เทคนิคในการสอนฉีดยา

        วันนี้ยังมีเรื่องของอาม่าบ๊วยภาค2 มาคุยให้ฟังเกี่ยวกับการเรียนรู้วิธีฉีดยาต่อ  แต่ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าวันแรกของการเริ่มต้นฉีดคือวันที่มีความกลัวเข้มข้นมากสุด   หน้าที่สำคัญที่ของวิทยากรอย่างเราก็คือจะต้องทำให้ผู้ป่วยฝ่าวันแรกไปอย่างประทับใจให้ได้มากสุด โดยต้องทำเรื่องที่ผู้ป่วยว่ายากสุดให้เป็นเรื่องง่ายสุด อาศัยเทคนิคส่วนตัวช่วย  ความกลัวก็จะอ่อนดีกรีลงกลายเป็นความกล้าและนั่นหมายถึงเขาจะเริ่มรับข้อมูลต่างๆ

          ก่อนให้คำแนะนำทุกครั้งดิฉันต้องประเมินผู้ป่วยก่อน พบว่าอาม่ามีปัญหาเรื่องสายตาเห็นไม่ชัด และหน้าท้องอาม่า มีรอยผ่าตัดใต้ชายโครง2ข้างและรอยปิด stomaข้างสะดือด้านซ้ายแถมหน้าท้องหย่อนต่างหาก  เราใช้กลยุทธให้เรียนรู้ทีละอย่างไม่เอาอุปกรณ์ทั้งหมดมากองบนโต๊ะ จะทำให้ยิ่งกลัว  เริ่มจากให้อาม่าจับปากกาปรับขนาดยาแกพยายามใช้สายตาตั้งค่าแต่ผิดมากกว่าถูก จึงแนะนำให้หมุนช้าๆฟังเสียงคลิก1 ทีคือ1ยูนิต พออาม่าลองทำหลายๆครั้งก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆปัญหาต่อมาคือพอให้เริ่มฉีดยาจริงพบว่าตอนยกเนื้อปักเข็มทำได้ดีแต่ตอนเดินยาจะfixหัวเข็มให้ติดเนื้อ  หน้าท้องก็ห้อยย้อยลงมาปิดไม่เห็นเข็มดิฉันจึงต้องช่วยเหลือและให้แกค่อยๆเดินยา แกบอกหลังฉีดยาว่าไม่เจ็บ  และถามว่าคราวหน้าจะฉีดอย่างไรดีให้เห็นปลายเข็มเนื้อไม่บัง แกช่วยคิดอยู่หลายวิธีจนต้อง

ยุวดี  มหาชัยราชัน

[วัลลา ตันตโยทัย]

แม้เนื้อหาที่เขียนจะไม่ยาว แต่ที่คุณยุวดีเล่ามานั้นมีความรู้ปฏิบัติซ่อนอยู่เยอะเลย ขอชมค่ะ