....เขาใส่เสื้อ ตัวละ สามหมื่นบาท
ส่วนพวกเรา ใส่เสื้อขาด สามตัวร้อย
นั่งรถเก๋ง แปดสิบล้าน ท่านตัวลอย
ส่วนพวกเรา ได้แต้ห้อย โหนรถเมล์
.....แต่ละมื้อ กินอาหาร ประมาณแสน
เราจำแม่น สิบห้าบาท ทำมาดเทห์
ห้าพันล้าน บ้านอาศัย ในทำเล
เราผูกเปล รวมกันเช่า ราวสองพัน
...ในห้องนอน รวมทุกสิ่ง จริงหลายล้าน
แต่ที่บ้าน นอนเสื่อสาด มาดบ้านฉัน
ปริญญาเอก จากเมืองนอก บอกทั่วกัน
ไอ้เรามัน ลูกพ่อขุน ทุนประชา
...หายใจเข้า หายใจออก บอกเจ็ดแสน
เราช่างแค้น ค่ำยันเช้า เก้าพันห้า
ลูกของเขา รู้รู้ อยู่จุฬา
ลูกของข้า บ้านพ่อขุน ทุนนายชวน
....ที่ต่างกัน ข้าไปไหน ก็ไปได้
ไม่ต้องใช้ บอดี้การ์ด มาดครบถ้วน
สั่งก๋วยเต๋ยว ผัดบะหมี่ ที่ข้างจวน
ไม่มีใคร มาลามลวน ขับไล่เรา
.......กลับถึงบ้าน หลับสบาย คลายเหนื่อยล้า
ไม่ต้องหา ยานอนหลับ กับใครเขา
แสนสุขใจ แสนสุขกาย หายบรรเทา
สุขอย่างเรา เขามีไหม....ใครบอกที...
สุข สุข สุข
สุดยอดแห่งกลอนครับ
จาก manager.co.th
ไม่มีความเห็น