จากที่ได้ไปดูที่นาของ อาจารย์แสวง รวยสูงเนิน ที่จังหวัดขอนแก่น เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2549 ที่นาของอาจารย์แสวงนั้นต่างจากที่นาที่อยู่รอบๆข้างมากโดยมีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดคือที่นาของท่านจะมีชีวิตชีวา เขียวชะอุ่ม ทำให้พวกเราที่ได้ไปเห็นนั้นรู้สึกได้ถึงความเป็นธรรมชาติและเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น ซึ่งนอกจากที่ท่านเลี้ยงปลาแล้วยังมีปูที่เดินอย่างสบายใจมาให้พวกเราได้ดูกันทำให้เราได้คิดว่าไม่เพียงแต่จะทำให้ธรรมชาติมันกลับคืนมาแล้ว เรายังได้สัตว์เล็กสัตว์น้อยตามมาอีกด้วย
ซึ่งนอกจากท่านทำนาโดยไม่ไถ เลี้ยงปลาดุกด้วยเปลือกทุเรียนแล้ว ท่านยังทำคันนาใหญ่ที่สามารถปลูกพืชผักผลไม้ อย่างเช่นที่สังเกตได้จะมี กล้วย ละหุ่ง มะกอกน้ำ ถั่วฝักยาว มะละกอ บวบ ฯลฯ
ซึ่งขณะนี้ท่านบอกว่าที่นาแปลงอื่นที่มาดูก็ได้นำความรู้ที่ได้เห็นจากของจริงว่าทำอย่างนี้แล้วมันดีอย่างนี้นี่เองแล้วนำไปปรับปรุงให้เหมาะสมให้เข้ากับสภาพที่นาของชาวบ้านเอง
จะเห็นได้ว่าเมื่อมีตัวอย่างหรือ มีตัวเลือกที่ทำให้ชาวบ้านได้เห็นแล้วก็จะเกิดความประจักษ์และนำแนวคิดไปใช้ ทำให้ชาวบ้านเกิดความอยากที่จะทำ ทำให้มีความคิดที่จะเปลี่ยนแปลง ซึ่งเป็นการกระตุ้นให้ คิด แล้วมาวิเคราะห์หาแนวทางที่ดีและเหมาะสม แล้วจึงตัดสินใจทำ และเมื่อทำแล้วมันเกิดปัญหาอะไรบ้าง ทำให้ชาวบ้านได้คิด ได้ไตร่ตรอง มากขึ้น เกิดขบวนการคิดซึ่งทำให้คิดเป็น ทำได้
ไม่มีความเห็น