ท่านผู้อ่านหลายท่านคงได้เคยเห็นบันทึกเกี่ยวกับ อาจารย์อายุ นามเทพ ที่ดิฉันนำเสนอไว้ในบล็อก ข่าวประกาศ & คู่มือการใช้ แห่งนี้
ที่มาของบันทึกนั้นมาจาก บันทึกนี้ของอาจารย์แหวว และทำให้เกิดบล็อกของความรู้ด้าน คนไร้รัฐ หรือ คนไทยไร้สัญชาติ เช่น บล็อกของ คุณชลฤทัย หรือ ที่อาจารย์แหววรวมไว้ที่แพลนเน็ต คนทำงานเพื่อคนไร้สัญชาติ
...
อาจารย์อายุ นามเทพ เป็นบุคคลากรแห่งความรู้ด้านคนตรีของไทย และเป็นนักวิชาการไร้รัฐ และเนื่องจากท่านไม่มีสัญชาติ จึงประสบปัญหาในการนำนักศึกษามหาวิทยาลัยพายัพไปแข่ง Olympic ร้องประสานเสียงที่ประเทศจีน
อาจารย์แหววและทีมงานช่วยอาจารย์อายุเรื่องการขอสัญชาติไทยมาโดยตลอดนานนับปี จนวันที่อ.อายุ ต้องทำเพื่อชาติไทยโดยการนำเยาวชนไทยไปเผยแพร่ความเป็นไทยและแสดงพลังไทยในการแข่ง Olympic ดังกล่าว
หนึ่งเสียงของอาจารย์แหววป่าวประกาศของความช่วยเหลือผ่าน GotoKnow และได้รับการตอบรับด้วยข้อคิดเห็นต่างๆ จากสมาชิก GotoKnow และท่านอื่นๆ อย่างมากมาย เช่นที่
เป็นบทพิสูจน์ถึงประโยชน์ของ GotoKnow เพื่อเป็นเวทีเสวนา และ เครื่องมือเพื่อการจัดการความรู้ค่ะ
เสียงประชาชนเหล่านี้ผนวกรวมกับอีกหลายกำลังจากที่ต่างๆ ช่วยเป็นเหมือนแรงกำลังใจให้ อ.อายุ ได้เดินทางไปจีน และ คว้ารางวัลแห่งความสำเร็จเป็นเหรียญทองแดงระดับ Olympic กลับมาถึง 2 รางวัล (http://gotoknow.org/file/tag/อายุ+นามเทพ) และ อ.อายุก็ได้เดินทางกลับมายังประเทศไทยได้อย่างสวัสดิภาพ
และการไร้สัญชาติของอ.อายุ ยังได้รับการตอบรับจาก มท.๑ ซึ่งอนุญาตให้ อ.อายุ ได้สัญชาติไทย โดยวิธีการสำหรับคนต่างด้าวพิเศษ
... ดิฉันเขียนบันทึกนี้ขึ้น โดยความรู้สึกตื้นตันใจและอิ่มเอมแทนอ.อายุ บุคคลากรแห่งความรู้ด้านดนตรีของไทยที่ได้ทำประโยชน์เพื่อแผ่นดินไทยอันเป็นที่รักของอาจารย์ ดิฉันขอเป็นตัวแทนชาว GotoKnow ให้กำลังใจกับอาจารย์อายุ นามเทพ และ อาจารย์แหวว (รศ.ดร. พันธุ์ทิพย์ กาญจนะจิตรา สายสุนทร) และทีมงาน ต่อไปค่ะ ...
ขอแสดงความยินดีแก่อาจารย์อายุ นามเทพ และอาจารย์ทุกๆท่านครับ
ขอขอบพระคุณอาจารย์จันทวรรณ...
ฟ้าดินมีตา... สำหรับคนที่ยืนหยัดต่อสู้นานพอ
ขอบคุณ อ.จันทรวรรณ ขอบคุณ อ.ธวัชชัย
ขอบคุณโกทูโน
ทราบไหมคะ ในวันที่ ๗ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๙ ซึ่งทำจดหมายหารือนายกรัฐมนตรี ผ่านคุณหมอพรหมมินทร์ เลขานุการนายกรัฐมนตรี เรื่อง อ.อายุ เนื่องจากกรมการปกครองเลื่อนประชุมไม่สาเหตุ
มีความรู้สึกที่เจ็บช้ำมาก นึกอย่างไรไม่รู้เอาเนื้อความที่เขียนถึงนายกฯ มาทำเป็นบันทึกนี้ มีความอยากฟ้องคนทั้งโลก....ก็เท่านั้น
แต่วันต่อมา ก็ยังต้องโต้แย้ง หาทางทำความเข้าใจกับทั้งนักการเมือง ข้าราชการผู้ใหญ่ ตลอดจนสื่อทั้งหลาย ....ท้อมาก.....
แต่เมื่อมาเจอบันทึกของ อ.จันทรวรรณ ...มันรู้สึกเราได้กำลังใจ...มีเพื่อน ...ฟังเพลงของ อ.ธวัชชัย ...เรารู้แล้ว..เรามีเพื่อน บอกชลฤทัยให้มาช่วยกันส่งข่าวถึงทุกคนผ่านโกทูโน บอก อ.อายุว่า เราต้องขอแรงใจนักวิชาการด้วยกัน
แต่อ.แหววคงไม่แน่ใจจนกว่าจะเห็นหนังสืออนุญาตจาก มท.๑ ว่า อนุญาตให้สัญชาติไทยแก่ อ.อายุ ยังตามเรื่องค่ะ....
เปิดบันทึกนี้เป็นเพื่อนกันอีก ก็ดีนะคะ เป็นเพื่อนกัน
ความจริง... อาจารย์อายุน่าจะได้รับสัญชาติในฐานะ "ศิลปินแห่งชาติ" + ครูบาอาจารย์ที่ได้ทำคุณงามความดีให้กับคนไทย
อยากเรียนว่า งานช่วยเหลือประชาชนทางกฎหมายในกรณีของ อ.อายุนั้น เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัย และทนายความที่ดูแล ก็คือ คุณชลฤทัย แก้วรุ่งเรือง ก็เป็นนักศึกษาปริญญาโทในสาขากฎหมายระหว่างประเทศ ของคณะนิติศาสตร์ มธ.
งานเกี่ยวกับ อ.อายุเป็นงานหนึ่งในหลายหมื่น (มังนะ แต่อาจแสนก็น่าจะได้) กรณีที่เข้ามาในการทำงานวิจัยเพื่อการพัฒนาในแง่มุมนี้โดยการผลักดันของ สกว. ในสมัยที่ อ.วิจารณ์ พานิช เป็นผู้อำนวยการ
ประชาคมวิจัยเกิดขึ้นจากการทำงานวิจัยกับ สกว.ครั้งนั้น และมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบัน และเป็นที่เกิดของเหล่านักวิจัยรุ่นเยาว์อย่างไม่ขาดสาย คุณชลฤทัยเป็นตัวอย่างหนึ่ง
สรุป ก็คือ งานที่ อ.จันทรวรรณกำลังทำวันนี้ เป็นงานที่สร้าง "ลมหายใจ" ของการวิจัยเพื่อพัฒนา (R&D) และการพัฒนาแล้วมาวิจัย (D&R)
เราจะมีเวทีเสนองานวิจัยที่ทำในรูปของ "ห้องทดลองทางสังคม" เพื่อแก้ปัญหาจริงของคนไร้รัฐคนไร้สัญชาติที่พังงาเร็วๆ นี้ มาดูเราทำงานไหมคะ จะได้เห็นอีกหลาย อ.อายุ และ หลายน้องออย
อยากเรียนท่าน นพ.วัลลภ และ คึณขจิตว่า ประเทศไทยก็มีกฎหมายในลักษณะเดียวกันกับญี่ปุ่นค่ะ
แต่ฝ่ายบริหารไทยในยุคหลังๆ ไม่ยอมใช้ค่ะ โดยอ้างว่า ถ้าให้กับคนหนึ่ง ก็ต้องให้แก่อีกคนหนึ่ง
จะเห็นว่า เราจึงพลาดโอกาสที่จะให้กำลังใจคนดีๆ ในประเทศไทยซึ่งไม่มีสัญชาติไทย
ประเด็น "สัญชาติไทย" กลายเป็นประเด็นคลุมเครือ มีกลิ่นอายของการเมือง ของ....
กฎหมายดังที่คุณหมอวัลลภกล่าวถึง เป็นกฎหมาที่รั๙กาลที่ ๕ ทรงนำมาใช้ในประเทศไทย และหลักกฎหมายดังกล่าวก็มีในประเทศไทยตลอดมา
สำหรับ อ.แหววนะคะ ...รู้สึกดีกับ อ.อายุมากๆ
ความจริง มีโอกาสคุยกับ อ.อายุน้อยมาก แต่มีโอกาสอ่านเรื่องของ อ.อายุผ่านการสรุปโดย อ.เอ๋ หรือการสรุปโดย คุณชลฤทัย หรือผ่านข้อเขียนของ อ.อายุเอง ความรู้จัก อ.อายุ ดูมาจากข้างใน มากว่าที่สัมผัสตัวจริงที่เป็น กายเนื้อ
อ.อายุ ทราบไหมคะ ? เมื่อวาน ทราบว่า อ.กังวลในฉากที่เราไปเจอ มท.๑ กัน ดิฉันเองก็ตระหนักว่า อ.คงจะตีความไม่ออกทุกจุด จึงพยายามจะตีความให้ตั้งแต่เวลาที่ออกมาจากห้อง มท.๑
วันนี้ ดิฉันไปเชียงใหม่ จึงคิดว่า จะวิเคราะห์สถานการณ์แห่งคดีให้ อ. สบายใจขึ้น และงานที่ไป เป็นงานของสำนักงานความมั่นคงภายในของกรมการปกครองซึ่งดูแลกรณีการแปลงสัญชาติของ อ. เราเดาว่า เราน่าจะประเมินท่าทีของเขาได้ เมื่อเขาเจอ อ.อีกครั้ง
แต่วันนี้ อ.ก็ไม่มา บ้านของ อ. น้ำท่วม ต้องเก็บของ และที่กังวล ก็คือ อ.ต้องแกะตัวโน๊ตเพลงที่จะร้องในวันรพี......
ทีมงานเราอยู่กันครบ....เราพูดกันเป็นเสียงเดียวว่า ...อ.ช่างนักรักเสียเหลือเกิน ห่วงงานมากกว่าที่จะห่วงตัวเอง ความรับผิดชอบของ อ.ต่อนักศึกษาและพายัพนั้นมากมาย และมาก่อนเรื่องส่วนตัว โชคดีของพายัพที่มีอาจารย์
สรุป ถ้า อ.ไม่กล้าเป็น "ศิลปินแห่งชาติ" ขอเรียก อ.ว่า "ครูแห่งพายัพ" ก็แล้วกัน
อยากไปฟัง อ.ร้องเพลงวันรพีค่ะ
ถ้ากังวล ก็ไปฟัง อ.เอ๋ ประเมินสถานการณ์นะคะ หรือโทรมาหา อ.แหวว ก็ได้
แต่อย่างไรก็ตาม อ.แหววเชื่อว่า กฎหมายศักดิสิทธิ์ เพียงแต่อาจใช้เวลา เหมือนเราต้มนำ น้ำอาจไม่เดือดทันควัน แต่น้ำต้องเดือดค่ะ
ดูรูป อ.อายุไปพบ มท.๑ อีกชุดค่ะ
รูปจากคุณนก ซึ่งเป็นลูกศิษย์ ของ อ.อายุ ค่ะ
http://www.archanwell.org/gallery/show_room.php?h=212&id_dir=129
นอกจากนั้น มีเรื่องจะแจ้งว่า อ.แหววได้รับการหารือจาก อ.รจนาแห่งกระทรวงศึกษา ถึงกรณีศึกษาของคนไร้รัฐคนไร้สัญชาติในสถาบันการศึกษาไทยที่เราอยู่ในฐานข้อมูล ทั้งนี้ เพื่อที่ท่าน รมต.ศึกษาฯ จะใช้เป็นตัวอย่างในการอธิบายแก่สังคมถึงความมีอยู่ของสิทธิในการศึกษาของคนด้อยโอกาสเพราะไร้รัฐไร้ศัยชาติ
ในที่สุด ๑ ใน ๒ ที่ท่านอาจารย์รจนาเลือก ก็คือ อายุ
การชี้แจงของ รมต.ศึกษาฯจะเกิดขึ้นในรายการบ่ายวันนี้มีคำตอบทางช่อง ๙ ในวันที่ ๑๖ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๙ รอดูได้ค่ะ
เราพบว่า สถาบันการศึกษาไทยเป็น "หลุมหลบภัย" สำหรับคนไร้รัฐคนไร้สัญชาติ ครูไทยสอนศิษย์ได้ โดยไม่สนใจว่า เขาจะมีรัฐมีสัญชาติหรือไม่
คงต้องตามกันล่ะค่ะ อย่างที่เรานัดกัน วันนี้ ก็คุยกับชลฤทัยถึงแผนที่จะตามเรื่องนี้ค่ะ
มาดูกันว่า คำมั่นสัญญานั้นจะได้รับการรักษาหรือไม่ ?
กลับมาอ่านบันทึกเก่าๆ เกี่ยวกับ อ.อายุ
รู้สึกเศร้าแกมหงุดหงิด
ความคืบหน้าที่มีในเรื่อง อ.อายุ ก็คือ สังคมไทยเข้าใจเรื่องของ อ.อายุมากขึ้น แต่การแก้ไขปัญหาในลักษณะที่เด็ดขาดดูยังห่างไกล เพราะดู มท.๑ จะไม่เคยอ่านเกี่ยวกับ อ.อายุ
ภาครัฐไทยดูจะเพิกเฉยกับสุขภาวะของมนุษย์แน่แล้ว