เรื่องเล่า โดย คุณครูอารี โรจนเกษตร ครู คศ.2 โรงเรียนบ้านแค สพท.สงขลา 3
" ดิฉันมาสอนที่โรงเรียนบ้านแค ตั้งแต่ปี พ.ศ 2532 มองถึงความแตกต่างในเรื่องลายมือของนักเรียนจากที่เดิมกับที่โรงเรียนบ้านแค นักเรียนส่วนใหญ่ลายไม่สวยและเขียนไม่เต็มบรรทัด เขียนพยัญชนะบางตัวไม่ถูกต้องจึงได้นำประสบการณ์และวิธีการต่างๆมาใช้ เริ่มจากการฝึกเขียนพยัญชนะโดยใช้ตัวเหลี่ยม เพราะเขียนได้ง่ายและสวยงาม เนื่องจากตัวอักษรแบบดังกล่าวมีจุดพักลายมือ ทำให้นักเรียนไม่ต้องรีบร้อนในการเขียน ฝึกเขียนเป็นคำ ในมาตราตัวสะกดแม่ ก.กา ฝึกเขียนตามแบบร้อยกรอง เมื่อพบพยัญชนะหรือคำที่เขียนผิดจะให้นักเรียนแก้ไขในทันที โดยครูสาธิตการเขียนเป็นแบบอย่าง แล้วให้นักเรียนเขียนตาม จากวิธีการดังกล่าว ทำให้นักเรียนมีลายมือที่สวยงามและเป็นระเบียบเรียบร้อย โรงเรียนได้ส่งนักเรียนเข้าร่วมแข่งขันทักษะทางวิชาการในระดับต่างๆและได้รับรางวัลอย่างต่อเนื่อง ทำให้นักเรียนมีความภาคภูมิใจในตนเองและเห็นคุณค่าในการพัฒนาลายมือ
โดยสรุป การให้ความรู้แก่นักเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งทักษะพื้นฐานเป็นเรื่องสำคัญ ครูควรเป็นแบบอย่างที่ดีในการเขียน ควรมีการจัดการและปรับปรุงให้ทันสมัยและมองเห็นถึงความแตกต่างระหว่างบุคคล
อ่านแล้วก็อืม ดีครับ แต่อยากเห็นตัวอย่างครับ เพราะนึกไม่ออกว่ามีความแตกต่าง ในแบบฝึกที่ใช้สอนเด็กทั่วไปอย่างไร ?
ขอบคุณ 2 ประการค่ะ
ประการแรก คือนำมาเล่าสู่กันฟังในวงจรโครงการวิจัยของเรานะคะ
ประการที่สองคือ ขอบคุณที่ช่วยเน้นความสำคัญของการเขียน เมื่อวานนี้ยังบอกนักศึกษาที่เขียน Mและ m เหมือนกัน แต่ทำให้ขนาดต่างกัน ว่า "อยากจะตามไปหยิกครูที่สอนก่อนหน้า ปล่อยให้เขียนแบบนี้มาได้" นักศึกษาเขาก็หัวเราะกัน แต่ก็พูดเล่นปนจริงนะคะ
คัดลายมือ ลายมือคัดฝึกหัดเขียน
เขียนฝึกหัดคัดลายมือ ถือดินสอ
วางสมุดจุดเริ่มต้นใจจดจ่อ
ลากเส้นต่ออักขระระยะงาม
พยัญชนะวรรณยุกต์ตัวสะกด
สระหมดถูกต้องสะอาดตาม
หลักเกณฑ์นามภาษาไทย
ภูมิใจเอย