รวมพลคนเขียนBlog (ตอนที่2) : เผยความนัย..ใจต่อ Gotoknow
เมื่อวานนี้ดิฉันได้รีบนำภาพและเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดสด ๆ ร้อน ๆ จากการรวมพลคนเขียนBlog ของชาวบำราศฯ
ผ่านบันทึกไปแล้วแต่ยังขาดในรายละเอียดของเนื้อหาการพบปะและเสวนา จึงได้มาต่อในภาคนี้ค่ะ
อย่างที่ได้เกริ่นไว้ในบันทึก รวมพลคนเขียนBlog (ตอนที่ 1) http://gotoknow.org/blog/supalukbi/43449 ว่าท่านผ.อ.ได้กล่าวเปิดว่าจะให้ Blogger ทุกคนคุยกันในสไตล์สบาย...สบาย และเปิดเผยความนัย...
ในใจที่มีต่อ Gotoknow ซึ่งจริงๆ แล้วก็คือ การทำ AAR การใช้ Blog ในG2K นั่นเอง โดยเหยื่อ อุ๊ย..ไม่ช่าย...
Blogger ที่เป็นน้องใหม่ล่าสุดคือน้องจันทร์เมามาย เจ้าของบล็อคhttp://gotoknow.org/blog/moonlover เป็นคนเริ่มก่อน
น้องจันทร์เมามายอยู่กลุ่มงานเภสัชกรรมเล่าว่าได้เริ่มต้นโดยการเป็นผู้อ่านก่อน พออ่านไปสักพักใหญ่ๆ เริ่มรู้สึกมันส์อยากจะเขียนบันทึกบ้างแต่ก็คิดว่าจะเขียนเป็นลักษณะของ Diary ประจำวัน ต่อมาเมื่อได้ติดตามอ่านจาก Blog ต่าง ๆ ความคิดก็เปลี่ยนไปได้เรียนรู้ถึงการแบ่งปันความรู้กัน เกิดแนวความคิดว่าตนเองก็พอจะรู้เกี่ยวกับ IT จึงค้นพบตัวเองในที่สุด
จบจากน้องจันทร์เมามายท่าน ผ.อ.อัจฉรา ที่ในวันนั้นสวมบทบาทคุณเอื้อ บอกให้ใช้วิธีโยนไมค์ต่อคุณลูกน้องรีบโยนต่อให้ลูกพี่ คือพี่วิไลวรรณ หัวหน้ากลุ่มงานเภสัชกรรมhttp://gotoknow.org/blog/bipharma ทันที (กลัวอดได้ 2 ขั้นหรือจ๊ะ ? )
พี่วิไลวรรณซึ่งมีสีหน้า หน้าตาบ่งบอกความน้อยใจ บอกว่า รู้สึกสงสัยว่าเขียน Blog มาก็นานแล้วแต่ทำไมไม่ใคร่ได้พบปะ B2B กับคนบำราศ ฯ เลย นึกน้อยใจอยู่ตั้งนาน แต่เพิ่งมาถึงบางอ้อว่า Blog ของพี่เค้าไม่ได้อยู่ในแพลนเน็ตของสถาบัน http://gotoknow.org/planet/bamras เลยทำให้หลุดวงโคจรไป แต่ตอนนี้เข้ามาในวงจรแพลนเน็ตของสถาบันแล้วน้า...คุณพี่ไม่ต้องน้อยใจแล้วเล็กจะไปเยี่ยมบ่อย ๆ จ้ะ
พี่วิไลวรรณ "มีข้อเสนอแนะว่าอยากให้ G2K Link เข้าไปทุกหน่วยงานเพราะเล็งเห็นถึงคุณประโยชน์อันมากมายทั้งตัวแปร TK ให้เป็น EK และแหล่งเก็บความรู้แบบหนึ่ง KA "
ท่านผ.อ. " ได้คุยกับหมอวิศิษฐ์แล้ว และในระยะสั้นนี้คิดดำริที่จะสร้างห้องให้เจ้าหน้าที่ได้มีโอกาสใช้ Internet และG2Kอย่างแพร่หลาย ในระยะยาวได้เพิ่ม Server ซึ่งขณะนี้ดำเนินการแล้วเรื่องที่เสนอไปอยู่ในขั้นการพิจารณาของกรม"
ได้ยินอย่างนี้ดิฉันชื่นใจเป็นที่สุดที่ท่านผ.อ.เชื่อมั่นในคนบำราศและฝึกฝนให้พวกเขาได้ใช้พลังที่มีอยู่ในตัวจริง ๆ
ผู้ที่รับไมค์ลำดับถัดมาคือคุณหมอรุจนี กุมารแพทย์ เจ้าของบล็อคhttp://gotoknow.org/blog/pctpedbi ต้องขออภัยด้วยที่ไม่ได้มีรูปของคุณหมอ เพราะคนถ่ายรูปคือเจ้าเล็ก-ทิพาภรณ์เก็บภาพไม่ทัน แต่ดิฉันจะบอกใบ้ให้ก็ได้ค่ะ ว่าคุณหมอน่ะเป็นผู้หญิงผิวขาวเนียนสวย รูปร่างสูงใหญ่สมส่วน หน้าหวาน ปากนิดจมูกหน่อย มองแล้วสบายตา สบายใจค่ะ ใครที่ไม่รู้จักลองจินตนาการเองนะคะ ..นางสาวไทยไงงั้นเลย.
เป็นหมอเด็กค่ะ...รักเด็กค่ะ
คุณหมอบอกว่าไม่ค่อยได้เขียนติดตามBlog เพราะจำกัดด้วยเวลา และถนัดที่จะเขียนลักษณะเป็นวิชาการ เช่น เนื้อหาสาระ วิชาการจากการประชุม PCT เด็ก หรือ Clinical Guideline ในการดูแลเด็กติดเชื้อ HIV เป็นต้น ซึ่งดิฉันคิดว่าเป็น Best Practice ของบำราศในการดูแลเด็กติดเชื้อนะคะ
ต่อจากคุณหมอรุจนีก็เป็นพี่มอม (คนใส่เสื้อสีฟ้า)กับบล็อคhttp://gotoknow.org/blog/biisoha
พี่มอมบอกว่า "ตั้งใจที่จะบันทึกแต่เรื่องงาน เมื่อได้มาสัมผัสจริง ๆ พบความแตกต่าง ได้ทั้งความรู้ มีการให้กำลังใจกันและกัน ทั้งจากเพื่อน และพี่น้องชาวบล็อคทั้งหลาย เพิ่งรู้ว่าที่ข้อมูลไม่ถึงกันก็เพราะวงจรแพลนเน็ตนั่นเอง ต่อไปบำราศเราก็จะเป็นวงเดียวกันแล้ว (เอ๊ะ.พี่มอมพูดถึงวงไพ่หรือจ๊ะ..เอาวงไหนดีเอ่ย ป๊อกเด้ง หรือผสมสิบ...คะ..คิก คิก )"
สั้น ๆ แต่กินไปหลายตังค์ อุ๊ยไม่ใช่ค่ะ กินใจ 
จริง ๆ
พี่ปิ่ง คือคนที่นั่งข้างพี่มอม กล่าวสารภาพว่า "เปิดบล็อคลอย ๆ ไว้และเผอิญนึกชื่อไม่ออกเห็นชื่อสถาบันบำราศเลยถือโอกาสและใช้วิธีการสวมรอยเลย".. ..ฮา...
ดูวิธีการสารภาพการสวมรอยของพี่เขาสิ
"แต่การตั้งชื่อในนามของสถาบันเลยเป็นกรอบให้ต้องเขียนเรื่องเกี่ยวกับบำราศ ให้ผู้คนได้รู้จัก และเห็นตัวตนของบำราศผ่านบล็อค"
"บล็อคเป็นเพื่อน เป็นชุมชนกัลยาณมิตร 
ใครอยากรู้ต้องมาสัมผัส...จึงจะรู้ด้วยใจ"
ยังเหลือความนัย... ของ Blogger อีกหลายคนแต่บันทึกชักจะยาวเกินไปแล้ว ขอต่อภาค 3 ละกันนะคะ
ความเห็น (20)
- อึ้งรูปคุณจันทร์เมามาย ( หล่อกว่ารูปในบันทึก... )
- รูปพี่วิไลแปลกไปนะครับ
- ดูคึกคักดีนะครับ
- อ.ขจิต คะ
- คึกคักมากค่ะ มีการแย่งไมค์กันด้วยล่ะ
- ผ.อ.ยังแซวเลยว่าโยนไมค์แล้วต้องรับดี ๆ นะไม่งั้นจะมีคนแย่ง...โฮ...โฮ..
มาเยี่ยมหนูเล็กค่ะ แฟนๆยังเยอะเหมือนเดิมนะคะ
- รีบเข้ามาเพราะกลัวว่าจะไม่ทันภาพ และเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ
- คุ้นๆ หน้ากับสุภาพสตรีที่นั่งข้างคุณจันทร์เมามาย แต่นึกชื่อไม่ออกครับ
- บรรยากาศในการรวมพลอบอวลด้วยมิตรภาพจริงๆ ครับ
- GotoKnow เป็นมากกว่าที่เราคิด ให้มากกว่าที่เราหวัง
- ขอบพระคุณมากครับ
ความจริงแล้วบันทึกเหตุการณ์ยังไม่จบเลย แต่เกิดหมดพลัง 
และรู้สึกว่าอยากไปแวะเวียนเยี่ยม ๆ มอง ๆ เพื่อน ๆ ด้วยความคิดถึง และเพื่อเติมพลังตัวเองก่อนเลยจบบันทึกตัวเองดื้อ ๆ งั้นแหละ
เฮ้อ..นี่ละนะ..คนติดหนี้...เอ๊ย..ติดบล็อคชาวบ้าน
- ท่านบวรมาแซวดิฉันจนได้นะคะ
- บรรยากาศอบอวลด้วยแรงพลังสร้างสรรค์ความชื่นชมและความรักต่อพวกเราชาวบำราศที่มีต่อกันจริง ๆ ค่ะ
- น้องกะปุ๋ม
- พี่จัดกระเป๋า แต่งตัวรอไปเที่ยวด้วยแล้วนะ..
- อย่าลืมมารับด้วยนะคะ
- พี่เม่ยคะ
- จัดให้ตามคำขอแล้วค่ะ พี่แดงชาติญา (ชื่อเดิมพี่มณฑาสวัสดิ์) ในภาพแรกนั่งอยู่ซ้ายมือสุดของภาพสวมเสื้อสีเหลือง (ขวามือของพี่ที่ใส่ชุดพยาบาลค่ะ)
- ใช่หรือไม่ใช่คนที่รู้จักมั๊ยคะ ?
มาเยี่ยมและเก็บภาพบรรยากาศ ครับ
ปลายปี เราจะมีการ เสวนา Blog ครั้งยิ่งใหญ่ ที่ "แม่ฮ่องสอน"ครับ
ภายใต้บรรยากาศ แมกไม้ ภูเขา และสายหมอก
รับรองว่าไม่น้อยหน้า ชาวบำราศฯ ครับ
- ยินดีด้วยนะคะ
- ต้องการ Guest มั๊ยคะ ยินดีจะไปอย่างมาก จนมากที่สุด...ฮิฮิฮิ
- ความจริงมีวัตถุประสงค์แอบแฝง ...อยากเที่ยวเพราะเห็นรูปที่เอามาโชว์จึงอยากไปสัมผัสบรรยากาศ แมกไม้ ภูเขา และสายหมอก มั่งจัง
- ขอบคุณมากๆค่ะ..ใช่"พี่แดง"ของพี่เม่ย จริงๆด้วย.... ฝากความระลึกถึงอย่างแรงด้วยนะคะ
- เดี๋ยวพี่เม่ยค่อยเข้าไปทักทายในบล็อกของพี่แดงค่ะ หมายตาไว้แล้วเชียว!
บรรยายได้ดีมากครับ อ่านแล้วนึกถึงบรรยากาศตอนนั้นเลยครับ
เสียดายที่ตอนนั้นเวลาค่อนข้างน้อย แต่ละคนเลยพูดได้ไม่เยอะ
(ไม่มีเวลาแซวกัน แต่ถึงอย่างนั้นคนที่ถูกแซวมากสุด คือ คุณหมอกฤษดา ไม่อยู่ก็โดน/เข้ามาก็โดนต่ออีก อิอิ)
ปล.ดูหน้าตัวเองเหมือนกำลังเมาอยู่จริงๆ นะเนี่ย แต่คุณขจิตว่าหล่อก็หล่อครับ
- สำหรับพี่เม่ย...ยินดีที่ได้บริการ รับฝากแล้วจะมาเอาคืนเมื่อไหร่บอกด้วยค่ะ
- อย่าลืมไปทักทายพี่แดงนะคะ
- ขอบคุณที่ชมว่าบรรยายได้ดีค่ะ
- อยากให้ร่วมกันบันทึกบรรยากาศวันรวมพล ตามความรู้สึกของตนเองด้วยค่ะ
- ถ้าบันทึกแล้วอย่าลืมติดป้าย "รวมพลคนเขียนBlog" นะคะ
พี่เล็กขอมา จันทร์เมามายจัดให้
แต่ขออนุญาติยืมรูปหน่อยนะขอรับ
เน้นนะขอรับ
"หนูเล็ก" บันทึกความในใจของพี่มอมได้เกือบครบถ้วนเลยนะคะ เยี่ยมจริงๆ ขอเพิ่มเติมอีกนิดเดียวว่า ตอนนี้พวกเราบันทึกกันมากขึ้น อ่าน Blog แล้วชักจะชอบอ่านมากกว่าชอบบันทึกเองซะแล้ว โดยเฉพาะอ่าน Blog ของหนูเล็กเพลิดเพลินมากจริงๆ ค่ะ
- อย่าหลงอ่านเพลินจนลืมบันทึกบล็อกของตัวเองนะค้า...