การเดินทาง : ปลายฝน...ยามเยือนลาวใต้ <2>


ภาพวิถีแห่งชีวิต...ในการเดินทางเยือนลาวใต้...คุณแม่เล่าว่าเสมือนการเดินทางย้อนรอยแห่งกาลเวลา...
ความล้าหลังที่ดูเหมือนยังห่างไกลความเจริญ...เมื่อเทียบกับไทยเรา...อาจย้อนไปได้ไม่ต่ำกว่า 30 ปี
สิ่งที่เก็บเกี่ยวจากการเดินทางครั้งนี้...
นอกจาก..."ธรรมชาติ"...ที่ยังสวยสดงดงาม และความอุดมสมบูรณ์แห่งพืชพันธุ์
มีรับเข้ามาอีก...คือ วิถีแห่งความเรียบง่าย แห่ง"ชีวิต"...ที่ไม่ต้องดิ้นรนแก่งแย่ง หรือถีบ"ตน"...ให้พ้นจากฐานเดิม
....
แววตา "เด็กน้อย"...ที่จ้องมองผู้มาเยือน...ใสซื่อบริสุทธิ์...และไม่หวาดกลัว...
การสนทนา...ผ่านภาษาอิสาน - ลาว ไม่แตกต่างกัน ก่อเกิดการรับรู้ "แห่งความเข้าใจ"...
บ้านพี่เมืองน้อง...คำนี้ยังก้องอยู่ในหัวใจ...ระหว่างคนไทย-อิสาน...และคนลาว
ที่ยังมีการข้ามฝั่ง...ไปมาหาสู่กัน

ภาพนี้ถ่ายตอนไปที่น้ำตก..."ตาดฟาม"...หลังจากเดินออกมาก็มาพบเด็กน้อยนั่งสลอน...ใบ้หน้าเปื้อนรอยยิ้ม พร้อมมีกล้วยไม้...มาวางขายในราคา 20 บาท ... แต่ดิฉันก็ไม่ได้ซื้อแต่... เอาหมากฝรังที่ติดกระเป๋าไปหลายอันแจกเด็กๆ...แจกไปแล้วก็นึกกังวล...จึงเดินกลับมาถามว่าเคยเคี้ยวหมากฝั่งไหม...เพราะเกรงว่าเขาๆ จะพากันกลืน...เดี๋ยวอาจเกิดเรื่องยุ่งแน่...(ฮา...)

หมายเลขบันทึก: 44021เขียนเมื่อ 10 สิงหาคม 2006 15:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:29 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

ภาพเด็กน้อย...กลุ่มเดิมที่มองผู้มาเยือน...อย่างฉงนสนเท่ห์ เราในกลุ่มที่มีขนมต่างเอาแจกเด็กๆ...เป็นที่ดีใจของเขาเหล่านั้นทุกคน... แรกๆ เด็กติดจะเขิลอายไม่ยอมพูดคุยกับเรา หากแต่พอส่งสำเนียงอิสาน ที่ฟังคุ้นหู...จึงเริ่มตอบ...และหยอกล้อกับเรา... อย่างเป็นกันเองยิ่งขึ้น

ต้นกล้วยไม้ป่า...ที่พบเจอได้เยอะมากสองข้างทางระหว่างเดินไปที่ "น้ำตกตาดฟาม".... เด็กๆ เล่าว่า...เห็นพวกเราเดินมาจึงรีบวิ่งไปเก็บ...เพื่อนำมาขาย...หากมีใครสนใจ แต่ปรากฏว่าในกลุ่มเรา...ไม่มีใครซื้อกลับไป เพราะกว่าจะกลับไปฝั่งไทยคงอีกหลายวัน...จึงให้เด็กๆ นำกลับไปปลูก...พร้อมกับแลกขนมให้เด็กแทน...การซื้อกล้วยไม้...

ต้นกาแฟ...ได้กล้าพันธุ์มาจากฝรั่งเศษ...กาแฟพันธุ์อะไร...ก็จำชื่อไม่ได้เสียแล้ว...คนปลูกเล่าให้ฟังว่า...นายทุนฝรั่งเศษนำต้นกล้า...ต้นกาแฟมาให้ปลูก...จากนั้นให้ส่งป้อนโรงงานที่ฝรั่งเศษ...เพื่อนำออกขายทั่วโลก...หมู่บ้านนี้...เป็นหมู่บ้านที่ปลูกต้นกาแฟ...อย่างเดียว...เลยคะ

  • วิถีชีวิตที่เรียบง่าย
  • ธรรมชาติที่สวยงาม
  • ทำให้น่าท่องเที่ยวและพักผ่อน

 

เด็กน้อยลูกสาวเจ้าของบ้าน...ที่เราแวะเยี่ยมเยือน...และขอจิบกาแฟ...กำลังคั่วเมล็ดกาแฟ...ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง...ไปทั่ว...ทำให้หัวใจคนรักกาแฟ...นี้มีความสุขแห่งอารมณ์สุนทรียะยิ่งนัก...

....

กรรมวิธีทุกอย่าง...ยังโบราณ...

ไม่มีเทคโนโลยี...ใหม่ๆ เข้ามาเลย...

.....

ขณะที่นั่งจิบกาแฟ...อยู่บนบ้านพร้อมสูดกลิ่นหอม...แห่งกาแฟสด...ภายนอก ฝนกำลังตกโปรยปราย...ได้อารมณ์และความรู้สึกดียิ่งนัก...

ขณะน้องสาวคั่วเมล็ดกาแฟ...อยู่บนบ้าน...พี่สาวก็กำลังบด...เมล็ดกาแฟ...ที่น้องสาวคั่วเสร็จแล้ว...ครกกับสาก...ยังเป็นแบบดั่งเดิม...หากอยู่ในตัวเมือง เราคงคุ้นตากับ...เครื่องบดกาแฟราคาแพง...

.......

 

 

 

ที่แม่ฮ่องสอนปลูกกาแฟเยอะครับ...

ดูการคั่วกาแฟแล้ว ออริจินัล ดีนะครับ

ฝรั่งเศล ครับ แก้ไข แทน ฝรั่งเศษ = เศษฝรั่ง 555 

กาแฟที่คั่วเสร็จโดยฝีมือน้องสาว...และอาศัยแรงพี่สาวในการบดด้วยครกและสากแบบโบราณ ...

สิ่งที่เราพอช่วยได้...นั่นคือ การร่อนเอากากกาแฟ...ออก...ที่มองเห็นในกาละมังนั้น...พร้อมเอาไปชงดื่มได้เลย...

....

แต่โปรดระวัง...ความเข้มข้น...ของคาเฟอีน...นี้สุดยอดเพราะเยอะมาก...

นี่คือบ้าน...ที่เราไปนั่งจิบกาแฟ...

ดูๆ..ไป ก็ไม่แตกต่างจากบ้านไทยเรา...

....

มองดูหลังใหญ่...พ่อเจ้าของบ้านเล่าว่า...ลูกๆ ที่แต่งงานแล้วก็พักที่นี่เหมือนกัน...แต่แยกบันไดขึ้นอีกฝั่ง...

พอขึ้นไปข้างบนบ้าน...เรียบง่ายมากเลยคะ ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใดใดเลย...

สวัสดีตอนเย็นคะ...คุณ Mr_Jod

มาเร็วนะคะ...ยัง post รูปไม่เสร็จเลยคะ...

อย่างนี้เขาเรียกว่าแฟนพันธุ์แท้...ของนักเดินทาง

ที่มาแวะเวียนมาเก็บภาพแห่งความทรงจำนี้ไป...

....

ดิฉัน...เคยคิด..กับเพื่อนที่แสนดี...เพื่อนเก่าคนหนึ่งว่า...

เราจะข้ามไปอยู่ฝั่งลาว...เพื่อซึมซับ...สิ่งหลงเหลือแห่งวัฒนธรรม...แต่พอคิดไปคิดมา...อยู่ที่สยามบ้านเกิดนี่แหละคะ...ดีที่สุดแล้ว...

วิถี...แห่งความเรียบง่าย...นั้นไม่ว่าจะอยู่ที่ใด

หากใจเราเรียบง่าย...มันก็ง่าย...

แสงตะวันยามเย็น...กับการทักทายอีกครั้ง...

ว่า...สวัสดีคะ "หนุ่มช่างฝัน...แห่งเมืองปาย"...

....

ขอบคุณนะคะ...สำหรับการพิสูจน์อักษร...

ฮา...ขำกลิ้งเลยคะ...แต่ทิ้งไว้อย่างนั้นแหละคะ...

......ทิ้งรอยไว้...แห่งความทรงจำ...

 

  • นั่งอ่านไป ..ยิ้มไป...ได้กลิ่นกาแฟ..อาราบิก้า...(รึเปล่า?)...ไป
  • สูดดม..และซึมซับ หอมกรุ่นทั้งบรรยากาศและกลิ่นกาแฟ

555...ยังคล่องเหมือนเดิมนะคะ...พี่เล็ก

แว๊บไป..แว๊บมา...เห็นหลังไวไว...

กะปุ๋มกลับบ้านก่อนนะคะ...ตอนนี้อยู่ที่ทำงาน...

....

เดี๋ยวมาเจอะเจอกันใหม่...

คราวหลังหากไปอีก...จะหิ้วกาแฟ...หอมๆ มาฝากเจ้าคะ...

*^__^*

อยากได้ต้นกาแฟมาปลูกบ้างหาต้านกล้าได้ที่ไหนครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท