"มองย้อนดูตัวเอง"???
หลายคนเคยถามกับตัวเองว่า "เราเกิดมาทำไม" คำถามนี้มี 2 บุคลที่ถามก็คือ
1.คนที่อยากจะประชดชีวิต
2.คนที่เห็นคุณค่าของชีวิต
คนที่ประชดชีวิตที่เห็นว่าชีวิตของตนเองมีแต่ความเลวร้าย อย่างเช่นว่า ตอนเกิดพ่อแม่ก็ไม่ตั้งใจให้เกิด เกิดมาก็ถูกทิ้ง ตอนเป็นหนุ่มเป็นสาวมาถูกแฟนทิ้งอีก!! ถ้าใครเจอแบบนี้ก็คงแย่เอามากๆๆ
ส่วนคนที่เห็นคุณค่าของชีวิตจะมองว่า ตอนเกิดนั้นแม่ก็ลำบากมากแล้ว แม่ต้องทรมานมากแค่ไหน เราเกิดมาได้ถึงขนาดนี้ก็นับว่ามีบุญวาสนามากแล้ว แล้วเรายังจะต้องการอะไรอีกล่ะ และในแง่ของความคิดที่ว่า เราเกิดมาทำไม เราเกิดมาเพื่อทำอะไร และเพื่อใคร มีอยู่ 2 คนที่ได้รับประโยชน์ก็คือ
1.เพื่อตัวเรา
2.เพื่อคนอื่น
ถ้าประโยชน์ตกที่ข้อ 1 หรือว่าข้อ 2 มากกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมากเกินไปก็ไม่ดี เพราะถ้าทำเพื่อตัวเรามากเราก็จะเบียดเบียนคนอื่นมากเท่านั้น แต่หากว่าเราทำเพื่อคนอื่นมากเกินไปเราก็จะเป็นคนไม่เคารพตัวเอง ฉะนั้นแล้วในทางพระพุทธศาสนาก็ต้องบอกว่า การเดินทางสายกลาง แต่ทุกวันนี้คนส่วนใหญ่จะทำตามข้อที่1 กันเยอะซึ่งการตามมาด้วยการเบียดเบียนกันเยอะตามมา จนเกิดความ พอดี ความพอใจ และขาดความพอเพียง
ความหลง ความโลภ ความโกรธ = กิเลส
น้อยคนนักที่จะเข้าใจในเรื่องนี้ ความเพียงพอ ของชีวิต
และน้อยคนนักที่จะบอกกับตนเองว่า "ฉันพอแล้วนะ "
"แล้วคุณล่ะพอหรือยัง"???
ความเห็น (2)
คำว่าพอ คือพอเพียงทางวัตถุโดยมีจิตเป็นตัวกำหนด
จิตที่ดีงามจะส่งเสริมให้ใช้ปัญญาเพื่อความพอเพียง
แต่เท่าที่เห็นหลายคนในเวลานี้ หลายคนไม่เคยพอจริงๆครับ เพราะพอได้อย่างหนึ่ง ก็เกิดความต้องการที่เพิ่มสูงขึ้น อย่างมือถือ พอเห็นรุ่นใหม่ที่มีลูกเล่นมากกว่า ก็อยากได้ซะแล้ว ทั้งๆที่มือถือที่ใช้อยู่ก็ใช้แค่โทรออกกับรับสายเท่านั้นเอง
คงต้องหยิบประโยคของคุณไลมาปิดท้าย
น้อยคนนักที่จะเข้าใจในเรื่องนี้ ความเพียงพอ ของชีวิต
และน้อยคนนักที่จะบอกกับตนเองว่า "ฉันพอแล้วนะ "
"แล้วคุณล่ะพอหรือยัง"???