วันนี้ผมได้รับ E-Mail จากพี่สายัญ ศรีนาค นศ.ป.โท สาขาการวิจัยและพัฒนาระบบบริการสุขภาพ มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตพัทลุง เพื่อขอคำปรึกษาเรื่องการทำวิจัย ผมทราบมาก่อนหน้านี้แล้ว ว่าหัวข้อการทำวิจัยนี้ยังเป็นแบบฝึกหัดในรายวิชา ยังไม่ใช่วิทยานิพนธ์ สำหรับพี่สายัญ เป็นคนที่เคยเรียนวิชาเศรษฐศาสตร์สาธารณสุข กับผมตอนที่เรียน ป.ตรี มรภ.สงขลา มาแล้ว พี่เขาเป็นคนที่มีลักษณะ Gentleness สูงมากในสายตาผม
ข้อความใน E-Mail ที่มีมาถึงผมความว่า “รบกวนน้องแนะนำ เนื่องจากพี่จะทำงานวิจัย ภายใต้หัว ข้อเรื่องว่า "การพัฒนาระบบฐานข้อมูลคลังปัญญาแพทย์แผนไทย อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง" ภายใต้วัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาระบบฐานข้อมูลคลังปัญญาแพทย์แผนไทยอำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง และ 2) เพื่อนำข้อมูลมาศึกษา วิเคราะห์ เข้าสู่ระบบสารสนเทศ ขอให้น้องแสดงความคิดเห็นได้เต็มที่ครับ ขอบคุณล่วงหน้า
ผมเห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดี และเปิดเผยได้ ด้วยสาเหตุที่สำคัญคือ ประเด็นนี้เป็นประเด็นที่น่าจะพัฒนาให้เกิดขึ้นจริง ๆ ในจังหวัดพัทลุง “ภูมิปัญญาแพทย์แผนไทย” ในจังหวัด มีอยู่กระจัดกระจาย หลาย ๆ แห่ง หลาย ๆ ที่ คนเหล่านั้นมีความภาคภูมิใจในตัวเอง ที่ได้คอยช่วยเหลือเกื้อหนุนคนในชุมชนกันเองเป็นอย่างมาก หากเราได้ให้การยอมรับเขาในเบื้องต้น ภูมิปัญญาอีกมากที่หลบ ๆ ซ่อน ๆ อยู่ เป็น Tacit Knowladge ก็จะได้เปิดออกมา และกระบวนการที่นำมาใช้ซึ่งได้คุยกันในเบื้องต้นกับพี่สายัญแล้วคือการจัดการความรู้ ซึ่งเป็นเครื่องมือที่เชื่อได้ว่ามีการยอมรับกันและกันสูง ไม่ใช่การทำวิจัยที่เป็นการไปขโมยข้อมูลมาเขียนรายงาน และอุปโลกน์เป็นข้อมูลของตน เช่นที่ผ่าน ๆ มา โดยระบบนี้ยังให้คุณค่าแก่เจ้าของความรู้เสมอ
ภายใต้ถ้อยคำที่พี่เขาขอคำปรึกษามายังผม ผมจึงอาจจะขอปรับบ้างเล็กน้อย เช่นขอแก้ไขชื่อเรื่องวิจัยเป็นเหมือนชื่อบันทึก น่าจะดีกว่า ส่วนอำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง อันนี้ใส่ก็ได้ไม่ใส่ก็ได้ แต่โดยส่วนตัวจะเห็นด้วยกับที่ ดร.ไสว เลี่ยมแก้วนำเสนอไว้ เราไปใส่ไว้ที่ขอบเขตฯ แทนก็น่าจะดีกว่า ในส่วนของวัตถุประสงค์การวิจัย หากได้เริ่มที่คำถามวิจัยก่อนให้ชัด ๆ คม ๆ แล้วค่อยแปลงเป็นประเด็นวัตถุประสงค์ของการวิจัยจะทำให้ง่ายขึ้น และถูกต้องขึ้น ตัวอย่างคำถามที่น่าจะอยู่ในใจพี่เขา (ผมเดาเอา) คือ 1. ข้อมูลภูมิปัญญาแพทย์แผนไทย ในอำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง เป็นอยู่ในลักษณะใดบ้าง/อย่างไร และ 2. เราจะนำข้อมูลภูมิปัญญาแพทย์แผนไทย ในอำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง มาจัดให้อยู่ในระบบสารสนเทศเพื่อการสืบค้นและเรียนรู้ให้มีประสิทธิภาพ ได้อย่างไร
เมื่อถามมาแค่นี้ก่อน ก็ขอตอบไปแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน (ยิ้ม ๆ ไม่ได้เกี่ยงนะครับ) อืม! ขอแถมอีกเรื่องนึง ผมว่าผมเคยเจอนะเรื่องราวคล้าย ๆ กันนี้ มีการดำเนินการที่ อ.เขาชัยสน ซึ่งได้รับการสนับสนุนทุนวิจัยโดย สกว.ท้องถิ่น พี่ลอง Review เพิ่มดูอีกทีนะครับ แล้วผมเชื่อว่า ต้องมีคนทำคล้าย ๆ กับที่พี่คิดจะทำไว้บ้างแล้วที่อื่น ๆ ทั้งนี้พี่สายัญคงต้องไป Review ดูที่ สถาบันการแพทย์แผนไทย ดูซิครับ มี Websit ด้วยตามที่ Link ไว้ให้ครับ ขอให้พี่โชคดี และมุ่งสู่ความสำเร็จเป็นมหาบัณฑิตที่มีคุณภาพต่อไปนะครับ ขอส่งแรงใจเชียร์สุด ๆ ที่นำมาบันทึกไว้ ก็เพื่อขอการ ลปรร.จากผู้มีประสบการณ์เพิ่มเติมด้วย จริง ๆ นะพี่สายัญ ก็เคยเปิด Blog แล้ว ต่อไปพี่เขาอาจจะเป็น Blogger มือฉมังอีกคนก็ได้ ใครจะไปรู้...นิ
นึกออกแล้วคะ...เคยเจอพี่เขาแล้วคะ...คุณขจิต
พี่เขาเป็นผู้ใหญ่มาก...น่านับถือคะ...
เป็นกำลังใจและขอให้โชคดีในการศึกษานะคะ...พี่สายัญ
ว๊า!! เข้ามาช้าอีกแล้ว...ไม่ทันคุณ "ขจิต" กับ Dr.Ka-Poom ซักทีมาเร็วจังค่ะ
เป็นวิธีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทางด้านการวิจัยที่ดีมากเลยค่ะ คุณ "พี่ชายขอบ" นักเรียนอย่างคุณน้อง Vij จะได้ทราบและทบทวนวิธีการตั้งชื่อหัวข้อไปด้วย พอคุณ "พี่ชายขอบ" ตีพิมพ์บันทึกนี้ น้องนึกถึงหน้าเพื่อน ๆ ที่ห้องจังเลยว่าเขาจะต้องนั่งน้ำลายย้อย เซ๊ปบันทึกกันเป็นแถวอีกแน่เลย
ช่วงนี้เป็นการตั้งชื่อหัวข้อดุษฎีนิพนธ์ ค่ะ บันทึกลักษณะนี้ดีมากค่ะ...ช่วยนักเรียนอย่างพวกเราได้มากเลยค่ะ (ยกยอ...กันทั้งวัน)
ใหญ่ช่วยถามคุณสายัญหน่อยซิ รู้จักและจำพี่ได้ไหม
แต่พี่คุ้นชื่อมาก และเชื่อว่าเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากพอสมควร เพียงแต่จำไม่ได้ว่ารุ่นพี่ หรือรุ่นน้อง และคงไม่ได้เจอกันนานกว่า 20 ปีค่ะ
ขอบคุณมากครับ สำหรับคำแนะนำ และคอบที่ให้มาครับ เป็นประโยชน์กับผมมาก และขอขอคุณทุกคนที่ห่วงใย โดยเฉพาะอาจารย์ (อนุชา,และ DR-Poom ครับ) จะนำคำแนะนำที่ได้รับไปใช้ประโยชน์ให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ครับ
Dr.Ka-poom
ขอบคุณนะครับ พี่เขาเป็นผู้ใหญ่จริง ๆ ครับ น่าเคารพนับถือเป็นตัวอย่างที่ดีเลยทีเดียว
อาจารย์น้อง Vij
หากบันทึกเหล่านี้จะมีส่วนดีถึงขนาดไปมีส่วนให้ นศ.ป.เอก ได้นำไปใช้ หรือจะ Save ไปอ่าน ผมก็รู้สึกดีเอามาก ๆ แล้วละครับ
พี่สาว (อร)
ตกลงว่าได้ T2T กันแล้วใช่ไหมครับกับพี่สายัญ
พี่สายัญ
ยังไงก็บอกเล่าความก้าวหน้ากันบ้างนะครับ ว่าไปถึงไหนแล้ว
ทุกอย่างที่ทำก็ขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ ลืมบอกพี่ชายขอบป้องเพิ่งกลับไปบ้านมาแต่ไม่ได้ไปใหนเลยค่ะ เลยไม่ได้เจอเลยค่ะ เพราะว่าไม่ได้ไปบางแก้ว ยังไงคงได้เจอกันนะคะ
เด็กน้อย สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เจ้าเด็กน้อย ป้อง ๆ
ไม่เป็นไรครับ แล้วค่อยเจอกันนะ โทรหากันก็ได้เผื่อมีอะไรที่อยากเล่า เบอร์ไปเอาที่หน้าประวัตินะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำอำนวยพร
บุคคล ชายขอบ เคยมาพูดเกี่ยวกับนวตกรรมที่สงขลาด้วยใช่หรือไม สาว่าหน้าตาคุ้นๆ