คุณทำ Floor Time กับลูกหรือยังวันนี้...
วันนี้จ่อหัวแบบแปลกๆ..ของเจ้าของบันทึกที่ไม่เคยมีลูกแต่ก็อยากมาแสดงทัศนะ...ทำซ่าส์เสมือนช่ำชองต่อการเลี้ยงลูก...แต่เป็นประเด็นที่ตนมักเน้นเสมอเวลาที่ไปบรรยาย หรือเป็นวิทยากรเกี่ยวกับการพัฒนาทางด้านอารมณ์...หรือทำเราคุ้นๆ กับคำที่เรียกว่า EQ
กระบวนการ Floor Time คือ อะไร...บางท่านอาจคุ้นชิน หรืออาจเคยได้ยินมาบ้าง...แต่ลองนำมาบันทึกไว้ ณ เวทีเสมือนนี้เพื่ออาจมีใครเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อไปได้...
Floor Time เป็นเวลาพิเศษที่พ่อแม่ใช้กับลูก อย่างน้อยวันละ 30 นาทีในแต่ละวัน แบบไม่เป็นทางการ ไม่ต้องกำหนดเรื่องราวว่าต้องทำอะไร ใช้เด็กเป็นตัวตั้ง เป็นเกณฑ์ว่าเขาอยากทำอะไร
“ให้เขาคุยเรื่องที่เขาอยากคุย ทำเรื่องที่เขาอยากทำ พ่อแม่เป็นฝ่ายตามเขาไปให้ทัน”...
เป็นต้นว่า เวลาที่พ่อแม่คุยกับลูกเรื่องสัพเพเหระ เรื่องเพื่อน เรื่องที่โรงเรียน วาดรูป ทำโครงงาน ทำการบ้าน เล่านิทาน เหล่านี้เป็นต้น โดยใช้เวลาที่พ่อแม่ต้องให้ลูกเป็นคนเลือกกิจกรรมเองว่าจะทำอะไร...เช่น...ลูกอยากเล่นเกมต่อคำ พ่อแม่ก็ลองเสียสละเวลาของตนนั่งลงเล่นกับลูก...บ้าง อย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 30 นาที
เป้าหมายของ Floor Time ...นั้นเพื่อที่จะให้เกิดการสื่อสารกันระหว่างพ่อ แม่ ลูก ในเรื่องที่ “ลูก” สนใจ บทบาทของพ่อแม่ คือ เป็นนักฟังที่ดี สนใจในโลกใบน้อยของเขา...ลดอัตราตนเองเข้าใจในลูกมากขึ้น
“พยายามให้เด็กๆ ได้พูดถึงสิ่งที่เขาคิดมากที่สุด แล้ว
ค่อยๆ ช่วยเขาคิดเป็นกระบวนการ เป็นเหตุเป็นผลมากขึ้น
ไม่ใช่พ่อแม่เป็นผู้ตัดสินเสียทั้งหมด"
แล้วเราควรทำ Floor Time นี้กันในช่วงไหนดี...หลังอาหารเย็นหรือก่อนนอนสัก 20-30 นาที และที่สำคัญห้ามเปิดโทรทัศน์นะคะ
เด็ก 7-9 ปี อาจเป็นการเล่น 10-11 ปี ควรเป็นการพูดคุย
เน้นนะคะ...ให้ลูกเป็นผู้เริ่มต้น พ่อแม่เป็นผู้ตาม อย่าเบื่อ! ถ้าสิ่งที่ลูกสนใจนั้นเป็นเรื่องที่เราไม่สนใจ และไม่ใช่การปล่อยให้ลูกทำคนเดียวนะคะ
...
ย้อนมองกลับนะคะ...ว่าวันนี้เราได้ทำ Floor Time กับลูกหรือยัง...หรือว่าที่ทำแล้วนั้น...ท่านทำอย่างไร...แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ...
ความเห็น (14)
อยากทำ floor time ค่ะ Dr.Ka-Poom แต่ไม่มีลูกแล้ว ไว้รอทำให้หลานเนอะ
ขอบคุณค่ะ เคยเหมือนกันตอนลูกยังเล็ก เขาเอาแสตมป์ของหวงของคุณแม่ไปตัดริมจนเหี้ยน และบอกว่าแสตมป์มันไม่เรียบร้อย
ต้องอธิบายกันโดยเอาสมุดเก็บสะสมแสตมป์ให้ดู และบอกว่ามันสวยมากเพราะตรงนี้ค่ะ
ระคนโมโหที่รอยหยักแสตมป์หายไป แต่ดีใจที่เธอเข้าใจแล้วค่ะ
อิอิ ลูกยังเล็กมากที่จะเข้าใจโดยไม่มีใครอธิบาย
ทำ Floor Time...คุณพ่อ-คุณแม่...ห้ามใช้อารมณ์ ห้ามหงุดหงิด...ห้ามเบื่อ...ห้าม...ทุกอารมณ์เชิงลบคะ...
ขอบพระคุณ"ครูอ้อย"มากนะคะ...ที่มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้...
วันหยุดที่ผ่านมาทำ Floor Time กับลูกจนเหนื่อยเลยครับ ลูกผมอายุ 1 ขวบกับ 9 เดือน ตอนนี้อยู่ในช่วงเรียนรู้ และช่างจดจำเป็นที่สุด เห็นอะไรครั้งเดียวจำแม่นเชียว จนต้องกระซิบบอกผู้ใหญ่ในบ้านว่าจะทำอะไร ถ้าเป็นกิริยาวาจาที่ไม่ดีนักขอให้ระมัดระวังหน่อย Floor Time ที่ผมทำกับลูกก็คือ ลูกจะหยิบตุ๊กตาม้าลายที่เพิ่งได้มาก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน มาให้ผมเล่นซ่อนหา โดยลูกผมจะวิ่งไปแอบ แล้วให้ผมพาม้าลายเดินตูเลงตูเลงไปหา เมื่อหาเจอก็จะบอกจ๊ะเอ๋ แล้วลูกผมก็จะร้องโตะใจทุกทีเลย ถ้าผมทำไม่ถูกในสิ่งใด เธอก็จะโบกมือแล้วก็ทำท่าหงุดหงิดเล็กน้อย เป็นอันว่ารู้กันว่าห้ามทำอย่างนั้น แล้วก็เล่นกันต่อ เธอจะเป็นคนกำหนดกติกาการเล่นอีกต่างหาก พอเล่นผ่านไปซักพักเธอก็จะบอกผมด้วยภาษาที่ฟังยาก เพื่อให้ม้าลายไปแอบบ้าง เพื่อเธอจะได้หา ช่วงนี้กำลังฮิตมากเลยครับ ก่อนหน้านี้ก็จะหยิบหนังสือเล่มโปรดมาให้ผมหรือแม่เล่า
รู้สึกดีทุกครั้งที่อุ้มลูกเดินผ่านร้านหนังสือเธอจะร้องให้หยุดแล้วไปเลือกดูเล่มที่ชอบ (รูปภาพเยอะๆ) ผมก็มักจะเสียเงินทุกครั้งด้วยความเต็มใจ เพราะอยากให้ลูกรักการอ่านนั่นเอง
คุณจำลักษณ์...
ขอบคุณมากนะคะ...ที่แวะมา ลปรร.
ยอดเยี่ยมมาก..เลยคะ สำหรับการมาต่อยอดเติมเต็ม...ขอทายเลยนะคะ...ว่าเธอคนนั้นคงเป็นลูกสาวคนแรก..แน่เลย...
....
กิจกรรม Floor Time ที่คุณจำลักษณ์ใช้นั้นถูกต้องเลยคะ...แต่ระวังนะคะที่ว่า... ถ้าผมทำไม่ถูกในสิ่งใด เธอก็จะโบกมือแล้วก็ทำท่าหงุดหงิดเล็กน้อย เป็นอันว่ารู้กันว่าห้ามทำอย่างนั้น ...จะเป็นการที่เธอวางเงื่อนไขให้คุณโดยไม่รู้ตัว...
อาจไม่เกี่ยวกับ floor timeอะไรที่คุณคุยกันอยู่ตอนนี้นะค่ะ แต่อยากรู้ว่าจะสามารถเค้าจะต้องเข้าเว็บไซด์อะไรได้ที่แก้ไขปัญหาโรคจิตสะสมหนูได้ โดยด่วนยิ่งดี เพราะมันไม่ทันคนอื่นแล้ว ไม่มีใครทนยอมรับหนูแล้ว พอโมโหยิ่งอยากได้กลิ่นเลือดคู่วิวาทแล้ว 25ปีแล้ว ปล่อยไว้นานกว่านี้มันกลัวว่า มันจะยั้งไม่ได้แล้ว
thx.สำหรับคนที่คอยอ่านด้วย
เกือบทุกคืนก่อนนอน ผมก็เล่นกับลูกสาวเป็นประจำ เพิ่มรู้ว่ากิจกรรมเหล่านี้เรียกว่า Floor time ที่บ้านจะมีหนังสืออ่านเล่นเยอะมาก ลูกจะเป็นคนเลือกว่าให้พ่ออ่านเล่มไหน บางวันก็ชวนพ่อเล่นตุ๊กตา บ้านวันก็ชวนกระโดด บนเตียง บางครั้งก็เล่นต่อสู้กัน ถ้าผมไม่เล่นด้วยก็จะไม่ให้ผมทำกิจกรรมอะไรเลย จะกวนอยู่ตลอด
คุณ undahman...ลองโทรไปที่สายด่วนสุขภาพจิตนะคะที่หมายเลข 1667
...
หรือลองผ่อนคลายตัวเอง...ทำจิตใจปล่อยวาง...
ปลดปล่อยทุกอย่าง...ให้สบายใจ...
...
หรือล่งรายละเอียดมาคุยกันที่เมล์ดิฉันนะคะ...
ขอบคุณคะ...
คุณจอมยุทธน้อย...
ขอบคุณนะคะที่มาต่อยอดเติมเต็ม...
ดิฉันเอง...ก็เพิ่งทราบเหมือนกันคะว่าเขาเรียกว่า floor time...คุณแม่กับคุณพ่อท่านใช้กับลูกๆเป็นประจำเลยคะ...ตอนที่เราเด็กๆ
...
และตอนนี้ที่บ้านเรา...ก็ใช้กับอะตอมหลานชายคนเดียว..ในครอบครัวคะ...
ที่อะตอมชอบ...ทำประจำคือ การวาดภาพ...กับน้ากะปุ๋มเราจะมีกิจกรรมประจำ และก่อนนอนก็จะนอนคุยกันกับคุณยายคะ (น้องอะตอมนอนกับคุณยายคะ)
- เมื่อวานนี้ น้องจิ้นก็เพิ่งเล่าเรื่องการเข้าไปเป็นสมาชิกของเว็บบอร์ดแฮรี่ พอตเตอร์ ดูน้องตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจและสนุกสนานมาก เล่ารายละเอียดมากมาย เราก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องสักเท่าไรนัก แต่ก็ตั้งใจฟังค่ะ
- แล้วก็ถือโอกาสสอนลูกให้รู้จักการบริโภคข่าวสารทางอินเตอร์เนทแต่พอเหมาะพอควรแถมท้ายไปด้วยค่ะ
- เพิ่งมารู้ว่านี่คือการทำ Floor time ค่ะ ขอบคุณน้องกะปุ๋มมากค่ะ
ยิ้มๆ...กะปุ๋มเชื่อ..และตั้งสมมติฐานไว้ก่อนหน้านี้แล้วคะ...ว่าพี่เม่ยต้องทำ Floor Time เป็นประจำ...จากการเฝ้าติดตามจากบันทึกคะ...
....
และแล้วพี่เม่ย...ก็ทำจริงๆ...จากการยืนยัน...
ขอบพระคุณนะคะ...ที่ช่วยมาต่อยอดและแลกเปลี่ยนเรียนรู้...
กะปุ๋ม
น่ากลัวมาก พี่จึงต้องเสียสละ ฮือ ฮือ ฮือ เอาลูกเข้านอนทุกวัน
ขอบคุณพี่จิ๊บมากนะคะ...
ทำอย่างไรดีล่ะคะ....คุณพ่อบ้านของแม่จิ๊บจึงจะมาร่วมกิจกรรมอันอบอุ่นนี้....
...
กะปุ๋มก็ไม่เคยมีประสบการณ์ด้วยสิ...แต่ทฤษฎีน่ะ...พอไหว....เอ้า!....ต้องหาพ่อบ้านตัวจริงมาช่วยกันคิดล่ะคะงานนี้ว่า...จะทำอย่างไรจึงจะพาพ่อบ้านมาร่วมทำ Floor Time กับลูกๆ....ได้
ลูก 4 ขวบแล้ว อารมณ์แปรปรวนมาก เกเร บางครั้งพูดจาไม่เพราะ ทั้งๆ ที่ก็คอยบอกสอนเสมอว่าไม่ควรทำ ไม่ควรพูด บางทีก็อดตีไม่ได้ (ไม่อยากตี) เราก็ให้เหตุผลกับเค้าแล้ว แต่ก็ยังมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมอีก
เด็กติดผ้าอ้อมมิวขอนแก่น
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ ครูพบกับครูแอนมากนะค่ะสำหรับ floor time ที่ขอนแก่นเมื่อวันที่ 29 พ.ค ที่ผ่านมาช่วงนี้ดิฉันทำfloor time กับลูกบ่อยขึ้นพยายามจะตื้อลูกให้ได้แต่พอตื้อได้แล้วเล่นกันไปซักพักหนึ่งลูกแค่ส่งสายตามามองของที่เรายื้อกันเฉยๆไม่เข้ามาหยิบเอาเลยเหมือนก่อนๆๆมีหางตามองเดินเข้ามาหาของที่เรายื้อกันช้าๆพอเดินถึงก็เอาเท้าเขี่ยแต่ลูกจะไม่คางอื้อๆๆเอาเท้าเขี่ยของตาก็มองแม่สองวันมานี้ลูกออกเสียงปาๆทั้งๆที่เราไม่ได้เล่นปลากันสักหน่อยหรืออาจจะเป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้แม่ใช้คำว่าป๊าๆกับลูกบ่อย(ภาษาอีสานป๊าๆแปลว่าไป)
แม่มิวขอนแก่น