เพื่อความเป็นเพื่อน

คนที่เรารักกับคนที่เข้าใจเรานั้นมันแตกต่างกัน

สายลมเย็นพัดผ่านมาพร้อมกับละอองฝนที่ฉ่ำเย็น ยินเสียงแว่วของนกกระจิบตัวน้อย ส่งเสียงเจื้อแจ้วอยู่เหนือหน้าต่างห้องนอนเหมือนกับว่ามาทำหน้าที่นาฬิกาปลุกตามหน้าที่ของมันอีกครั้งทั้งที่ก็ขึ้นเช้าวันใหม่มานานแล้ว แสงสีทองอันอำไพที่ขับไล่ความหนาวเย็นเริ่มทองแสงอันแรงกล้าอย่างช้าๆรามกับว่ามันกลัวคนท่มันรักตกใจตื่น เช้าวันที่อากาศดีอย่างนี้มีใครบ้างที่อยากจะลุกออกจากที่นอนอันแสนอบอุ่น ฤดูกาล....อันชุ่มฉ่ำกับมาเยื้อนอีกระลอกแล้วสินะ เหมอมองไปทางหน้าต่างกับความพร้อมกับความหวังว่าจะพบกับใครคนหนึ่งที่เราต้องอยากพบอยากเห็นมากที่สุด ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใดก็ยิ่งทำให้เหมือนกับว่าสร้างความผิดหวังให้เรามากขึ้นเท่านั้น นานแล้วสิน่ะที่เขาคนนั้นไม่มา ไม่แม้กระทั้งโทรหาเหมือนที่เคยโทร "น้องๆ น้องคนนั้นนะ" "ช่วยเรียก ...... ให้หน่อยสิ" เสียงที่ไม่เคยรู้จัก ทำให้ความรู้สึกที่อยู่ในเหมอลอยกับมาอีกครั้ง "ใครว่ะ กล้ีาใช้กู" เจ้าของห้องที่โดนเรียกตอบกลับไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับหันมอง ด้วยความโกรธ ความน้อยใจที่คนๆนั้นไม่ใช่คนที่เรารอ "แป๊ปนะ" เสียงที่ตอบออกไปอย่างอารมณ์เสีย พร้อมกับขยับตัวออกห่างจากริมหน้าต่างเพื่อไปเรียกบุคคลที่เขาคนนั้นมาหา.... เสียงเดินกลับมาพร้อมด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด "ไม่มีมารยาทบ้างเลย แต่งตัวดีเสียเปล่า คำขอบใจสักคำก็ไม่มี " เสียงบ่นพึมพัมของผู้ที่ถูกเรียกเรียกใช้หลุดออกจากปากอย่างหัวเสีย พร้อมกับมองไปยังจุดเดิมที่ชายยคนนั้นยืนอยู่ แต่ตอนนี้ไม่ได้มีเขาคนนั้นยืนอยู่คนเดียวอีกแล้วแต่กับมีสาวน้อยหน้าใสไปยืนเคียงข้างหัวเราะตอกกระซิกกันราวกับว่าทั้งโลกมีกันอยู่แค่ สองคน ภาพที่เห็นตรงหน้ากลับยิ่งทำให้ความรู้สึกที่มีอยู่เดิมกับยิ่งแย่ลงไปอีก "ทำไมนะ เราถึงไม่มีใครมาคอยเอาอกเอาใจเราอย่างเขาบ้าง" คำถามที่ถามมานานกลับมาดังก้องในสมองอีกครั้ง... ................................. "งัยละไม่ออกไปไหนหรอจ๊ะวันนี้" เสียงของสาวสวยประจำหอทำลายความเงียบสงบของผู้ ที่กำลังดูทีวีให้ตื่นจากภวังขึ้นมา "ไม่อ่ะ ไม่รู้จะไปไหน " "แล้วพี่ล่ะ ไม่ไปไหนหรอ"เสียงถามกลับของรุ่นน้องที่นอนดูทีวีอยู่ เป็นคำถามที่ทำสะกิดความรู้สึกของผู้ฟังเป็นอย่างมาก "ไม่อ่ะ ไม่มีใครคบอย่างหนูนี้ " งัยเล่าแล้วคนที่มาหาเมื่อตอนบ่ายเค้าไม่พาไปเที่ยวไหนหรอ " "ไม่ เค้าแค่มาดูว่าหนูแอบหนีเที่ยวหรือเปล่า "เค้าหวงหนูมากกลัวหนูจะออกเที่ยวนะซิ" "หนูว่านะถ้าเป็นพี่ พี่คงทนไม่ได้หรอกที่มีคนคอยตามอย่างนี้" "หนูคิดว่าหนูจะเลิกกับเค้า แฟนคนเก่าที่หนูคบนะดีกว่านี้เยอะ" "หนูคบกันมา 2 ปีแล้ว"คำพูดของรุ่นน้องคนนั้ ทำเอาคนฟังถึงกับอึ้ง เพราะไม่คิดว่ารุ้นน้องคนนั้นจะเลือกอย่างนั้น ...... "เออ..แล้วงานที่ทำเป็นงัยบ้างล่ะ" "ก็ดี..แต่หนูออกแล้วแล้วหล่ะ พี่จะลองไปทำดูไหม ตอนนี้เค้ารับคนเพิ่มแทนหนู" "อืม...ก็ดีเหมือนกัน ตอนนี้กำลังหมุนเงินไมทัน อยู่พอดี ติดต่อให้พี่ด้วยนะ " "จ๊ะ ได้สิหนูเดี๋ยวไปติดต่อให้..เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เตรียมตัวไปทำงานได้เลยน่ะ"............... "สวัสดีค่ะ..หนูมาสมัครงานค่ะ พอดีน้องที่หอเค้าแนะนำมา" อืมดีเลยกำลังเปิดรับอยู่พอดี" " เดี๋ยวเริ่มงานได้เลยน่ะ " "ค่ะ"..... "ฮัลโหล..งัยจ๊ะวันนี้มาที่ร้านหรือเปล่า วันนี้มีเด็กมใหม่น่ารักมาก..ขาวม๊ากมาก วันนี้ลองมาดูน่ะ" เสียงเจ้าของร้านโทรเชิญชวนลูกค้าขาประจำ กับทำให้ความรู้สึกของผู้ทีึ่มาสมัครงานใหม่หดหู่มากยิ่งขึ้น พักใหญ่หลังจากที่ร้านเงียบเหงาจากแขกมานานนับชั่งโมงก็กับครึกครึนอีกครั้ง พร้อมกับเสียง "ขวัญมีแขกเข้าร้านดูแลด้วยนะ" "คะ" เสียงตอบรับแบบงงหลุดออกจากปากของเด็กที่เข้ามาทำงานใหม่ "น้องเพิ่งมาทำงานหรอ" เสียงถามจากคนที่ไม่รู้จักถามขึ้นมา "ชื่อขวัญใช่ไหมครับ อายุ 20 แล้่วอยู่ห้อง 30...อะไรน่ะ จำไม่ได้แล้ว เอาเป็นว่ามีเบอร์ไหมครับ ขอเบอร์หน่อย" "เออ..คงไม่ได้หรอค่ะ เดี๋ยวคนที่พี่ไปเรียกวันนั้นเธอเข้าใจผิด " .................. "พี่ขวัญ...พี่ไม้เค้าจีบพี่งัย " "เปล่า..แค่แซวกันเล่นเฉยๆไม่ได้คิดอะไร" "พี่จะเอาก็เอาไปเถอะ หนูเลิกกับเขาแล้ว" "จริงอ่ะ แหมไม่ต้องมาโกหกหรอก รักกันออกขนาดนั้นใครเค้าจะไปเชื่อ" "ถ้าเลิกกันจริงพี่จีบน่ะ"๒ "อืม เอาไปซิ" ............................... สวัสดีค่ะวันนี้มาแต่วันเลย ขวัญพรุ่งนี้ช่วยไปเอาของที่น้องให้หน่อยน่ะ ทำไมถึงไม่ไปเองละคะ เราเลิกกันแล้ว มันทำตัวของมันเองปล่อยมันเถอะอย่าลืมไปเอาของให้พี่น่ะ ค่ะ แล้วเธอน่ะมีโทรศัพท์ไหมถ้าไม่มีจะโทรไปเบอร์หอน่ะ มีค่ะ 01... เออ เดียวโทรไปอย่าลืมล่ะที่ให้ช่วย แล้วมีแฟนยังคับเดี๋ยวพี่โดนกระทืบถ้าโทรไป เออ..มีแล้วค่ะ ก็เพื่อนพี่คนนั้นแหละ ...... อ๋อมันนะหรอ อืมจะได้ไม่ยุ่งไม่อยากมีปัญญหากับเพื่อน ....................... ฮัลโหล ขวัญหรอไปเอาของให้พี่ยังเดี๋ยวตอนบ่ายพี่แวะไปเอาน่ะอย่าลืมล่ะ ขวัญเป็นอะไรทำไมเงียบไปล่ะ หือ..หือ ก็วันนี้ หนูเห็นเพื่อนพี่พาผู้หญิงอื่น เดินตลบาด แล้วพี่จะให้หนูคิดอย่างงัยล่ะ เออๆเดี๋ยวพี่พาตามแล้วกันแต่ไปเอาของให้พี่หรืออยังล่ะ อืม..จ๊ะๆ เดี๋ยวพี่ไปรับน่ะ ค่ะ ............ น้องๆ อยู่เปล่า มีคนให้มาเอาของ ใคร พี่กับเค้าคบกันแล้วสิ ตอแหล คงอยากได้กันมานานแล้วสิน่ะเห็นขอกันจัง อ้าวก็น้องบอกว่าน้องไมม่เอาแล้วเองนะจะมาว่าพี่ได้งัย ก็ได้แต่ของนี้เดี๋ยวหนูเอาไปคืนเอง ..................... เป็นอะไรคับ ทำไมดูไม่ดีเลย ก็แฟนพี่เข้าใจหนูผิด คิดว่าหนูแแย่งพี่ไปจากเค้า เค้าด่าหนูด้วย หนูไม่ยอมหรอ หนูจะเป็นแฟนกับพี่จริงๆให้ดู ก็ดีสิ.............................................................เฮ้ย นี้แฟนใหม่กู พี่แตน นี้แฟนใหม่ผม เสียงแนะนำไปทั่ว เ้พียงไม่ทันข้ามคืนขวัญก็กลายเป็นที่รู้จักว่าเป็นแฟนกับไม้ ............................ ขวัญก็รู้ว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว พี่เลิกกับเธอไม่ได้ พี่บอกให้รู้ไว้ก่อน ห้ามทำให้แฟนพี่หึงนะรู้ไว้ซะ แล้วเีดี๋ยวพรุ่งนี้แฟนพี่มา หยุดงานด้วยล่ะ เดี๋ยวเธอจะสงสัย แต่ถ้าคิดว่าทำใจได้จะมาทำก็ได้น่ะไม่ว่าอะไร .....................................