จากการทำงานโครงการ "แผนแม่บทเพื่อการจัดตั้งศูนย์พันธุกรรมพืชเศรษฐกิจแห่งลุ่มน้ำโขง" ที่ภูฝอยลม อุดรธานี ทำให้รู้จักท่านนึง (ไม่เอ่ยนามดีกว่าเนาะ เผื่อว่าเค้าไม่อยากดัง อิ อิ) เป็นนักพฤกษศาสตร์ เป็นคนธรรมดามาก มากจริงๆ แต่หลังจากที่ร่วมงานกัน ก็รู้สึกชอบหลายอย่างในตัวคนคนนี้ เช่น
- เป็นมนุษย์ organic ไม่ทาแป้ง ใช้ยาสระผมที่ทำมาจากผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ
- เป็นคนที่เชี่ยวชาญทางธรรมชาติหลายอย่าง เดินป่าก็เก่ง ถ่ายรูปก็สวย ที่สำคัญถามชื่อต้นไม้ต้นใหน ตอบได้หมด ทุกชื่อ ทั้งชื่อวิทย์ ชื่อสามัญ รวมถึง วงศ์
- เนื่องจากเป็นคนที่เดินป่าเก่ง ท่านนี้จึงดูดาวเป็น และในวันที่เราไปทำงานที่ภูฝอยลม (นอนค้าง) กิจกรรมยามค่ำคืนหลังจากที่เราทำงานกันมาทั้งวัน ตกมาตอนค่ำ เราก็เข้าค่ายเรียนรู้เกี่ยวกับดาวต่างๆ สนุกดี และวันนั้นธรรมชาติของภูฝอยลม อบอุ่น เย็นสบาย ดาวเต็มฟ้า ให้เราคนที่ชีวิตส่วนใหญ่ไม่ค่อยเห็นดาวอิ่มเอิบใจ เป็นการทำงานที่แอบซ่อนการพักผ่อนไว้ลึกๆ
- ผู้ชายคนนี้กำลังตามหาว่า บรรพบุรุษไทย เดินทางมาจากใหน (ย้อนร้อยประวัติศาสตร์ไทย) ทำไมภาษาพูดแบบที่เราๆ ท่านๆ กำลังพูดกันอยู่ บางที บางครั้ง สำเนียงจึงไปพ้อง กับบางที่ ในประเทศจีน น่าสนใจมั้ยล่ะคะ
- อีกอย่างทีประทับใจในตัวบุคคลท่านนี้ คือ แนวคิดต่างๆ (อธิบายไม่ถูกค่ะ) แต่ส่งที่สัมผัสได้ความเป็นคนไม่เห็นแก่ตัว ไม่เอาเปรียบคนรวมถึงธรรมชาติ เป็นคนง่ายๆสรุป ก็คือ ดี ผู้ชายคนนี้ซื้อ ผ้าซิ่น กับผู้หญิงแก่ๆ คนหนึ่ง แลกกับการได้คุยเรื่องต่างๆ รวมถึงเรื่องที่ว่า เอาอะไรมาย้อมสีผ้าซิ่น แปลกดีมั้ยคะ
- และ สิ่งที่น่ารักอีกอย่างในตัวผู้ชายคนนี้ เค้าฝากหัวใจไว้ที่สิบสองปันนา และในหนึ่งปี ผู้ชายคนนี้จะต้องไปหาหัวใจตนเอง อย่างน้อย สองครั้ง ทุกครั้งที่เจอกัน พี่เค้าจะเล่า (จริงๆ ไม่ใช่หรอก เราพยายามถาม ต่างหาก) ถึงผู้หญิงที่สิบสองปันนา ที่พี่เค้าฝากหัวใจไว้ มีหลายๆ เรื่อง น่ารัก และน่าประทับใจ
เดี่ยวนี้ คนอย่างนี้ หายากแล้วนะคะ