"เพราะความหิว"
เนื่องจากเมื่อคืนลืมกินข้าวเย็น พออ่านหนังสือตอนดึกๆ เริ่มมีอาการหิวขึ้นมา และบอกกับตนเองว่า "ไม่นะเดี่ยวอ้วน!! (ยังไม่พออีกเหรอ) บอกตัวเองและย้ำกับตนเองแบบซ้ำๆ แต่เนื่องจาก ว่าตนเองอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องล่ะ ก็เลยตัดสินใจและบอกกับตนเองว่า " ไม่เป็นไรหรอกน่า กินแค่นี่ไม่อ้วนไปกว่านี้หรอกน่า......." เพราะกินแล้วเราก้ยังต้องอ่านหนังสือต่ออีกตั้งหลายชั่วโมงนี่น่า..... เลยตัดสินใจเดินออกไปซื้อที่ร้านค้า หยิบปลากระป๋องขึ้นมาดู ราคา 17 บาทรู้สึกว่ามันแพงนะ และชื้อนมเปรี้ยว 6 บาท กลับมาที่ห้อง รีบเปิดปลากระป๋องใส่จาน ความคิดหนึ่งที่มันแล่นขึ้นมาในสมอง "นี่เราซื้อปลาแถมกระป๋องด้วยหรือนี่!! เรากินได้แต่ปลา กระป๋องเราทิ้ง แถมยังเป็นขยะรกห้องอีก ซึ่งทางพุทธเศรษฐศาสตร์ เรียกว่า "ของเสีย" พึ่งตระหนักรู้ อย่างนี้นี่เอง!!! ก็เลยบอกกับตัวเองว่าถ้าเราจะซื้ออะไรต้องระวังตัวเองว่าพยายามอย่าสร้างขยะให้กับสิ่งแวดล้อมและโลกของเรา
จากเรื่องของการซื้อปลากระป๋อง
เราได้กินปลา ที่มาจากธรรมชาติ เรารบกวนธรรมชาติมากพอแล้วแล้วยังยังจะมาทำร้ายธรรมชาติที่เป็นผู้ให้กับราอีกเหรอ!!
ในการผลิตสิ่งของทุกอย่างต้องใช้ทรัพยากรอย่างมาก และพวกมนุย์เราก็รบกวนธรรมชาติมากพอแล้ว และต่อไปการใช้ชีวิตของเราก็ต้องพยายามรบกวนธรรมชาติ และรบกวนทรัพยากรให้น้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้
จงใช้ "สติ และปัญญา" ในการใช้สิ่งของนั้นๆ
ความเห็น (3)
ก็ดูหุ่นตัวเองสิจ๊ะ จะไม่ให้หิววันละ 24 ชั่วโมงได้ไง
มันเป็นเรื่องธรรมชาติจะเมื่อหิวก็ต้องกิน เมื่อกินหมดมันก็อิ่ม
ยินดีด้วยครับ
ยินดีด้วยสำหรับการเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลง
เอ คุณไลอ้วนหรือครับ
หรือว่า รูปที่ลงในบล็ิอกนี้ เป็นรูปที่ถ่ายเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว นานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จนปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปมากจากภาพที่เห็น