ครูเพื่อศิษย์ : เล่าประสบการณ์ เรื่องของหัวมัน

เล่าประสบการณ์ เรื่องของหัวมัน
                  หัวมัน เป็นชื่อเรียกเล่น ๆ ของนักเรียนคนหนึ่ง ผิวคล้ำ หน้าใส ๆ ร่างอ้วน ๆ เตี้ย ๆ ขณะนี้หัวมันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
                  หัวมันในสายตา ในความรู้สึกที่สัมผัสจากการพูดจา การแต่งกาย เป็นนักเรียนเรียบร้อยคนหนึ่ง การเรียนขณะอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ยังประเมินไม่ได้ แต่หัวมันเป็นนักเรียนในฝันของครู ของโรงเรียน  หัวมันอาศัยอยู่กับป้าและตา รวม 3 คน ในบ้านที่ดีพอสมควร สภาพที่ไม่เดือดร้อนทั้งความเป็นอยู่และสภาพการเงิน ห่าง ๆ จากบ้านป้า หัวมันมีญาติเป็นน้า, อา คอยดูแล
                  พ่อหัวมันเลิกกับแม่ตั้งแต่หัวมันอายุยังไม่ถึง 1 ขวบ แม่มีสามีใหม่ ออกจากบ้านไปทำงาน  ที่หัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ นาน ๆ ครั้ง จะติดต่อกลับมาบ้าน ป้าจึงเหมือนแม่และพ่อ หัวมันเรียกป้าว่า “แม่” นาน ๆ ครั้งที่หัวมันถูกป้าและญาติ พูดเชิงประชดให้หัวมันไปอยู่กับแม่ ในสถานการณ์ที่หัวมันดื้อ 
                  ต้นเดือนสิงหาคม 2547 ชั่วโมงสุดท้ายของการเรียนวันหนึ่ง ครูผู้หญิงท่านหนึ่ง   มาแจ้งผู้อำนวยการสถานศึกษาว่า “กระเป้าใส่เงินและเอกสารหายไปจากลิ้นชักในห้องพักครู” จากการติดตาม สอบถาม พูดคุย สภาพแวดล้อมต่าง ๆ หัวมันเป็นคนหนึ่งที่อยู่ในข่ายน่าสงสัย  ผู้อำนวยการสถานศึกษาพร้อมครู 1 ท่าน เดินทางไปบ้านหัวหิน หลังจากเลิกเรียนประมาณ เวลา 17.00 น.
                  ภาพแรกที่เห็น  หัวมันเดินแบกเข่งใส่หญ้าวัว เดินออกจากแปลงหญ้า ห่างจากบ้านประมาณ 300 เมตร
                  คำถามแรกที่ตั้ง  หัวมันเป็นคนขโมยหรือไม่.........หัวมันตั้งใจทำงานช่วยเหลือน้า หัวมันอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 แบกเข่งที่หญ้าอัดแน่นด้วยความแข็งแรง
                 คำถาม คำตอบที่พูดคุยกับป้า และหัวมันสุดท้ายหัวมันยอมรับ เอาเงินและกระเป๋าของครูไปจริง สภาพการเงินของป้าไม่เดือดร้อน หัวมันไปโรงเรียนทุกวัน เพื่อน ๆ บอกว่า “หัวมันชอบเลี้ยงเพื่อน ๆ หัวมันมีน้ำใจ มีเงินเลี้ยงเพื่อน ๆ เป็นข้าวบ้าง ขนมบ้าง
                จากนิสัยชอบเลี้ยงเพื่อน ๆ วันเกิดเหตุ เพื่อน ๆ บอกว่า “หัวมันมีเงินเป็นแบงค์ 500 จ่ายค่าขนมให้แม่ค้า 2 แบงค์ 500 นี้แหละนำไปสู่การรู้จักสภาพจิตใจลึก ๆ ของหัวมัน เพราะแบงค์ 500 เป็นเงินของครูที่หายไป
                ผู้อำนวยการสถานศึกษา ครูที่ปรึกษา ครูแนะแนว ป้าและญาติของหัวมัน หารือร่วมกัน ทุกฝ่ายเห็นควรนำหัวมันไปพบแพทย์ด้านจิตเวชที่โรงพยาบาลสงขลานรินทร์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
                หัวมันได้รับคำปรึกษาจากแพทย์ และให้ยามารับประทาน หัวมันต้องพบจิตแพทย์เป็นระยะ ๆ   หัวมันดีขึ้น พฤติกรรมการขโมยหายไป ตั้งใจเรียน เป็นเด็กที่ดีของครู และเพื่อน ๆ วันก่อนหัวมันไม่สบายเพราะเป็นไข้เลือดออก ยุงกัดจากการติดตามน้าไปกรีดยางบ่อย ๆ ครู เพื่อน ๆ ไปเยี่ยมหัวมันหลายคน ทุกคนประทับใจที่หัวมันเป็นเด็กดี เป็นเพื่อนที่ดี
                ขณะนี้หัวมันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 หัวมันไม่มีปมด้อย หัวมันเป็นนักเรียนที่ดีของครู หลานที่ดีของป้าและญาติ โรงเรียนจะเฝ้าระวังต่อไป
                นี่คือเรื่องเล่า จากกิจกรรมตลาดนัดความรู้ครูเพื่อศิษย์

KM Idea

21 กันยายน 2548