กๆ อยู่ในวง ส่วนตัวผู้จะหันหลังให้ศัตรู คอยเตะ ถีบ ด้วยเท้าหลัง....จึงทำให้ไม่สามารถเข้าไปกิน กระทิงตัวเมีย และเด็กๆ ที่อยู่ในวงได้.....เปรียบเหมือนผู้บริหาร ต้องกล้าที่จะออกยอมรับแทนลูกน้องได้...ปกป้องลูกน้องเมื่อทุกครั้งมีภัยมา ทำให้ลูกน้องรู้สึกอบอุ่น เมื่ออยู่ภายใต้บารมีของผู้บริหาร........
แรด - เป็นสัตว์ที่อดทนมาก ร้อน หนาว อดอยากปานใด ก็ดำรงตนอยู่ได้ในทุกสภาวะ....ผู้บริหาร ต้องมีความอดทนทั้งกาย และใจ มากกว่าคนปกติทั่วๆ ไป....เพราะท่านทำงานอยู่กับคน...ทำงานที่มีความรับผิดชอบสูง.........ถ้าขาดความอดทนเมื่อไร...โรคประสาท ก็จะถามหา....สุขภาพจะแย่ลง....รู้จักปลงบ้าง....และศึกษาธรรมะ ก็จะทำให้จิตใจแกร่ง ขึ้น.........
ก็เป็นมุมมองของผมครับ.....ผิดถูกอย่างไร ช่วยแนะนำด้วย.......ขอบคุณครับ....
ความเห็น (8)
- ผมมีความรู้สึกว่าได้เป็นทั้ง ๔ เผ่าพันธุ์ ตามที่ท่านกล่าวมา
- แต่แรดนี่ผมจะเป็นบ่อยๆ เป็นประจำ และเป็นนานด้วยครับ
- ่คำจำกัดความจากสายผู้ปฏิบัติการสอนจะเหมือนกันหรือเปล่า ไม่แน่ใจนะครับ
- ขอบพระคุณมากครับ
ในความรู้สึกที่ได้รับจากการเป็นผู้ถูกบริหารจะเปรียบผู้บริหารเหมือนกับเสือ สิงห์ กระทิง แรด ดังนี้ค่ะ
เสือ ที่จ้องจะขย้ำเหยื่อที่ไม่เห็นพ้องและไม่เป็นพวกพ้อง เป็นเสือที่มีอคติ ไม่เป็นยุติธรรม
สิงห์ เป็นเจ้าป่าที่พยายามจะแสดงอำนาจและแสวงหาอำนาจ เกินขอบเขตของความเป็นธรรม ประเภทแสดงอำนาจได้ทั้งต่อหน้าและลับหลัง
กระทิง เป็นหัวหน้าฝูงที่พยายามเอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่ลูกน้อง
แรด นิยามเหมือนนิสัยของผู้หญิงบางจำพวก ประเภทเห็นขาว สวย หมวย อึ่ม เป็นไม่ได้ ....
เป็นข้อคิดเห็นหนึ่งที่ผู้น้อยได้พบเห็นมา อาจมีผู้บริหารบางท่านที่ไม่ได้เป็นอย่างที่กล่าวมา เพราะกรุงศรีอยุธยายังไม่สิ้นคนดี การศึกษาไทยก็น่าจะมีผู้บริหารดี ๆ อยู่บ้าง แต่เชื่อไหมค่ะ ...ว่าน้อยมาก ....
มีข้อความที่พูดประชดประชันว่า ทะเลาะกับเจ้านาย กัดกับ...ดีกว่า
เสือ...คอยตะคอกขู่คำราม ใส่สัตว์น้อยๆที่อาจอยู่ในอุ้งตีนอุ้งมือได้ทุกเมื่อ และอาจจะตายใจเมื่อพบเจอะเจอ เจ้าสัตว์น้อยที่ตระบัดสัตย์เข้าให้
สิงห์ แสดงความยิ่งใหญ่ ประกาศศักดา ความเป็นใหญ่ ทั้งที่รู้ว่าทุกตัวสัตว์น้อยก็เกรงกลัว แต่สัตว์น้อยเหล่านั้นคอยจะล้มสิงห์ให้ได้
กระทิง เปลี่ยวจะเรียกสัตว์น้อยเวลาต้องการหรือจะใช้งาน เป็นผู้นำ นำไปสู่ความเสียหายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ไม่ผิด เพราะความมีอำนาจ
แรด ไม่เห็นจะเคยมีความอดทน สัตว์น้อยทุกตัวเงียบหดหัว ใครจะกล้าราวี ในเมื่อ.....
ไม่ใช่ทุกคน ผู้บริหารที่น่าประทับใจก็มีมากค่ะ
ละครโรงนี้.....มีผู้แสดงไม่กี่ตัว......แต่เรื่องราว มีหลายตอนยิ่งกว่าหนังไทยเรื่อง บ้านผีอบ ผิดตรงที่ว่าเรื่องของเรา ไม่มีพระเอก ไม่มีตัวโกง.....
"บอกแล้วงัยยย์.....ว่า....หัวโขน...ทำให้เราต้องเต้นตามบทบาท.......พอถอดหัวออก........มองกระจก..ก็ต๊กกะใจ....เอ๊ะ!! ที่ผ่านมา เราทำไปได้อย่างไร......
เป็นเสือสิงห์กระทิงโทนคนเขาว่า
เป็นแรดบ้าอวดอำนาจตวาดทั่ว
เป็นใดเล่าเท่ากับเป็นตัวของตัว
ดีหรือชั่วถูกหรือผิดคิดได้เอง
เฉียบมากกกกส์ พี่บวร
เข้าใจคิดจังลุง เราก็กำลังจะเข้าข่ายแล้วละ
ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามกรรม