หลังจากที่ปล่อยให้แขกออกมาเล่นเรียกน้ำย่อยเสียนาน
วันนี้ก็ได้ฤกษ์เปิดโรง ไดอารี่ตำรับราชธานีอโศกอย่างเป็นทางการเสียทีครับ
หลังจากที่ได้พลังอันเต็มเปี่ยมจาก "ทองจีบรสคาปูชิโน่" ที่พ่อส่งมาให้จากคลองลาน กำแพงเพชร ทำให้คืนนี้เป็นคืนที่มีพลังในการทำงานอย่างมากครับ
หนทางสู่ราชธานีอโศก
วันนั้นผมและเพื่อน ๆ ชาวพัฒนบูรณาศาสตร์ได้ออกเดินทางจากมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี โดยมีจุดมุ่งหมายอยู่ที่ "ราชธานีอโศก"
วันนั้นเราออกเดินทางการประกัน 09.30 น. ซึ่งได้ทราบคร่าว ๆ จากอาจารย์อุทัยว่า ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาที
แต่พอเอาเข้าจริง ๆ หนทางที่เราเดินทางเข้าไปนั้นทำให้ต้องใช้เวลาเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย เพราะช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมานั้นฝนตกเกือบทุกวัน ทำให้เส้นทางค่อนข้างจะเฉอะแฉะเป็นหลุมเป็นบ่อค่อนข้างมากครับ
ในระหว่างที่เดินทางเข้าไปยังราชธานีอโศก
ผมเองได้มีคำถามค้างคาอยู่ในใจหลาย ๆ คำถามครับ
ไม่ว่าจะเป็นนกตัวนี้ เรือลำใหญ่ ก้อนหินต่าง ๆ ที่สำคัญคือ ผมไม่เห็นรั้ว ประตู หรือยามเลย คำถามเหล่านี้มีคำตอบครับ
"บุญนิยม" จะสอดคล้องกับ "สุขนิยม" ของผมมั้ยนะ???
ผมพยายามแสวงหาความสุขในรูปแบบต่างๆที่เป็นความสุขง่ายๆ เป็นความสุขที่เกิดจากการได้เรียนรู้ เอื้อเฟื้อและแบ่งปัน
ผมรอคอยการออกโรงหลังจากออกแขกตั้งนาน...
ยินดีปรีดาครับอาจารย์ปภังกร หลังจากอิ่มเอมด้วยของฝากจากทางบ้านที่น่ารักของอาจารย์แล้ว
อยากเป็นสมาชิกชุมชน ครับ