ราชธานีอโศกกับการขับเคลื่อนคุณธรรมในโรงเรียน

การแก้ไขตนเอง คือ การช่วยสังคมที่ดีที่สุด

                     

วันนี้ได้มีโอกาสเข้าร่วมสังเกตการณ์การประชุมการขับเคลื่อนคุณธรรมในโรงเรียน โดยศูนย์ส่งเสริมสร้างคุณธรรมและพัฒนาแผ่นดินเชิงคุณธรรม(ศูนย์คุณธรรม) และสถาบันเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สรส.) ร่วมกับครูจากหลายโรงเรียนในจังหวัดอุบลราชธานี และโรงเรียนในราชธานีอโศก

            ได้พบเห็นประเด็นปัญหาและอุปสรรคของการขับเคลื่อนคุณธรรมในโรงเรียนต่าง ๆ ที่เคยนำนักเรียนไปอบรมคุณธรรมจริยธรรมจากหลาย ๆ แห่ง ดังนี้

            -   ผู้บริหารไม่ให้ความสำคัญ  ทำให้โครงการไม่ต่อเนื่องทั้งการกระทำและความคิด

           -   ชุมชนไม่เข้าใจ ไม่ให้ความร่วมและไม่เห็นความสำคัญ

           -   นักเรียนที่เคยอบรมเมื่อกลับเข้าสู่ชุมชนและสังคม  พฤติกรรมและสำนึกที่ดีที่ได้รับจากการอบรมถูกกลืนหายไปกับค่านิยมผิด ๆ เพราะต้านกระแสไม่ได้

           ปัญหานี้เป็นปัญหาโลกแตกที่ทุกโรงเรียนประสบเหมือนกัน  วันนี้จึงต้องมาประชุมกันเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ หาข้อดีของแต่ละแห่งแต่ละที่มาเป็นแนวทางในการนำไปปฏิบัติหรือเป็นกุศโลบายในการนำพาให้ทุกฝ่ายมาร่วมรับผิดชอบต่อปัญหาที่เกิดขึ้นและหาแนวทางแก้ไขร่วมกัน   เพราะเรื่องคุณธรรมของนักเรียนหรือเยาวชนของชาติคงไม่ใช่ความรับผิดชอบของครูฝ่ายเดียว แต่เป็นความรับผิดชอบของโรงเรียน ครู ผู้ปกครอง วัด ชุมชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ที่จะต้องหันหน้ามาคุยกันเพื่อหาทางออกร่วมกัน การเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีจึงจะเกิดขึ้นได้

          ยังมีอีกค่ะแต่จะเล่าในวันพรุ่งนี้ 

                     

          ส่งท้ายด้วยข้อความกินใจจากราชธานีอโศก

          คนจนที่รัฐบาลไหนก็แก้ไม่ได้

          จนเพราะไม่ทำ      

          จนเพราะไม่จำ

          จนเพราะไม่เจียม

          จนเพราะรัก "เจียม"  จึงยอมจน (คนจนพันธุ์แท้)

          คนจน นุ่งเจียม ห่มเจียม (ตั้งใจจนเพื่อฟ้า เพื่อดิน)