เสวนาจานส้มตำ ๒ : การฮั้วกันใน gotoknow ของคู่ฮั้วต่างวัย

การเสวนาแบบลูกทุ่งขณะแซบกับส้มตำในตอนนี้ เป็นข้อสังเกตที่ได้จากการอ่านบันทึกใน gotoknow จนเป็นประเด็นพูดคุยในระหว่างทานส้มตำ

คู่สนทนา 1- “เท่าที่เปิดอ่านบันทึกใน gotoknow พบว่า มีการฮั้วกันเกิดขึ้น ที่ชัดๆเลย บันทึกของคุณปภังกร (นายรักษ์สุข) กับบันทึกของนายบอน จะมีการเขียนอ้างอิงถึงกันและกันตลอด เหมือนกับรู้เห็น

เป็นใจกันยังไงยังงั้น”

คู่สนทนา 2 – “คงเป็นรูปแบบการ ลปรร – แลกเปลี่ยนเรียนรู้ในแบบของทั้งคู่รึเปล่านะ เป็นการฮั้วกันทางความรู้เลยนะเนี่ย  ทีคนอื่นๆใน gotoknow ไม่ค่อยจะเขียนถึงได้มากเท่านี้”

นายบอน –  “ความจริงแล้วจะเขียนบันทึกที่เกิดจากความรู้สึกประทับใจในสิ่งที่ได้พบได้เจอ ได้อ่านมา คงเป็นเพราะมุมมองในเรื่องที่คุยกันนั้น ตรงกัน มีประสบการณ์ แนวคิดในเรื่องนั้นคล้ายๆกัน เลยแลกเปลี่ยนกันได้

เมื่อมีความรู้ในประเด็นนั้น ก็สามารถเขียนออกมาได้อย่างต็มที่ ทั้งนายรักษ์สุขและนายบอน”

คู่สนทนา 1 – “คิดดูแล้วก็เป็นรูปแบบที่ดีนะครับ การที่เราจะเขียนอะไรออกมาซักอย่าง รู้สึกว่ามันยากจริงๆ เพราะคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี แต่เมื่อได้อ่านบันทึกที่มีแนวทางเหมือนๆกัน ตรงกับมุมมองของเราแล้ว

เราก็สามารถที่จะนำมาต่อยอดทางความคิดนั้นได้ เขียนเป็นบันทึกในมุมมองของเราได้อย่างลื่นไหล ”

คู่สนทนา 2 – “เรียกว่า เป็นการฮั้วกันทางความรู้อย่างสร้างสรรค์ทีเดียว  แต่อันที่จริงในหลายๆบันทึกก็มีข้อคิดเห็นมากมายที่เป็นในแนวฮั้วกันทางความรู้แบบนี้ เพียงแต่ไม่ได้เขียนเป็นบันทึกใหม่เหมือนคู่ฮั้วคู่นี้”


นี่คือ เสวนาจานส้มตำ ความคิดเห็นในมุมมองแบบวัยโจ๋  แฟนคลับของ gotoknow ครับ