สิ่งที่มนุย์คุ้นเคยตลอดมามีทั้งความถูกต้องดีงาม
และความเลวร้าย
แต่ความคุ้นเคยที่สร้างปัญหาให้กับสังคมมากที่สุดคือความคุ้นเคยกับความเลวร้ายหรือคุ้นเคยกับปัญหา
ทุกวันนี้เราคุ้นเคยกับปัญหามากเสียจนมองปัญหาเป็นเรื่องปกติ หรืออาจเป็นการเสแสร้งว่ามีความสุขอยู่ท่ามกลางความทุกข์ก็เป็นได้ เป็นการมองข้ามปัญหาหรือมองข้ามความสำคัญ หรืออาจเป็นความพยายามที่จะมองปัญหาเป็นสิ่งสวยงาม นักจิตวิทยาเรียกอาการนี้ว่า "องุ่นเปรี้ยวมะนาวหวาน"
ที่เกิดอาการ "องุ่นเปรี้ยวมะนาวหวาน" นี้เพราะว่าไม่สามารถหลีกหนีปัญหาได้ จึงต้องทำใจยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบาน นาน ๆ เข้าก็กลายเป็นความคุ้นเคย
คุ้นเคยจนไม่อยากแก้ปัญหาหรือคุ้นเคยจนยากที่แก้ไข
นั่นคือการคุ้นเคยกับการบริโภควัตถุที่เกินความจำเป็น จนกลายเป็นความจำเป็น เช่น
- การบริโภคโทรศัพท์รุ่นใหม่ ทั้ง ๆ ที่ความจำเป็นในการใช้มีแค่เพื่อการติดต่อในยามจำเป็น
- การบริโภคอาหารจานด่วนของฝรั่งมังค่า ทั้ง ๆ อาหารไทยมีประโยชน์มากกว่า
- การบริโภคแฟชั่นทันสมัย ทั้ง ๆ ที่มีความจำเป็นแค่ปกปิดร่างกายให้เหมาะสมกับกาลเทศะ
- การบริโภคค่านิยมเลี้ยงฉลองวันเกิด ทั้ง ๆ ที่เป็นวันที่แม่เจ็บปวดแทบล้มประดาตาย
- การบริโภคค่านิยมวันวาเลนไทน์ ทั้ง ๆ ที่มนุษย์รักกันได้ทุกวัน
เมื่อไหร่ที่เรา ๆ ทุกคนจะกลับมาตั้งคำถาม และหาคำตอบกับความคุ้นเคยเหล่านี้
ตั้งคำถามว่าที่สิ่งที่เราค้นเคยนี้สร้างปัญหาให้กับตน ชุมชน และธรรมชาติขนาดไหน แล้วมาร่วมกันหาวิธีการเพื่อตอบคำถามและแก้ปัญหานี้ให้ได้
ไม่เช่นนั้นเราจะตกเป็นเหยื่อของการบริโภคและเป็นเบี้ยล่างของคนอื่นอยู่ร่ำไป
ไม่มีความเห็น