อยากรู้ ต้องพิสูจน์

ด้วยกำลังใจ ทำให้พร้อมที่จะเดินหน้าต่อไป พยายามให้ถึงดวงดาว

เมื่อเอ่ยคำว่า “วิจัย” หลายคนรวมทั้งผู้เขียนเองรู้สึกว่าเป็นเรื่องยาก ในขณะที่อีกหลายคนบอกว่าไม่ใช่เรื่องยาก แค่เพียงหาวิธีการเพื่อให้ได้มาซึ่งคำตอบในสิ่งที่เราสงสัยและจะให้ดี ถ้าคำตอบนั้นนำไปใช้ประโยชน์ได้อีกด้วย

                หลังจากกล้าๆกลัวๆและลังเลใจอยู่นาน ก็ตัดสินใจรับข้อเสนอที่จะมาช่วยทำงานที่งานประสานงานวิจัย คิดว่า ถ้าเราไม่พิสูจน์ด้วยตัวเอง คงจะหาคำตอบไม่ได้ว่า วิจัยนั้นยากหรือไม่

                    

                  สัปดาห์แรกของการเริ่มงาน มีวันเดียวเท่านั้นที่งงๆ ไม่รู้จะเริ่มอะไร ต่อจากนั้น แต่ละวัน เวลาผ่านไปเร็วโดยไม่รู้ตัว ไม่ว่าจะเป็นงานเอกสาร ประสานงาน โครงการ ผู้ป่วย ทุกอย่างเข้ามาในรูปแบบใหม่ แตกต่างจากเดิมที่เคยทำ รู้บ้างไม่รู้บ้าง จนเริ่มไม่แน่ใจว่าจะไปรอดไหม  ความสามารถที่มีอยู่จะทำได้แค่ไหน ความกังวลใจเริ่มจู่โจม  แต่.....ด้วยกำลังใจอย่างดีเยี่ยม จากผู้ร่วมงาน ปิ่ง คุณหมอรุจนี น้องๆที่แนะแนวฯ และหลายๆคนที่รู้จัก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พี่มอม ที่คอยถามและหยอดกำลังใจให้ทุกวัน ขอขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ ที่ทำให้พร้อมที่จะเดินหน้าต่อไป

           

ถ้าเราไม่นับหนึ่ง ก็คงไม่มี สอง สาม.....

                  ถ้าเราไม่พยายามคงไปไม่ถึงดวงดาว .....

 คนเราสามารถเรียนรู้ได้ตลอดเวลา

         เรียนมาก..รู้มาก  ทำมาก..ได้มาก  

 อยากรู้........ต้องพิสูจน์  (ทั้งหมดนี้ บอกตัวเอง )                                      แล้ววันหนึ่งจะนำคำตอบมาให้ค่ะ

[Ping]

มายืนยันความเชื่อมั่น และเป็นกำลังใจค่ะ

อย่าลืมวันนัดพบชาวBlog บำราศ ฯ 8 สค.49 เวลา 11.45 น.นะคะพี่ปัทม์

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

วิจัยไม่ยากครับ เพราะเรามัวแต่สนใจเรื่อง Method กันเป็นส่วนใหญ่ ดูจะยุ่งยากครับ

คงต้องมองวิจัยในแง่มุมใหม่

คือ ตั้งคำถาม แล้วตอบคำถาม วิธีวิทยา น่าจะมาทีหลัง

ทำให้สนุก ท้าทาย และตื่นเต้นที่จะรู้ Knowledge ใหม่

ให้กำลังใจคนทำวิจัยครับ 

 

[ป้าบวม]

พี่ปัทม์ สู้ๆๆ

[อัจฉรา เชาวะวณิช]

ปัทม์เป็นคนเก่ง  มีความรู้ เหมาะที่จะมาอยู่ที่นี่เพราะจะเชื่อมต่อระหว่างผู้ป่วย พยาบาล  แนะแนว แพทย์      ทำให้เกิดR2R     อยู่ซักระยะก็จะช่วยสถาบันทำอะไรได้เยอะ     ต้องขอบคุณที่เสียสละมาจากงานที่ชอบทั้งตัวปัทม์เองและเจ้าหน้าที่กลุ่มงานแนะแนวที่ต้องทำงานมากขึ้นค่ะ

[moomi]

สู้ๆนะพี่ปัทม์ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

ขอเพียงส่งเสียงมา
จะไปหา จะไปในทันใด
จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ
ให้เธอหมดความกังวลใจ
จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป
ให้เธอได้ความสบายใจ

แหะๆ ขอยืม(ในใจ)นะคุณจันทร์เมามาย

[mom]

พึ่งมีโอกาสได้ตามอ่าน Blog ของพวกเราชาวบำราศฯ ในวันนี้เอง ต้องย้อนไปอ่านตั้งแต่หน้าที่ 3 เป็นต้นมา ที่ P' mom เว้นช่วงไปเนื่องจากภารกิจส่วนตัวจริงๆ เชื่อมั่นในคำตอบ "ในใจ" ของตนเองเสมอค่ะ

[ปัทม์]

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจากคุณจตุพร และทุกๆกำลังใจค่ะ

ผอ.คะ สัญญาว่าจะใช้ความสามารถที่มีอย่างเต็มที่เพื่อองค์กรค่ะ

[ศุภลักษณ์ หิริวัฒนวงศ์]

• โห...คราวนี้พี่ปัทม์เป็นน้องเล็กแล้วนะ
• แถมเป็นน้องใหม่ไฟแรง...แฟน ๆ ตรึมด้วย
• ดีใจด้วย...น้า...

[Seangja]

มาทักมาทาย...เชื่อมั่นว่าพี่ปัทม์ทำได้อยู่แล้ว

ปล.ได้ข่าวว่าเบื่ออาหารหรือจ๊ะ...เก็บมาแวะฝากน้องๆก็ได้....นู๋ยินดีช่วยเต็มที่เลย