บ้านนี้....มีรางวัล!
เคยได้ยินผู้ปกครองหลายท่านค่ะ ที่ให้สัญญากับลูกๆเป็นเงื่อนไขให้ตั้งใจเรียนหนังสือ ตั้งใจทำสิ่งที่ดีๆ หรือตั้งใจแข่งขัน....
...ถ้าลูกสอบได้ที่หนึ่งนะ แม่จะซื้อจักรยานใหม่ให้...ถ้าลูกได้เหรียญทองนะ แม่จะพาไปเที่ยวกรุงเทพ...ถ้าลูกได้รางวัลที่หนึ่งนะ ลูกอยากได้อะไรแม่จะซื้อให้....
พี่เม่ยจะบอกลูกเสมอค่ะว่า สิ่งใดที่ลูกต้องการ ถ้าแม่เห็นว่ามีเหตุผลเพียงพอ แม่ก็จะหาให้โดยพลัน อย่างไม่มีเงื่อนไขใดๆเลย
- ถ้าลูกตั้งใจทำอะไรสักอย่างให้ประสบผลสำเร็จ เพราะมีความหวังกับรางวัลที่รออยู่ข้างหน้า....
- สักวันหนึ่ง หากไม่มีรางวัลเป็นเงื่อนไข ลูกก็คงจะไม่มีกำลังใจที่จะทำ...
- ลูกควรจะทำ เพราะมุ่งมั่นที่จะทำ และทำให้ดีที่สุด โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ....
....แต่บ้านนี้ก็มีรางวัลให้นะคะ .....
- เราจะรอเวลาที่อยู่พร้อมหน้ากันทั้งครอบครัวก่อนค่ะ แล้วให้คนที่มีเรื่องราวภาคภูมิใจหรือประสบความสำเร็จเล่ารายละเอียดให้ฟังจนกว่าจะพอใจผู้เล่า และเร้าใจผู้ฟัง
- ถ้ายังไม่เร้าใจผู้ฟังเพียงพอ เราก็จะถาม ถาม ถาม ให้เล่าอีกให้หมด จนจุใจแล้ว.....
- พี่เม่ยจะเป็นคนนัดหมายค่ะ นับ หนึ่ง สอง สาม ทุกคนก็จะยกหัวแม่โป้งไปที่คนเก่งวันนี้ แล้วพูดพร้อมกันด้วยเสียงอันดังว่า "เยี่ยมจริงๆ เยี่ยมจริงๆ เยี่ยมจริงๆ"
คนที่รับรางวัลก็จะยิ้มอิ่มเอมด้วยความภาคภูมิใจ ดังที่ได้เคยเล่าไว้ในบันทึกก่อนหน้านี้....
ดูเหมือนว่า เราก็มีความสุขกันถ้วนหน้าทุกครั้งไป
**********************
" ทำไมเวลาน้องสอบได้ที่หนึ่ง แม่ไม่เคยให้รางวัลอะไรเลย เพื่อนๆชอบถามเรื่อยเลย พอจิ้นบอกว่าแม่ไม่ให้อะไรเลย เพื่อนก็ไม่เชื่อ..."
"น้องคิดว่า มีอะไรบ้างที่น้องต้องการแล้วแม่ให้ไม่ได้บ้างล่ะ อย่าลืมนะว่าต้องมีเหตุผล..."
"มี๊ มีสิแม่...ขนมสายไหมไง เหตุผลก็คือ อยากกิน"
โธ่เอ๊ย ลูกเราขอรางวัลทั้งที ขอแค่ขนมสายไหมนี่นะพี่เม่ยก็ ไม่ให้ อยู่ดีนั่นแหล่ะ!**********************
ความเห็น (21)
เรียน พี่เม่ยใจเด็ด ใช้เน็ทจนหลุด
- แม้ไม่ให้ขนมสายไหม
- แต่พี่เม่ยกับคุณพ่อบ้านก็ให้ขนมสายใจ ที่ใส่ความรัก ความห่วงใย จนเปี่ยมล้นตลอดเวลาอยู่แล้ว
- ครอบครัวอบอุ่น เพิ่มพูนกำลังใจ ปลอดภัยตลอดกาล
- เยี่ยมจริงๆ
- ขอบพระคุณมากครับ
- อึ้งสำนวนคุณบวรครับ
- ชอบที่ไม่ตามใจเด็กๆ อยากให้เด็กๆเห็นคุณค่าสิ่งของที่ได้มา
- เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากนะครับ
- ขอบคุณครับ
คุณเม่ย มีอะไรเล่าให้ฟังดีดีอีกแล้ว ทำให้อยากมีลูกอีกครั้ง เลี้ยงไปพร้อมกับคุณเม่ย
อบอุ่นมากเลยค่ะ อย่างที่คุณขจิตบอก
และก็มีเหตุผลเยี่ยมมาก อย่างที่ผอ.บวรกล่าวค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เป็นที่ต่อรองกันเช่นกัน รางวัลกับเด็กๆ ให้บ้าง...ไม่ให้บ้างสลับกันไป.....พอสกิด สะเกาว่าอย่าให้ติดไม่ใช่ได้ทุกครั้งตามเงื่อนไข.....ว่ากันไปตามเหตุผล....แต่ยากค่ะ..คุณแม่ต้องพยายามแข็งขัน.....ไม่รู้เป็นอะไรใจ....ชอบ...อ่อน....ต้องเตือนตนว่าเดี๋ยวลูกติด.....ทีหลังหากหาให้ไม่ได้ตามเงื่อนไขจะเครียดกันทั้งแม่และลูกที่ได้กันทุกวันคือ.....รางวัลหอมแก้มที่เจ้าคนโตเริ่มโวย...."อะไรกัน....รางวัลแม่....หอมทุกทีเลย" แต่ยังคงเป็นของโปรดเจ้าตัวเล็กอยู่....
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กับคนบ้านนี้ค่ะ
- ครอบครัวเราเชื่อมั่นว่า ความอบอุ่นภายในบ้าน จะช่วยให้ทุกคนมีความเข้มแข็งเมื่อต้องออกสู่สังคมภายนอกค่ะ
- นี่น้องจิ้นจะยอมเรียกท่านว่า "พี่" ไหมหนอ......
- ไป "หยบ" กันให้ดีๆนะคะ ถ้าพี่เม่ยหาเจอละก้อ.....ริบไว้กินเองหมดแหล่ะ!
- พี่เม่ยสังเกตนะคะ ว่าเวลาเป็น พี่จิ๊บ ของน้องๆที่ทำงานเนี่ย ดูท่าทางเข้มแข็ง เหมาะเจาะมากๆ
- แต่เวลาเป็นคุณแม่จิ๊บน่ะ ดูท่าทางจะใจอ่อนไปตามคุณหนูทั้งสองเสมอ....ไหมคะเนี่ย!
รางวัลอื่นใดไม่เทียมเท่ารางวัลทางด้านจิตใจ รางวัลแห่งการให้กำลังใจ เป็นรางวัลที่ติดตรึงฝังใจมิรู้ลืมตราบนานเท่านานค่ะ
เด็กนักเรียนที่ถูกครูชมว่าเก่ง เยี่ยม ดีมาก ให้เพื่อน ๆ ร่วมกันตรบมือให้ในความเก่ง ความดี เขาจะรู้สึกภาคภูมิใจมาก แต่หากให้ปากกาหนึ่งแท่งโดยไม่ใส่ใจที่จะพูดให้กำลังใจ ความรู้สึกแห่งการกระตุ้นทำจะไม่มากเท่าการให้กำลังใจ รางวัลทางด้านจิตใจจะเกิดความรู้สึกภาคภูมิใจในตนเองและมีผลต่อการกระทำต่อไปโดยไม่มุ่งเน้นรางวัลสิ่งของ โดยเนื้อแท้มนุษย์เราชอบการให้เกียรติยกย่องชมเชยจากผู้คนในสังคม แต่ต้องอยู่บนฐานแห่งความถูกต้องชอบธรรม
รางวัลที่เป็นวัตถุหากใช้ควบคู่กับรางวัลทางด้านจิตใจ จะวิเศษสุดค่ะ...แต่รางวัลทางด้านวัตถุอย่าใช้บ่อยนะคะ...(เปลืองตังค์ค่ะ)
- ขอบคุณมากค่ะ ที่ช่วยยืนยันว่า "รางวัลที่มีคุณค่าทางจิตใจ" มีค่ามากๆ
- เห็นด้วยนะคะว่า บางครั้งก็ควรมีรางวัลที่เป็นวัตถุบ้าง แต่ต้องระมัดระวังอย่าใช้เป็นเงื่อนไข ให้เด็กตั้งใจทำงาน... เพราะอาจทำให้เด็กยึดติดกับความคิดว่าต้องมีรางวัลจึงจะทำดีได้....
น่ารักจังค่ะ พี่เม่ย โดยส่วนตัวก็ใช้บ่อยเหมือนกันค่ะ ถ้าทำดี ถ้าไม่ดื้อ จะให้รางวัล และรางวัลก็คือคำชม กับการปรบมือของทุก ๆ คนอย่างพร้อมเพรียงกัน
กะปุ๋มมาปิ๊ง...ที่ คห. พี่จิ๊บคะ...เงื่อนไขที่เราตั้งขึ้น...
....
"รางวัลคือเงื่อนไขที่คนเราสร้างขึ้น"...มาจากฐานคิดทางด้าน "จิตวิทยากลุ่มพฤติกรรมนิยม"...และหากพูดตาม trend ... แนวคิดแล้ว...เราจะมาพูดกันทางด้านพุทธิปัญญา(cognitive) มากขึ้นกว่าการวางเงื่อนไข...หรือให้แรงเสริม...แรงจูงใจ
....
เมื่อเราใส่กระบวนการทางปัญญาหล่อหลอมเด็กขึ้นมาแล้ว...คิด ตระหนัก ไตร่ตรอง...ใช้กระบวนการทางปัญญา...เขาก็จะเกิดการ Insign ได้ว่าการทำดีในชีวิตไม่จำเป็นต้องพึ่งพิง..รางวัล...ก็ได้...
...แต่สังคมมนุษย์เรานั้น..กว่าจะไปถึงจุดนั้นได้...อาจอีกนาน...แต่ก็ไม่ไกลเกินกว่าที่เราจะหล่อหลอมใครคนหนึ่งขึ้นมาได้...
น้องกะปุ๋ม เอ๊ะ! ดิฉันทำท่าเหมือนเป็นเจ้าของบันทึก ."....แต่สังคมมนุษย์เรานั้น..กว่าจะไปถึงจุดนั้นได้...อาจอีกนาน...แต่ก็ไม่ไกลเกินกว่าที่เราจะหล่อหลอมใครคนหนึ่งขึ้นมาได้..." ไม่นานหรอกค่ะ ที่เห็นๆใน blog ก็มีหลายอยู่....ค่ะ
พี่จิ๊บ...คะ
(พี่เม่ยคะกะปุ๋มขออาศัยบ้านน้อยและไม่น้อยรักนี้คุยกับพี่จิ๊บหน่อยนะคะ...ยิ้มๆๆ)
...
เห็นด้วยอย่างยิ่งคะ...ยกมือสนับสนุนสองข้างเลย..
พี่เม่ย...ดูท่าจะเป็นคุณแม่ที่ใจ...ที่ซู๊ดดด...เลยคะ...
แอบนำไปเป็นตัวแบบที่ดีคะ...(Role Model)...
น้าน...พี่เม่ย...ยิ่งแฉ่งเชียว....(แอบเมาท์เจ้าของบ้านคะ...ยิ้มๆๆ)
- ขอบคุณนะคะ ที่ว่าน่ารักเนี่ย ถ้าได้เห็นทั้งคุณพ่อและคุณแม่ ตั้งอกตั้งใจแข่งกันตะโกน "เยี่ยมจริงๆ...." ด้วยละก้อ....
- น่ารักไม่จืดเลยค่ะ จนน้องยิ้มเปรยๆว่า ใครเขามาเห็นเข้า จะว่าบ้านเรา ต๊อง มั๊ยเนี่ย!
- ยินดีนะคะ ท่านนำไปใช้ตามสะดวกเลยค่ะ
- พี่เม่ยเชื่อเสมอว่า "ท่านทำได้"
- เข้ามานั่งคุยกันในบ้านก่อนสิคะ เดี๋ยวพี่เม่ยจะเสริฟกาแฟให้ด้วยค่ะ จะเม้าท์ใครก็ได้ตามสบายค่ะ
- เจ้าของบ้านนี้ (ก็พี่เม่ยนี่แหละ..)..เค้าเต็มใจเสมอค่ะ...
- แถมยิ้มแฉ่ง (เหมือนในรูปประจำบล็อก) เสมอด้วยค่ะ
"มาถักทอ เส้นสาย เป็นสร้อยเส้น
ให้เด็กเป็น สิ่งสรรพ์ ที่ฝันหา
มาถักถ้อย ร้อยคำ จำนรรจา
สร้างวิญญาณ์ ชีวิต ในจิตใจ
พัฒนา ลูกรัก ด้วยความรัก
ให้ประจักษ์ รักนี้ ที่ยิ่งใหญ่
รักมวลมิตร ไพศาล อันกว้างไกล
ร้อยดวงใจ รวมดวงจิต คิดกลมเกลียว"
สำหรับ พี่เม่ย คนดีที่โลกรอ ... เอ๊ย ไม่ช่าย ครอบครัวดี ที่สังคม GotoKnow ต้องการค่า
- ขอบคุณค่ะ...ขอบคุณมาก....
- เป็นปลื้มค่ะ......