ใกล้วันแม่แล้วนะค่ะ วันนี้ก็เลยอยากจะมาเล่าความโชคดีที่ได้เกิดมาบนโลกใบนี้แล้วมีแม่ที่น่ารัก รักและเข้าใจลูกเสมอ รักของแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์ และรักอย่างไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน ผู้เขียนอยากเล่าถึงความรักอันยิ่งใหญ่ สายใย สายสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูก ซึ่งไม่ทราบว่าแม่ลูกคู่อื่นสัมผัสได้อย่างนี้หรือเปล่านะค่ะ
ผู้เขียนรู้สึกว่าระหว่างแม่กับผู้เขียน มีสายสัมพันธ์บางอย่างอยู่ เมื่อก่อนเวลาที่รู้สึกเครียดหรือไม่สบายใจ จะนั่งรถไฟกลับบ้าน แม่จะขี่รถจักรยานยนต์มารับที่สถานีรถไฟ เมื่ออาบน้ำ กินข้าวแล้ว ก็จะนอนหนุนตักแม่ สักพัก โดยที่แม่ไม่ได้พูดหรือปลอบโยนเลย แต่ผู้เขียนจะรู้สึกอบอุ่น อย่างบอกไม่ถูก และพร้อมที่จะกลับมาต่อสู้กับปัญหาใหม่ ผู้เขียนทำแบบนี้ตลอดทุกครั้งที่รู้สึกไม่สบายใจถึงแม้เวลาที่จะอยู่กับแม่น้อยนิด และการเดินทางต้องใช้เวลามมาก แต่ก็ยอม (การเดินทางต้องนั่งรถไฟจากพิษณุโลก เที่ยว 18.30 น. ถึง ตะพานหิน 20.00 น. ไปถึงบ้านประมาณ 20.30 น. เช้า ต้องตื่นตั้งแต่ 05.00 น. เพื่อมาขึ้นรถไฟเที่ยว 06.00 น. และจะมาถึงพิษณุโลก 07.30 น.) ตั้งแต่ที่มาทำงานที่มหาวิทยาลัยนเรศวร เป็นเวลา 5 ปีกว่า ๆ ก็จะโทรฯไปคุยกับแม่ทุกวัน ถ้าไม่ได้กลับบ้าน เพราะรู้สึกว่าจะทำให้แม่ไม่เหงา และได้พูดคุยกับเราทุกวัน ( ลูกท่านอื่นจะนำไปใช้ก็ได้นะค่ะ) จนการกระทำนี้กลายเป็นกิจวัตรประจำวัน บางวันทำโอทีเหนื่อย หรือยุ่งมากก็ลืมโทรฯ (ซึ่งไม่บ่อย) และถ้าวันไหนไม่โทรไป เช้าวันรุ่งขึ้นแม่จะโทรมาหาแต่เช้าและถามว่า “เมื่อวานได้โทรฯกลับบ้านหรือเปล่า เป็นอะไรหรือเปล่า แม่เป็นห่วง” ซึ่งพอได้ยินทำให้รู้สึกผิดที่ทำให้แม่เป็นห่วง ฉะนั้น ในโอกาสอันดีนี้ ผู้เขียนอยากบอกถึงความรักที่ผู้เขียนมีต่อแม่ ซึ่งไม่ได้มีแค่วันแม่วันเดียว ลูกคนนี้รักแม่ทุกวัน สิ่งไหนที่แม่อยากได้ ก็จะหามาให้ จะพยายามทำทุกสิ่งเพื่อให้แม่มีความสุข “ รักแม่มากค่ะ” <p> </p><div style="text-align: center"></div><p align="center"> ดอกมะลิดอกนี้ขอมอบให้กับแม่ของหนู
และผู้มีพระคุณทุกท่าน ๆ ที่เปรียบเสมือนแม่
รวมถึงแม่ทุกคน ๆ ที่ได้มีส่วนทำให้โลกใบนี้สวยงาม
มีแต่ความอบอุ่น ความสุข ตลอดมา </p><p> </p><p> </p><p> </p>