หายหน้าหายตาไปเสียนานเลย พอดีมีงานเข้ามามากเลยและตรงกับช่วงสอบด้วย ยังไงก็มาต่อจากคราวที่แล้วก็แล้วกันนะ
พอฝนตกลงมาเราก้ยังหลับกันอยู่อย่างสบาย แต่ดิฉันกลับตกใจตื่นกับเพื่อนที่อยู่ข้างๆ เรา 2 คน เห็นเงาตะคุ่มๆสีดำมันค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆเต้นท์ของพวกเรา ดิฉันจึงหันไปถามเพื่อนที่อยุ่ข้างๆว่าเธอเห็นเหมือนกับที่ฉันเห็นไหม เพื่อนจึงตอบมาว่า ฉันก็เห็นเหมือนกันแต่เราก็ยังทำใจดีสู้เสือตัดสินใจเปิดเต้นท์ออกมาและสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เงาดำๆนั้นคือ...พะ พะพะเพื่อนของเราเองเราจึงถามไปว่า มาทำอะไร เพื่อนคนนั้นจึงตอบมาว่าฝนตกนำเข้าเต้นท์เต็มเลยไม่เข้าเต้นท์เธอบ้างหรือ จึงตอบไปว่าไม่เห็นจะเข้าเลย พวกเราก็เลยนอนต่อแต่พอไม่นานดิฉันรู้สึกได้ถึงความเย็นที่พื้นพอเอามือแตะๆดูก็รู้ว่ามันคือน้ำนั่นเองกางเกงเปียกหมด ปลุกเพื่อนให้ตื่นกันทุกคนอพยพกันขึ้นไปเพื่อที่จะไปนอนกันที่โรงอาหาร พอไปถึงที่โรงอาหารเปิดไฟปุ๊บเหตุที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกที่โรงอาหารมีแต่คนนอนกันให้เต็มเหมือนกับผู้ประสบภัยซึนามิ ทุกคนได้ย้ายกันตั้งนานแล้วแต่มีกลุ่มดิฉันเพียงกลุ่มเดียวที่ไม่ยอมย้ายคิดว่าเพื่อนนั้นโกหกนี่คือเหตุที่ไม่ยอมเชื่อเพื่อน จบแล้วนะเอาไว้โอกาสหน้าถ้ามีเรื่องสนุกๆจะมาเล่าให้อ่านใหม่
ไม่มีความเห็น