พลัง KM มีจริง ตอน ๒


ใช้เวลาไม่น้อยเพราะต้องเปลี่ยน ความรู้สึกของ"คุณกิจ" จาก "ผู้รับ" เป็น "ผู้ให้"
           ตอนท้ายของบันทึกตอน ๑ ผมบอกไว้ว่า วันนี้ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๕๔ ผมเดินทางไปถอดบทเรียน "เรื่องปาล์ม" ที่ตำบลแม่เจ้าอยู่หัว อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช แล้วมาบันทึกเล่าต่อ แต่ก็ยังไม่บันทึกครับ  ขอบันทึกไปถึง เรื่องราวต่อจากตอนที่ ๑ ก่อน เพราะตัวเองก็ยังประทับใจกับเวทีนี้ ด้วยหลายอย่างทำให้ได้เรียนรู้เพิ่มเติมขึ้นจากสิ่งที่ทำ คือหมายถึงผุดบังเกิดขึ้นมาในหลายประเด็น เมื่อมานั่งทบทวนครับ จึงบันทึกต่อเพื่อผู้รัก KM ทั้งหลายได้ร่วมกัน ลปรร.

           เวทีถอดบทเรียนที่ ตำบลคลองน้อย อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ที่จริงเป็นเวทีที่ ๒ ต่อจากเวทีแรกที่ตำบลควนพัง อำเภอร่อนพิบูลย์ ผมได้ปรับกระบวนการที่พบความบกพร่องที่เกิดจากผมเอง  ในส่วนของการทำความเข้าใจกับเพื่อนร่วมงานในส่วนของเพื่อนนักวิชาการ ฯ ระดับอำเภอ และเอาบทเรียนส่วนนั้นมาแก้และปรับใช้ที่ตำบลคลองน้อย อำเภอปากพนัง และได้ผลดีมีประสิทธิภาพขึ้นทันที                                                
           ภาพเวทีกลุ่มย่อย ตำบลควนพัง อำเภอร่อนพิบูลย์

          ในส่วนที่ผมบอกว่าปรับก็เพราะในการที่ผมคิดไปเองว่า เพื่อน ๆ คงเข้าใจในสิ่งที่ผมจะทำ เพราะผมบอกว่าเวที KM แต่กลายเป็นเขารับลูกไม่ติด  เพราะเขาอาจจะชินกับสิ่งที่ทำอยู่ แต่ผมก็ไม่ตัดบทหักหน้ากัน แต่ต้องใช้เวลาในการดึงกลับและต้องใช้เทคนิคเยอะมาก เพราะผมต้องใช้กลวิธีในการหยุดการบรรยายมาเป็นถอดบทเรียนโดยให้เขาไม่รู้ตัว และใช้เวลาไม่น้อยเพราะต้องเปลี่ยน ความรู้สึกของ"คุณกิจ" จาก "ผู้รับ" เป็น "ผู้ให้" จาก "ผู้ฟัง" เป็นผู้ "ผู้พูด"แต่เมื่อเข้าบรรยากาศแล้วก็เดินได้ดี แต่ทำให้เวลา AAR เหลือน้อยลง เพราะเวลาในภาระกิจของ "คุณกิจ" ในช่วงเย็นตามวิถีชีวิตมาถึง  

              ภาพเวทีกลุ่มย่อย ตำบลควนพัง อำเภอร่อนพิบูลย์

         จึงมองเห็นว่าการทำความเข้าใจกันในเรื่องของเวที KM ยังต้องมีต่อไปและสำคัญไม่น้อยเพราะบอกกันสั้น ๆ ไม่ได้ดังที่ผมคิด  แต่ถึงแม้พลาดไปก็ทำให้รู้อะไร ๆ ในบริบทของเพื่อน ๆ ในพื้นที่นั้นได้ว่า เป็นอย่างไรต่อ KM ซึ่งก็จะเป็นข้อมูลในการปรับกระบวนการกันต่อไป  ถือได้ว่ามีคุณค่าเพราะมันเป็นสิ่งที่เห็นได้จริงดีกว่าให้เขาประเมินในกระดาษด้วยซ้ำ  


            ภาพเวทีกลุ่มย่อย ตำบลควนพัง อำเภอร่อนพิบูลย์
ในการถอดบทเรียนเรื่อง "การจัดการผลิตปาล์มน้ำมันสำหรับเกษตรกรรายย่อย" หลักคิดของผม ไม่ได้หมายถึงเอาองค์ความรู้ในเชิงบวกที่เกิดขึ้นกับเกษตรกรผู้ปลูก แต่เอาทุกอย่างที่เขาประสบพบเจอ ทั้งความรู้ประสบการณ์ ภูมิปัญญา ปัญหา แนวคิด ความรู้สึก ซึ่งจะเป็นข้อมูลต่อยอดในการจัดการความรู้ด้านวิชาการเพื่อการปฏิบัติต่อไป แต่ส่วนนี้คล้ายว่าเอาแบบสังคมออกมาก่อน


          ภาพเวทีกลุ่มย่อย ตำบลควนพัง อำเภอร่อนพิบูลย์
หลักสำคัญที่ผมมุ่งถอดบทเรียนก็คือ คนที่สำเร็จนั้น ต้องเจอกับอะไรมาบ้าง เพราะพื้นที่ที่ไปถอดบทเรียนคือปลูกปาล์มในพื้นที่ที่ทำนามาก่อน ซึ่งมีความเสี่ยงกับธรรมชาติสูงและต้องเหนื่อยกว่าพื้นที่ดอน
ในการจัดเวทีที่ร่อนพิบูลย์ ผมไม่ได้เป็นผู้สังเกตุจึงไม่ได้มองรอบด้านเพราะต้องเป็น "คุณอำนวย" กลุ่มด้วย คือแบ่งเป็น ๓ กลุ่มย่อย จึงไม่ได้เห็นบริบทของทุกกลุ่ม จะมาเห็นภาพรวมในส่วนของการสรุปกลุ่มใหญ่เมื่อนำเสนอ และช่วง AAR

จึงได้นำข้อมูลจาก ตำบลควนพัง อำเภอร่อนพิบูลย์ไปปรับที่ตำบลคลองน้อย อำเภอปากพนัง
        แต่ถึงอย่างไรในส่วนของตำบลควนพังก็ได้ข้อมูลบทเรียนเยอะมาก ๆ เพื่อนำไปเตือนสติคนที่เป็นรุ่นหลัง ๆ ในการที่คิดคาดหวังจะปลูกปาล์มในพื้นที่ลักษณะนี้
ว่าต้องคำนึงถึงอะไรบ้าง
 
                                                           ชาญวิทย์-นครศรีฯ
                                                             ๑๙ ส.ค.๕๔
หมายเลขบันทึก: 454962เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2011 00:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 21:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

สวัสดีนายหัว ันก่อนผมเข้าไปที่ตำนานจะเอาขี้พร้าไฟส่งไปให้แต่ปรากฎว่าลูกยังเอียดอยู่

เขาบอกยังใช้การไม่ได้ หากพบที่บ้านอื่น จะจัดการให้ครับ

ด้วยความเป็นห่วงครับ

 สวัสดีครับคุณพี่บัง

              คือตอนนี้ได้มา ๓ ผล แล้วนะครับ จากป่าพยอม นี่ก็มีคนแนะนำไปครับ และได้สั่งไว้ว่าหากมีสุกอีกก็ให้เก็บไว้ให้ครับ  ขอบคุณมาก ๆ ครับผม

 

หลักสำคัญที่ผมมุ่งถอดบทเรียนก็คือ คนที่สำเร็จนั้น ต้องเจอกับอะไรมาบ้าง

กว่าจะสำเร็จได้ เขามีที่มาที่ไปอย่างไร

มาเรียนรู้ค่ะ

เริ่มต้นได้สำเร็จไปด้วยดีแล้ว เวที่ต่อไปต้องสนุกและประทับใจกว่าเดิมอีกคะ

  คุณแก้วสวัสดีครับ ดีใจและขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ลปรร.ครับ

 

 

  • แวะมาอ่านต่อ
  • ค่อยปรับ ค่อยเปลี่ยนนะครับ
  • ขอให้กำลังใจ
  • ผมมีกิจกรรมในพื้นที่หลายกิจกรรมในช่วงนี้
  • แล้วจะบันทึกมาแลกเปลี่ยนนะครับ
  • ไม่ทำ ไม่รู้
  • ไม่ใช้ ไม่เป็น
  • ในที่สุดก็จะหนีไปเลย..

 คุณน้อง "สิงห์" เอามาแลกเลยครับ อยากให้เป็นบรรยกาศเหมือนปี ๔๙ ที่ได้ช่วยเหลือแลกเปลี่ยน มาพอเดินได้ในช่วงหลัง ๆ ต่อไปก็อยากเดินแบบที่แข็งแรงในหลายท่วงท่า..ครับ

 คิดกลัวไปก่อนครับสำหรับบางท่าน

  • ชอบความสะดวกและง่าย
  • แถมยุ่งยากต้องจดต้องบันทึก
  • ไม่เอาดีกว่า...เป็นอย่างนี้แหละครับ คุณน้อง..

หวัดดี นายหัวชาญวิทย์ ผมไปคอน นอนทวินโลตัส สองคืน อยากโทรไปหาท่าน อยากคุย

แต่พอเว่างป็นกลางคืน จึงเกรงใจ......ตัดสินใจไม่รายงานตัวต่อเจ้าที่ ต้องขออภัยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท