จุฬาลักษณ์ และคณะ (2527) ได้ ศึกษา ปัจจัยเสี่ยง และสร้างสมการที่เหมาะสมในการทำนายภาวะปัญญาอ่อน โดยสุ่มตัวอย่างจากเด็กปัญญาอ่อนในแผนกผู้ป่วยนอกของโรงพยาบาลราชานุกูล ระหว่างปี พ.ศ.2520 ถึง 2524 และ กลุ่มเปรียบเทียบเด็กที่มีเชาว์ปัญญาปกติจากโรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย โรงเรียนพิบูลย์ประชาสรรค์ สถานเด็กก่อนวัยเรียน ศูนย์สุขวิทยาจิตและเด็กจากแฟลตดินแดง ทั้งกลุ่มศึกษาและกลุ่มเปรียบเทียบได้รับการวินิจฉัยอีกครั้งหนึ่ง โดยนักจิตวิทยาคลินิก ผลการวิเคราะห์พบว่า มีตัวแปร 12 ตัว ที่เสี่ยงต่อการเป็นปัญญาอ่อน และสามารถป้องกันได้ โดยบริการการแพทย์และการสาธารณสุข เช่น การเจ็บป่วยระหว่างตั้งครรภ์ โรคติดเชื้อในวัยเด็ก การชักในวัยเด็ก สถานที่คลอด (บ้าน) และผู้ทำคลอด (หมอจีน, หมอตำแย,ญาติ คลอดเอง) เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญ โดยมีค่า odds ratio เท่ากับ 15.71, 9.89, 4.86, 4.59 และ 4.59 ตามลำดับ
ไม่มีความเห็น