เราๆ ท่านๆ คงปรารถนาความเป็นผู้มีอายุยืนนานอย่างมั่นคง ไม่มีโรค หรือมีโรคน้อย อยู่อย่างสมวัย มีคุณภาพชีวิต ไม่ใช่ยืนหย่อนยาน หรืออายุมากอย่างพะเยิบพะยาบ <p style="text-justify: inter-cluster; margin: 12pt 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoBodyTextIndent">วันนี้มีข่าวดีครับ… อาจารย์ ศ.นพ.สุทธิชัย จิตะพันธ์กุล จากคณะแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยแนะนำเรื่อง 10 วิธี “ไม่เกินวัย” ไว้ในวารสารหมอชาวบ้าน </p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 12pt 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoBodyTextIndent"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 12pt 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoBodyTextIndent">ผู้เขียนขอนำมาเล่าสู่กันฟัง… ท่านผู้อ่านจะได้ไม่ก้าวเกินวัย เช่น หัวหงอก(หมายถึงผู้เขียน) ฯลฯ เป็นต้น ข่าวดีมีอย่างนี้ครับ… </p><ol>
</ol><p style="margin: 6pt 0cm 0pt; text-indent: 0cm" class="MsoBodyTextIndent"> คำแนะนำ: </p><p style="margin: 6pt 0cm 0pt; text-indent: 0cm" class="MsoBodyTextIndent"></p><p>เราๆ ท่านๆ อาจจะได้ยินคำสอนของผู้เฒ่าผู้แก่บางท่านว่า ถ้ากินข้าวไม่หมดจานถือว่า ไม่กตัญญูต่อชาวนา </p><p>บางท่านกินหมดจานตัวเองไม่พอ ไปกินข้าวจานอื่นจนหมดไปด้วย </p><p></p><p style="margin: 6pt 0cm 0pt; text-indent: 0cm; text-align: justify" class="MsoBodyTextIndent">ถ้าต้องการจะช่วยเหลือชาวนา หรือคนยากคนจน… มีวิธีดีๆ ทำได้อีกหลายวิธี เช่น ให้ทุนการศึกษากับมูลนิธิเด็ก บริจาคเลือด ช่วยซื้อสินค้าจากชุมชนผลิตขึ้น ฯลฯ</p><p style="margin: 6pt 0cm 0pt; text-indent: 0cm; text-align: justify" class="MsoBodyTextIndent"></p><p>ความจริง… มีอะไรดีๆ ให้ทำอีกมากมาย การกินอาหารจนหมดจานไม่ชื่อว่า กตัญญูต่อใครเลย และไม่ได้บุญอะไรด้วย(ไม่ตรงคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นความเห็นผิด) </p><p></p><p style="margin: 6pt 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoBodyTextIndent">วิธีที่ดีคือ ตักข้าวพอดี เติมกับข้าวพอประมาณ กินพออิ่ม กินอยู่อย่างพอดีอย่างนี้แล้ว… คงจะมีชีวิตยืนนานได้อย่างมั่นคงต่อไปครับ</p><p style="margin: 6pt 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoBodyTextIndent"> แหล่งที่มา: </p><ul><li><div class="MsoBodyTextIndent" style="margin: 6pt 0cm 0pt 17.85pt; text-indent: -17.85pt; tab-stops: list 18.0pt"> ขอขอบพระคุณ > อาจารย์ ศ.นพ.สุทธิชัย จิตะพันธ์กุล. ๑๐ วิธี “ไม่เกินวัย”. หมอชาวบ้าน ปี ๒๘. ฉบับ ๓๒๘. สิงหาคม ๒๕๔๙; ๑๑.<li class="MsoNormal" style="margin: 12pt 0cm 0pt; tab-stops: list 36.0pt"> ขอขอบพระคุณ > โรงพยาบาลค่ายสุรศักดิ์มนตรี + อาจารย์เทวินทร์ IT + พต.ศรัณย์ มกรพฤฒิพงษ์ โร > สนับสนุนทางเทคนิค + อินเตอร์เน็ต. </li> <li class="MsoNormal" style="margin: 12pt 0cm 0pt; tab-stops: list 36.0pt"> ขอขอบพระคุณ > ศูนย์มะเร็งลำปาง + อาจารย์ ณรงค์ ม่วงตานี IT ศูนย์มะเร็งลำปาง > สนับสนุนทางเทคนิค + อินเตอร์เน็ต. </li> <li class="MsoNormal" style="margin: 12pt 0cm 0pt; tab-stops: list 36.0pt">แนะนำให้อ่าน “บ้านสาระ” > [ Click - Click ]</li> </div></li></ul><ul><li><div class="MsoBodyTextIndent" style="margin: 6pt 0cm 0pt 17.85pt; text-indent: -17.85pt; tab-stops: list 18.0pt"> นพ.วัลลภ พรเรืองวงศ์ จัดทำ > ๑๑ สิงหาคม ๒๕๔๙ > ปรับปรุงแก้ไข 8 พฤษภาคม 2550. </div></li></ul>
ขอบคุณค่ะนแล้วเพิ่งได้รู้ว่า บางครั้งดิฉันก็ทำงานบนไหล่เหมือนกัน ค่ะ ข้ออื่นๆ บางข้อก็อ้อน อ่อนค่ะ เช่นการนอนเนี่ยไม่ค่อยเป็นเวลา
ขอขอบคุณอาจารย์ขจิต และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
ขอขอบคุณอาจารย์มะปรางเปรี้ยว และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
การอยู่ในเมืองใหญ่หรือสังคมใหญ่ > ข้อสรรเสริญความดีนี่ช่วยได้มาก
ขอให้อาจารย์มะปรางเปรี้ยวและท่านผู้อ่านทุกท่านมีความสุข มีความเจริญไปนานๆ ครับ
ขอขอบคุณอาจารย์เมตตา และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
ขอให้อาจารย์เมตตา และท่านผู้อ่านทุกท่านมี "เมตตา" > ปรารถนาให้ตนเองและผู้อื่นมีความสุข ความเจริญ
ขอขอบคุณอาจารย์จันทร์เมามาย และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
คุณแม่ผมไตวาย อยู่โรงพยาบาลนครพิงค์ > ตอนนี้อยู่ ICU > ท่านก็ทำดีที่สุดของท่านคือ
คนเรามีกำลังไม่เท่ากัน... ทำให้ดีเท่าที่กำลังเรามี นั่นก็ดีที่สุด(ของเรา)แล้วครับ
อ่านแล้วจึงได้ทราบว่าทำงานบนไหล่เป็นอย่างไร และเพิ่งจะรู้ตัวว่าตนเองส่วนมากแล้วทำงานบนไหล่จะพยายามปรับปรุงตัวเองค่ะ
ขอบคุณมากค่ะอาจารย์
ขอขอบคุณอาจารย์มะปรางเปรี้ยว และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
ขอขอบคุณอาจารย์อนงนาฎ และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
ขอขอบคุณอาจารย์ iS และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
ขอให้อาจารย์ iS และท่านผู้อ่านทุกท่านมีความสำเร็จจากการทำอะไรที่ "ไม่ยากไม่ง่าย" ครับ...
อ่านแล้วโดนใจมากเลยครับ ผมจะพยายามมองปัญหาไม่ให้ง่ายและยากเกินครับ
ขอขอบคุณอาจารย์จันทร์เมามาย และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
หลักการนี้ยังคงใช้อยู่เมื่อมีอุบัติภัยหมู่ (mass casualty) > เมื่อทรัพยากรมีน้อย(จำกัด)ในท่ามกลางภัยพิบัติใหญ่เกินกำลัง...
หลักการนี้ดูเหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ก่อนแล้วคือ
ขอให้อาจารย์จันทร์เมามาย และท่านผู้อ่านทุกท่านประสบความสุข ความสำเร็จ ความเจริญในชีวิต... โดยเฉพาะ...
ขอขอบคุณอาจารย์ iS และท่านผู้อ่านทุกท่าน...