นิทานประกอบภาพ "ลิ้นจี่ .... ทำดีมากจ๊ะ" (บทที่ 1)
บทที่ 1 ขอนอนก่อนนะ
ลิ้นจี่เป็นหนึ่งในกระต่ายพันธุ์หูตกที่มีจำนวนมากมายในป่าแถบนี้ ลิ้นจี่ชอบวาดรูปมาก รูปที่ลิ้นจี่วาดมักเป็นรูปสวนสวยๆเพราะคิดว่าการมีต้นไม้อยู่ใกล้ๆโพรงน่าจะช่วยให้ดูสบายตา รู้สึกสดชื่น เพื่อนๆของลิ้นจี่ก็ชอบรูปวาดของลิ้นจี่เช่นกันและมักมาขอรูปวาดไปเป็นแบบสำหรับสร้างสวนไว้ข้างๆโพรงของพวกเขาเสมอ
วันนี้ลิ้นจี่วาดรูปสวนเสร็จอีกรูปแล้ว คราวนี้ลิ้นจี่ตั้งใจจะให้รูปนี้กับว่องไว กระต่ายต่างพันธุ์ที่เป็นเพื่อนสนิทของลิ้นจี่อีกตัวหนึ่ง หูของคุณว่องไวตั้งขึ้นอยู่เสมอ ลิ้นจี่เคยสงสัยว่าเป็นเพราะหูตั้งๆอย่างนี้หรือเปล่า คุณว่องไวจึงมักได้ยินเสียงผิดปกติก่อนเพื่อนๆทุกครั้ง
“เหนื่อยจัง”
ลิ้นจี่รำพึงกับตัวเอง
ขอนอนพักก่อนเถอะ เย็นๆค่อยเอารูปไปให้ว่องไว
ลิ้นจี่เพิ่งปิดตาลงได้เพียงพักเดียว ก็มีเสียงกระโดดตึกตัก ตึกตัก ใกล้เข้ามา
“ช่างเถอะ”
ลิ้นจี่คิด กระต่ายตัวไหนสักตัวคงกำลังกระโดดจะไปไหนละมัง
ไม่ใช่ไปไหนหรอก เพราะเสียงกระโดดมาหยุดที่ข้างๆตัวลิ้นจี่ แต่ลิ้นจี่ก็อยากนอนจนไม่อยากลืมตาขึ้นมาดู
“ลิ้นจี่ ลิ้นจี่ ตื่นเถอะ”
กุ๊งกิ๊งนั่นเองที่ทำเสียงดังตึกตัก ตึกตักนั่น กุ๊งกิ๊งใช้ขาหน้าเขย่าตัวลิ้นจี่
“อือม์ ”
ลิ้นจี่เผยอเปลือกตาขึ้นข้างหนึ่งก่อนจะถามด้วยเสียงยานคาง
“มีอะไรเหรอ”
“มีจ๊ะ”
กุ๊งกิ๊งทำเสียงเคร่งเครียด
“ลิ้นจี่จำคุณนายเตาะแตะได้ไหม”
คุณนายเตาะแตะ ลิ้นจี่นึก
“อ๋อ จำได้”
คุณนายเตาะแตะก็คือกระต่ายพันธุ์แคระที่มีจำนวนไม่มากในป่าแถบนี้นี่เอง ลิ้นจี่ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่เท่าไหร่ เพราะคุณนายตัวเล็ก เดินเตาะแตะสมชื่อ แล้วคุณนายก็ไม่ชอบกระโดดเล่น ลิ้นจี่ชอบมีเพื่อนเล่นมากกว่ามีเพื่อนเดิน
“จ๊ะ คุณนายกำลังเสียใจ เพราะน้องชายคุณนายย้ายโพรงไปอยู่อีกที่ที่ไกลออกไป คุณนายอยากให้น้องยังอยู่ใกล้ เลยทุกข์ใจ ไม่ยอมออกไปไหนมาไหนตั้งหลายวันแล้ว”
“อ้าว”
ลิ้นจี่สงสัย อยากรู้จนลืมความง่วง
“แล้วคุณนายไม่หิวตายเหรอ”
จนอดไม่ได้ต้องลุกขึ้นนั่งถาม
“ไม่หรอก กุ๊งกิ๊งหาอาหารไปฝากคุณนายทุกวันเลยจ๊ะ กุ๊งกิ๊งกำลังคิดว่า ถ้าคุณนายมีสวนสวยๆอยู่ข้างๆโพรง คุณนายอาจจะสดชื่นขึ้น อีกอย่าง ถ้าคุณนายได้หันมาดูแลต้นไม้ ก็อาจจะยุ่งจนหายเศร้าก็ได้ เลยจะมา อะฮ้า”
กุ๊งกิ๊งเหลือบไปเห็นรูปที่ลิ้นจี่เพิ่งวาดเสร็จ
“สวยจัง ขอรูปนี้ได้ไหม กุ๊งกิ๊งจะเอาไปเป็นแบบจัดสวนให้คุณนายจ๊ะ”
ลิ้นจี่มองรูปอันเป็นผลจากความพยายามที่เพิ่งทำสำเร็จ ที่จริง ตั้งใจจะให้ว่องไวนะ แต่
“ก็ได้จ๊ะ”
ให้กุ๊งกิ๊งไปก็ได้ ลิ้นจี่วาดใหม่ได้อยู่แล้ว
“ดีจัง ขอบคุณจ๊ะ กุ๊งกิ๊งไปก่อนนะ อยากรีบไปสร้างสวนให้คุณนายเตาะแตะ”
“ฮ๊าว” ลิ้นจี่ปล่อยเสียงพร้อมลมหายใจยาว
“จ๊ะ สวัสดีจ๊ะ กุ๊งกิ๊ง”
และรีบกล่าวสวัสดี จะได้นอนต่อเสียที
ลิ้นจี่ล้มตัวลงนอนตามเดิม กุ๊งกิ๊งจึงกระโดดตึกตัก ตึกตัก ออกไป
“ขอบคุณอีกครั้งนะ”
เสียงตะโกนของกุ๊งกิ๊งลอยตามลมมาเข้าหู
“อือม์” ลิ้นจี่ครางตอบรับเบาๆ ทั้งๆที่รู้ว่ากุ๊งกิ๊งไม่ได้ยิน
“อือม์” คราวนี้ลิ้นจี่ส่งเสียงในลำคอด้วยความพอใจ การนอนเนี่ย เป็นการพักผ่อนที่ดีหลังการใช้สายตาวาดรูปจริงๆ
.....................................................................................................
อิงธรรมท้ายบท
ลิ้นจี่เคยได้ยินมาว่าความทุกข์ (ทุกข์) น่ะ เรากำจัดมันไม่ได้หรอกนะ เพราะเป็นตัวผลที่เกิดจากต้นเหตุ (สมุทัย) ซึ่งก็คือปัญหา หรือความต้องการที่ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงของเราเอง เราจะหมดทุกข์ (นิโรธ) ได้ก็ต่อเมื่อเรายอมรับความจริงว่าเรามีปัญหาต้องแก้ และดำเนินการแก้ปัญหาที่สาเหตุทีละจุด ทีละจุด (มรรค)
เมื่อหมดปัญหา ก็หมดทุกข์
อย่างคุณนายเตาะแตะ
เพราะน้องชายย้ายโพรงไปอยู่ที่อื่นแล้ว แต่คุณนายยังอยากให้น้องชายอยู่ใกล้ๆเหมือนเดิม ทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้น ถึงได้ทุกข์ไง
ลิ้นจี่ยังรู้อีกว่า ความทะยานอยาก หรือ ตัณหามี 3 ชนิด คือ กามตัณหา (ความทะยานอยากในกาม อยากได้อารมณ์อันน่ารักใคร่) ภวตัณหา (ความทะยานอยากในภพ อยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่) และวิภวตัณหา (ความอยากไม่เป็นนั่น ไม่เป็นนี่ อยากในความดับสูญ) เพราะตัณหา เราทั้งหลายจึงได้พบความทุกข์
ส่วนผลของทุกข์ มี 2 อย่าง คือให้หลงใหล และใคร่หาทางออก
คุณนายเตาะแตะเธอกำลังรับผลของทุกข์อยู่ ผลแบบไหนลิ้นจี่ก็รู้ด้วย
ส่วนกุ๊งกิ๊งนั้นช่างกรุณา (องค์ธรรมหนึ่งในหลัก พรหมวิหาร 4 อันประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา) เห็นคุณนายเตาะแตะเป็นทุกข์ ก็อยากช่วยให้พ้นทุกข์ และไม่ได้อยากช่วยอยู่แต่ในใจเท่านั้น แต่ลงมือทำประโยชน์เพื่อช่วยจริงๆด้วย (อัตถจริยา อันเป็นองค์ธรรมหนึ่งในหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 อันประกอบด้วย ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา และสมานัตตตา) นี่ถ้ากุ๊งกิ๊งแค่นึกสงสาร อยากช่วย แต่ไม่ลงมือทำ เรื่องดีๆสำหรับคุณนายเตาะแตะก็คงไม่เกิด
อย่าลืมมาอ่านเรื่องราวของลิ้นจี่ในตอนต่อไปนะจ๊ะ
ความเห็น (23)
ขอบคุณค่ะ..เรื่องเล่าและภาพน่ารักมาก..แฝงคติธรรมดีๆ..ชื่นชมค่ะ..
พึ่งเข้ามาเป็นครั้งแรก ดีจังที่มีสิ่งดีดีแบบนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ตามมาอ่านนิทานค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นงนาท
ขอบคุณที่แวะมานะคะ
มาอ่านนิทานอิงธรรมได้ทีจังนะนี่...ชื่นชม ๆ
สวัสดีค่ะคุณพลกร
ขอบคุณนะคะที่มาทักทาย ทำความรุ้จักกัน
เข้าไปดูที่บ้าน ยังไม่เห็นมีบันทึก เลยไปฝากความเห็นขอบคุณไว้ไม่ได้ค่ะ
สวัสดีค่ะครูนาย
ขอบคุณค่ะที่แวะมา
และสำหรับดอกไม้ด้วยค่ะ
ความอยากเป็นสิ่งที่ห้ามได้ยาก....
นอกจากเราจะรู้ถึงต้นเหตุของมัน แล้วหาทางกำจัด
แค่นี้ก็ได้มุมมองจากเรื่องนี้แล้วนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ยูมิ
ขอบคุณค่ะที่แวะมา
ชอบบทกวีที่บ้านอาจารย์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครุกุ่ย
เราห้ามความอยากได้ยากจริงๆค่ะ
นอกจากจะเห็นโทษของสิ่งใดๆ ที่มีมากกว่าคุณมากมาย ก็จะเลิกอยากในสิ่งนั้นได้
ขอบคุณที่แวะมานะคะ
ถึงเวลามาติดตามเรื่องของลิ้นจี่.......แล้วค่ะพี่ตุ๊กตา....
สวัสดีค่ะคุณณัฐรดา
สวัสดีค่ะน้องโอ
กำลังเขียนและวาดตอนต่อไปอยู่ค่ะ แวะมาอีกนะคะ
สวัสดีค่ะคุณยาย
มีดอกไม้สวยๆมาฝากทุกครั้งเลยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัศดีค่ะอ.ณัฐพัชร์
ขอบคุณสำหรับดอกไม้นะคะ
ต้องสารภาพเลยว่าไม่คิดว่าจะมีกระต่ายหูตก นี่ถ้าหากไม่ได้ดูรายการทีวีสองสามวันก่อนคงไม่เห็นว่ามันมีอยู่จริง ๆ เพราะปกติจะเห็นแต่กระต่ายหูตั้ง ๆ กันทั้งนั้น
แต่งนิทานได้ดีมากครับ เอาไว้รวบรวมเป็นหนังสือนะครับ จะรอติดตามผลงาน ตอนนี้พิมพ์ไปให้ลูกอ่านด้วยครับ
สวัสดีค่ะคุณโยธินิน
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
ดีใจค่ะที่ทราบว่าพิมพ์ไปให้ลูกอ่านด้วย
ขอบคุณคุณเอก และคุณครูกุ่ยสำหรับกำลังใจด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ
อ่านเพลินและได้ความรู้เรื่องธรรม น่าติดตามค่ะ
รู้จักกันครั้งแรกเห็นแง่มุมในทางธรรมะ แต่เมื่องานบนความก็ขอชื่นชมกับความตั้งใจในการดำรงไว้ซึ่งหลักพุทธศาสนา ขอให้อย่างลืมย้ำการมีศีลธรรมกับสัจธรรม ซึ้งเด็กๆยังเข้าใจผิดกันอยู่
นิทานแฝงคติธรรม ดีมากๆค่ะ มีภาพประกอบกระต่ายน่ารัก ให้เด็กทำกิจกรรมได้ระบายสีด้วย
ขออนุญาตนำไปให้นักเรียนอ่านนะคะ
ชอบจัง จะลองไปหัดวาดแล้วเล่าเรื่องเหมือนอาจารย์นะครับ
แฝงธรรมะด้วย สุดยอดจริงๆๆ
พรชัย ภาพันธ์
เหมาะสำหรับเด็กมากครับเดี๋ยวจะเอารูปที่ระบายสีแล้วมาอวดคุณณัฐริดา