บันทึกนี้เป็นบันทึกที่ต่อจากบันทึกเรื่อง "ใจ" คำสอนจากพ่อหลวงครับ....
เมื่อมีปัญหาทุก ๆ ปัญหาให้ดูที่ใจก่อน อย่าพึ่งมองไปข้างนอก มาดูใจก่อน
พอมาดูใจเรารู้เลยว่าการที่มีปัญหาเพราะเราดีใจบ้าง เสียใจบ้าง
"ดีใจกับเสียใจนั้นไม่ใช่ภาวะแห่งสุข ดีใจก็ไม่ใช่สุข ใจดีต่างหากที่เป็นสุข"
คนใจดีน่าตาอิ่มเอิบ เข้าใกล้สบายใจ
เราชอบเข้าใกล้คนใจดี
ถ้าเราใจดีก็วิเศษที่สุดครับไม่ต้องไปหาใคร นี่คือคนใจดี
เพราะถ้าใจหายใจคว่ำ เรามีทุกข์ทั้งคู่
ดีใจก็เครียด เสียใจก็เครียด
เป็นภาวะ แบ่งเครียดทั้งคู่ positive และ negative
นักวิจัยจะไม่แสวงหาสิ่งที่ทำให้ดีใจ
แต่แสวงหาว่าทำอย่างไรให้ใจเราดี
"นี่คือนักวิจัยชีวิต"
ถ้าใจเราดีได้ ก็จะทำให้ชีวิตเรารื่นรมย์ได้
เมื่อเรารู้ว่าดีใจหรือเสียใจนั้นเป็นภาวะที่ลมหายใจมันสั้น
เมื่อสั้นจำต้องปรับลมหายใจ
เมื่อลมหายใจสั้นก็ต้องหายใจให้ยาว
พอหายใจยาวก็เริ่มดี
"สติมา ปัญหาเกิด สติเตลิด ปัญหานี"
สติมาปัญหาก็คือหายใจยาวแล้ว ใจของเราดีขึ้น
พอใจดีขึ้นสามารถทำงานได้ทุกชนิด
ไม่มีความเห็น