ผมบันทึกเหตุการณ์ไว้ในวันหนึ่งเมื่อไปหาเจ้าด่าง ที่ขนำ (บ้านน้อย) ของพี่ทอง-พี่จิต กลับพบบ้านเงียบผิดปกติ จึงเรียก 2 - 3 ครั้ง ไม่มีใครขาน ก็ได้ขึ้นไปดูเห็นพี่ทองนั่งอยู่คนเดียวที่มุมขนำ สีหน้าไม่สู้ดีนัก ออกไปทางเศร้าสร้อยมากกว่า พี่ถามหาพี่จิต ก็ทราบว่ากลับไปบ้านตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้เย็นแล้วยังไม่กลับมา จริง ๆ พี่ทองก็กลับบ้านพี่ทองไปด้วย ออกไปพร้อมกัน แยกย้ายกันกลับบ้านตัวเอง แต่พี่ทองกลับมาก่อน ผมบันทึกไว้ดังนี้...
นั่งซุกตัวเงียบ ๆ อยู่ในมุมบ้าน
บ้านหลังน้อย ๆ ที่เฝ้าคอย
อยากบอกว่าค่ำคืนนี้ เหงาใจจัง
เมื่อกลางวันมีหลายสิ่งประดังเข้ามา
เลือกที่จะรีบกลับบ้าน
เพื่อลืมความทุกข์โศก
แต่กลับเงียบเหงา
น้องไม่ได้กลับมา อย่างที่จินตนาการไว้
เฝ้ารอ รอ และ รอ
เพื่อซบหน้า
ปาดน้ำตาที่ไหลเอ่อ
กับเสื้อผ้าที่สวมใส่
ไม่เห็นใคร นอกจากน้องที่เฝ้ารอ
คนดีจ๋า วันนี้จะทิ้งไปแล้วเหรอครับ
วันนี้หมดแรงต่อสู้ชีวิตแล้วจริง ๆ
ทุก ๆ สิ่ง ประดังเข้ามามากเหลือเกิน
มีแต่งานและงานเท่านั้นที่จะพยุงกลับ
วันนั้นผมกลับออกไปตลาด เพื่อซื้อหาอะไร ๆ มาให้พี่ทอง และเจ้าด่างได้กินไปก่อน เชื่อไหม เจ้าด่างที่ไม่ได้กินอะไรมาเลยตลอดทั้งวัน กลับไม่แตะคอไก่ ไม่แม้แต่จะลุกขึ้นมาดู ทั้ง ๆ ที่กลิ่นคอไก่ทอดหอมมาก จนผมไปบอกพี่ทอง พี่ทองก็ลงมานั่งทานอะไรกับผมที่แคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน เจ้าด่างจึงได้กินคอไก่กับข้าวสวยที่ผมซื้อใส่ถุงแยกมาด้วย น่าประทับใจจริง ๆ ประมาณว่าหากเจ้านายไม่สบายใจ ข้าฯ ก็ไม่สบายใจ อดก็อดด้วยกันแหละว้า!
พอมุ่งมิ่ง (พลบค่ำ) พี่จิตก็นั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้างกลับเข้ามา ผมเห็นเขากอดกัน จึงลากลับบ้าน เจ้าด่างเดินมาส่ง ถึงครึ่งทางก็เลยไล่ให้กลับ มันไม่ค่อยอยากกลับสักเท่าไหร่ สงสัยไม่อยากเห็นภาพบาดตามากกว่า...นิ
หากต้องการอ่านทุกตอนก่อนหน้าใช้ป้าย (Tag) เจ้าด่าง คลิ้กเข้าไปครับ
สงสารทั้งด่าง และพี่ทอง...
มันคงนอนหมอบทำตาระห้อย นั่งมองหน้าเจ้านายเพราะสงสาร ถ้า "ด่าง"พูดได้ คงบอกว่า "พี่ทอง...เอาทิสชู...ไปเช็ดนำตาเถอะ...เดี๋ยวน้ำมูกติดเสื้อ...พี่จิตจะเอ็ดให้อีก" มองเห็นความผูกพันธ์ระหว่างคนกับสัตว์ค่ะ น่ารักจริงเจ้า "ด่าง" ตัวนี้
อาจารย์ ดร.จันทวรรณ
น่ารักนะคือเจ้าด่าง หรือ พี่ทองน้องจิต ครับ (ยิ้ม ๆ)
แมวก็มีนะครับที่บ้านผม "สีสวาท" และ "ขาวปลอด" แต่เขาไม่ค่อยถูกกัน เป็นตัวผู้ทั้ง 2 ตัว เมื่อก่อนก็ดี ๆ กัน เล่นจับกัน ตอนหลังพอชักจะแก่ ๆ ไม่ทราบทำไมหากตัวนึงอยู่หน้าบ้าน อีกตัวจะอยู่หลังบ้าน ตัวนึงอยู่หลังคา อีกตัวก็จะอยู่ที่พื้น
ทั้ง 2 ตัวอยู่ หนูไม่เคยได้ยินเสียงครับ เขาจับเก่งมาก ที่สำคัญงูก็ไม่เคยเห็น (เพราะไม่มีหนูแล้วไงครับ)
ธรรมชาติจัดการกับธรรมชาติไปเองครับ
อาจารย์น้อง Vij
ชักสงสัยแล้วสิว่าในจินตภาพของน้อง คงมองเห็นพี่จิต เป็นเหมือนตัวเองสินะ เห็นรู้ด้วยว่าชอบเอ็ดแม้ขี้มูกติดเสื้อ (ฮา)
เคยเห็นตัวแบบที่บ้านค่ะ พ่อกับแม่เวลางอนกัน เลยจินตนาการว่า พี่จิตคงเหมือนแม่ที่ชอบบ่นพ่อ พี่ทองคงประมาณพ่อค่ะ
ชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป
อย่างไม่มีวันหยุด
เป็นกำลังใจให้ต่อไป