วัฒนธรรมศึกษา : วาทะกรรมทางภาษา

การมีจุดยืนเป็นของตนเองและสามารถบอกผู้อื่นได้ถือเป็นสิ่งดี

วันวาน...เวลา 08.30 น.กว่า ๆ นักปราชญ์ทางวัฒนธรรม และนักปราชญ์ทางประวัติศาสตร์ของไทยเดินเข้ามาที่ห้องบรรยาย...สวัสดีครับท่านอาจารย์...ผมยกมือไหว้...ศ.สุธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์ และ ศ.ดร.นิธิ เอียวศรีวงศ์ ...ท่าน อ.นิธิ ต้องการส่ง Email ผมจึงนำท่านมาที่ห้องทำงานผม จากห้องที่จะบรรยายในเวลา 09.00 น.ต้องขึ้นภูเขาเหมือนขึ้นบันใดตึก 4 ชั้น

ผมถามท่าน อ. ว่า...อายุเท่าไหร่แล้ว...66...ย่างเข้า...67 ปีนี้ ท่านตอบ...ที่ผมถามเพราะการนำขึ้นหลังเขานั้นต้องใช้กำลัง...และผมจะได้ตัดสินใจว่า...จะนำท่าน อ. เดินเร็วหรือเดินให้ช้า ๆ ดีครับ ฮา ๆ เอิก ๆ

ต้องขอชื่นชมท่าน อ. นิธิ ที่มีความว่องไวในหลายเรื่อง...ท่านใช้ คอม ฯ ได้เก่งมาก...ผมคนหนุ่มยังตามหลังท่านแบบไกลลิบ ๆ ๆ

ท่าน อ. นิธิ เริ่มต้นบรรยายถึง...วาทะกรรม...คือ คำพูดที่เป็นฐานคิดอย่างหนึ่งว่า...สิ่งนั้นมันเชื่อมโยงอะไร ให้สัมพันธ์กับอะไร วัฒนธรรมไทย ให้ความสำคัญผู้อาวุโส ในความสำคัญนั้น มันมีเรื่องของอำนาจแฝงอยู่ด้วย...ทำไม...เรายอมเชื่อหมอกับช่างตัดผมให้ทำอะไรหรือมีอำนาจเหนือร่างกายเราได้...รัฐ...ใช้เรื่องสุขภาพ...เหนืออำนาจคน เช่น กักขังคุณไว้ในโรงพยาบาล เพื่อดูอาการไข้หวัดนก...ใช้โรงพยาบาลแทนคุก...ครอบงำคุณ...ทุกคนพอมีการถูกครอบงำ...มันจะมีการต่อสู้...เช่น...หมอบอกว่าอย่างนี้...แต่มีชีวะจิตบอกว่าอย่างนั้น...

การที่เราสามารถที่จะบอกได้ว่า...ฉันก็เป็นคนนะโว้ย...ภาษาทางวิชาการเรียกว่า...อัตลักษณ์

แต่ถ้าผู้อื่นนิยามให้เราว่า...เราเป็นคน...ภาษาทางวิชาการเรียกว่า...เอกลักษณ์...

วาทะกรรมทางวัฒนธรรมศึกษา...มีอะไรซ่อนอยู่เบี้องหลัง...ใครครอบงำใคร...จุดเริ่มศึกษาวัฒนธรรมมา

จากประเทศอังกฤษ ที่ต้องการศึกษาประเทศนั้น ๆ ๆ เพื่อเข้าไปครอบงำและปกครอง...ผมฟัง...อย่างตั้งใจ...

ท่าน อ. มีชั่วโมงบินสูงมาก ๆ ...ครับขอชื่นชม...

ผมมองว่าอาจจะผิดก็ได้คือ...การครอบงำ...แช่แข็ง...ไม่ให้เติบโตอย่างอิสระเสรีตามที่ควรจะเป็น...เป็นแนวคิดที่ล้า

หลังมาก ๆ...คนทางเหนือควรพูดภาษาอู้เก้าเมือง...คนทางอีสานควรเว้าภาษาลาว...คนใต้เชื้อสายมลายูควรพูดภาษายาวี...ได้อย่างยืดอก...เท่า ๆกับการพูดภาษาไทย ผมไม่อยากเห็นอักษรตัวธรรม...อักษรขอมในใบลาน

อักษรล้านนา...หรืออื่น...ที่บรรจุภูมิปัญญาท้องถิ่นต้องหายไปครับ...ภาษาอยู่ได้เพราะมีการสร้างสรรค์ทางภาษา

ไม่ใช่อยู่ได้แค่รักษาตัวอักษรอย่างเดียว...ผมอยากเห็นมีการเขียนกลอนเป็นภาษาตัวขอมบ้าง...คงสนุกดีนะครับ

หรือคุณมีความเห็นอย่างไรในเรื่องนี้...

ด้วยความปรารถนาดี

จาก...umi

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #แนวคิดทางวัฒนธรรมคึกษา

หมายเลขบันทึก: 44016เขียนเมื่อ 10 สิงหาคม 2006 15:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม 2012 11:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (4)

ลุงแดง

เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2009 10:14 น. ()

วัฒนธรรมทางภาษา เป็นเครื่องมือ เป็นวัฒนธรรมแสดงความเป็นไทย ซึ่งรวมหลายเผ่าพันธ์ ก็ปรารถนาที่จะให้ดำรงความเป็นไทยอย่างนี้ แต่ปัญหาชนกลุ่มน้อย ปัญหายาเสพติด ปัญหาชายแดนภาคใต้ “ผู้ชนะมองเห็นทางออกในทุกปัญหา ผู้แพ้มองเห็นปัญหาในทุกทางออก” “ความยากลำบกเป็นบันไดแห่งความสำเร็จ ยิ่งยากลำบากเพียงใดยิ่งใกล้ความสำเร็จเพียงนั้น”“คุณเห็นเส้นทางสู่ความสำเร็จ จงเชื่อสายตา แล้วก้าวไปข้างหน้าอย่าลังเล”