ในค่ำคื่น...แห่งการหลับไหล..ของผู้คน
ท่ามกลาง...ความเงียบ...สงบ
แหงนหน้า...มองไปบนท้องฟ้า...
คลุมเคลือ...เพราะเมฆบดบัง...
พยายามค้นหา..ดวงดาว...ที่แอบซ่อน..
หากแต่..หาเจอไม่...
...
กับความเงียบ...ที่ปรากฏนั้น...
จิตนั้น "นิ่ง"...ยิ่งขึ้น...
ก่อให้เกิด...การทบทวน
ต่อสิ่งที่เห็น...และผ่านพ้นไป...
ดั่งที่ว่า "เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป"
...
ลมพัด..ผ่าน เย็นสบาย...
เมฆ...ที่บดบังเลือนหายไป...
ความกระจ่าง...แจ่มชัด...ยิ่งขึ้น...
สอดส่าย..สายตา..มองหาดวงดาวนั้นอีกครั้ง...
ก่อนรุ่งสาง...แสงตะวัน..จะมาบดบัง...
ดวงดาว...แห่งดวงใจนี้
อรุณสวัสดิ์คะ.."ท่านสิริพร"...
พักหลังเจอกันบ่อยนะคะ...ในยามรุ่งอรุณ
กับมิตร...ที่ต่าง...ด้วยสิ่งที่ปวง...
หากแต่...ไม่ต่างแห่งใจ...และการให้สิ่งที่ดีงามแก่กันและกัน...
ขอบพระคุณ "ท่านสิริพร" มากนะคะ...
ดิฉันเพิ่ง...กลับมาจากไปออกกำลังกาย..คะ
ก็ทันได้มาเจอ คห. ท่านที่ท่านทิ้งรอยไว้อีกครั้ง
เห็นด้วยอย่างยิ่ง..เช่นกันนะคะ...
ความเหมือนที่แตกต่าง...
และความต่างในความเหมือน...
ทำไมพี่ตื่นเช้าจังเลย...
เอ หรือยังไม่นอนน้า.....
เวลาดาวกระพริบตา เคยกระพริบตอบไหมคะ
ท่านจตุพร...
ปรับเปลี่ยนใหม่คะ
นอน..ตื่นเช้าขึ้นกว่าเดิมคะ...
หากไม่ตื่น...ไม่งั้นจะไม่ทราบคะว่า...
มีใครตื่นเช้าบ้าง...(เย้)
เดี๋ยวไม่ได้ทักรุ่งอรุณ...กับคนคอเดียวกัน...
ดีท๊อก"หัวใจ"ดวงน้อยๆ ไปในตัวด้วยคะ (ฮา)
ท่านชายขอบ...
ดาวทุกดวง ล้วนเป็นเพื่อนกัน..
หากดาวดวงนั้น ล่วงหล่นลงจากฟากฟ้า..
แล้ว..ดวงดาวที่เหลือ...
จะคิดถึงกันหรือเปล่านะ...
ท่านจันทรรัตน์
จากฟากฟ้า...และดวงดาว...
เหม่อมอง..และถามหา...
ดาวดวงน้อย..ที่ลอยจากไป...
ว่าอยู่แห่งหนไหน...
ฝากใจ...ไปหา..ดาวดวงที่คิดถึง
อยากจะร้อง "โอ้โห!"...ท่านขจิต
อะไรจะโรแมนติกในสำนวนขนานนั้น...
เข้ามาพบ...ยิ้มไม่หุบเลยคะ...
วันนี้มาแบบละมุนละไม...จังเลยนะคะ
เวลามองหาไม่เห็นดาว นึกเสียว่า ดาวกระพริบตา ไม่ใช่เมฆบนฟ้าบัง
ดวงดาวที่คิดถึง คงกำลังหลับตา รับคลื่นความคิดถึง...
ดาวมักคู่กับความคิดถึง...หรือว่าความคิดถึงของคนใจแกร่งเป็นคลื่นที่ต้องผ่านดาวเสมอๆ...
ละไมละมุมวันฟ้าอุ่นเรื่อๆ
ท่านอาจารย์ขจิต...ผู้มีรักในดวงใจ...
คำถามนี้...คงต้องฝากรบกวนให้...
ท่านจันทรรัตน์...ช่วยตอบแล้วกระมัง...คะ...
อาจารย์จันทรรัตน์...ผู้มาด้วยหัวใจอันละมุนละไม
...
อยากมีรักอีกสักครั้ง...
ชี้ชวนกันมองดูดาว...
เมื่อยามไม่เหงาใจ...และเดียวดาย..
คุณพี่เมตตา...ถึงว่าเงียบๆ ไป...
ไปแอบปีนเขาคนเดียวนี่เอง..ไม่ชวนกันบ้างเลย...
เพลง "ดวงดาว ดวงตา ดวงใจ"...ของคุณหงา คาราวาน...
วันหลังคงต้องให้พี่เมตตาช่วยขับกล่อม..แห่งเสียงเพลงนี้...ในยามนั่งมองดูดาวนะคะ
OK..คะ...คุณพี่เมตตา
งานนี้คุณจตุพร..รับเป็นเจ้าภาพเหรอคะ (อุปโลกเอาเองคะ..ยิ้มๆ)..
รอฟังเสียงเพลง...ของคุณพี่เมตตานะคะ..
แหม..แค่คิดก็โรแมนติกเสียแล้ว...
อืม!...แม่ฮ่องสอน..คงมองเห็นดาวชัดนะคะ...เพราะอยู่เหนือสุด..(ฮา)
ดวงจันทร์และดาวยิ้มได้ไหมครับ
ได้รับคำแนะนำจาก เจ้าของบันทึกให้เป็นคนตอบ
ขอบคุณค่ะ รู้สึกเป็นเกียรติค่ะ..แต่ไม่ทราบเหมือนกันว่าคำตอบควรเป็นอย่างไร
บางทีคนมีประสบการณ์ใช้ใจพิจารณาเพ่งดาวเป็นแบบคุณชายขอบ คงตอบ ได้ดีกว่าค่ะ...แตะไม้เปลี่ยนมือค่ะ