หลายวันมานี้ผมไม่ได้เข้าใช้ GotoKnow.Org เลย แต่เมื่อไปนับดูจริง ๆ กลับพบว่าแค่ 3 วัน เป็น 3 วันที่ทรมาณทรมานเอาพอสมควร (ในความรู้สึก) ไม่ได้อ่าน ไม่ได้ให้ คห. และไม่ได้ตีพิมพ์บันทึก (แต่ก็เขียนไว้) หากย้อนกลับไปก็จะพบว่าตัวเองไม่ค่อยได้ตีพิมพ์สักเท่าไหร่ โดยเฉพาะในส่วนที่เป็นเนื้องาน วันนี้ว่างเพียงวันเดียว เพราะในวันพรุ่งนี้มีนัดกับเพื่อนที่รัก “คนคอเดียวกัน” จะไปทำบุญกันที่วัดเล็ก ๆ เพื่อความสะบายใจและเป็นสิริมงคลกับชีวิต วันนี้เลยขอทบทวนสักนิดก่อนว่าเพราะอะไร ไหงเมื่อก่อนยุ่ง ๆ ยังไงก็ยังได้ตีพิมพ์อย่างสม่ำเสมอ หรือว่าหมดมุกเสียแล้ว (ยิ้ม ๆ)
วันนี้ GotoKnow.Org ไปเร็วมาก ในแต่ละวันมีบันทึกมากมาย ผมลองสุ่มอ่านดูย้อนหลังของคนที่เข้ามาใหม่ ๆ ก็พบว่ามีประเด็นที่น่าสนใจเยอะมาก ผมจึงตั้งข้อสังเกตว่าต้องมีหลุดไปไม่ได้อ่านอีกเยอะทีเดียว อย่างเมื่อคืนวันที่ 27 ก.ค.49 ที่ผ่านมา ผมต้องอยู่เวรฯ สำนักงานงาน ก็เจอกับ ผอ.บวร ทาง M2M ท่านบอกผมว่าท่านเที่ยวประกาศตามหาผมอยู่ แต่ผมไม่รู้ตัว แถมพี่เมตตาก็รายงานข้อมูลเท่าที่ทราบให้ ผอ.ทราบแล้วด้วย พอท่านส่งให้อ่าน ผมถึงกับยิ้มเลยที่โดยแซวจากพี่เมตตา (แม้จะยังงง ๆ กับที่แซวไว้)
จริง ๆ เมื่อก่อนก็เคยหายไปทีละหลาย ๆ วัน เหมือนกัน พอกลับมาเราก็ตามอ่านจนเกือบหมด ให้ คห. แล้วเริ่มบันทึกที่เขียนสะสมไว้ มาวันนี้ผมตามอ่าน อ่าน และก็อ่าน จนหมดเวลาที่จะจัดการกับบันทึกตัวเอง การให้ คห.ก็เริ่มน้อยลง ตอบตัวเองได้มากขึ้นว่าเพราะอะไร ก็ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการอ่านนี่เอง การอ่านนี่แหละที่ชอบ เพราะชอบมาแต่ไหนแต่ไร การเขียนบันทึกแม้จะชอบก็ตอบได้ว่าน้อยกว่าการอ่าน ฉะนั้นผมน่าจะตอบตัวเองได้มากขึ้นว่า ผมเริ่มเอาเปรียบคนอื่นตรงที่เขียนน้อยลง เอาแต่อ่าน เพราะคำ ๆ นี้ผมเป็นคนพูดเองว่า “หากเอาแต่อ่าน ไม่เขียนบ้างเหมือนเอาเปรียบคนอื่น”
ณ ตอนนี้ผมยังนึกไม่ออกว่าผมจะเลือกอ่านได้อย่างไรที่ดีที่สุดกับความอยากของตนเอง เพราะใจมันอยากอ่านไปเสียหมด แม้จะพยายามเลือก ๆ แต่ก็ยังอดใจไว้ไม่ได้ ก็เลยได้แต่บอกว่าจะแบ่งเวลาตีพิมพ์บันทึกบ้าง จากนั้นจะ Save เอาบันทึกไปอ่านแบบ Offline ด้วย Pocket PC เวลาที่ต้องเดินทางแทน หากได้ผลดี (กับตัวเอง) อย่างไร ก็ค่อยนำมาเล่าให้อ่านอีกครั้งนะครับ
ให้กำลังใจพี่ชายขอบ เขียนบันทึกครับ เราจะได้มีอะไรดีๆแลกเปลี่ยนกันเสมอ
ช่วงหลังรู้สึกบันทึกพี่จะน้อยลง ...และบันทึกที่เค้น Tacit Knowledge น้อยลง...บันทึกถูกใส่ใจน้อยลงหรือไม่ทราบครับ?
ผมตื่นเต้นมากเวลาอ่านบันทึก แบบถอดความคิดของคนหนึ่งคนออกมา ซึ่งคล้ายๆการสังเคราะห์ออกมา เป็นสไตล์เฉพาะตัว
ั้เป็นวิธีคิด...ที่ประมวล กลั่ั่นกรองจากประสบการณ์และองค์ความรู้ทั้งหมด ซึ่งผมพยายามทำอยู่ ...(ฝึกจากการเขียนในบอร์ดนี่หละครับ)
เหมือนเราได้อ่าน "ผลึก" ของ คนหนึ่ง และเวลาที่ผมให้ความเห็น ผมรู้สึกว่าสนุก...ท้าทายดี ว่าผมคิดแบบนี้นะ (ถูกผิดไม่ว่ากัน) ...และมีเพื่อนมาให้ความคิดเห็นต่อท้ายที่สนับสนุนหรือต่างออกไปก็ได้
แบบนี้เซลล์สมองน้อยๆของผม แตกกระจายได้ดี
ผมไม่กล้าบอกว่าบันทึกบางส่วนที่อยู่ใน Gotoknow เป็นยังไง...ครับ เพราะทุกอย่างที่เขียนก็เป็นองค์ความรู้ เฉพาะคน...และบันทึกที่หลากหลายก็เหมาะที่ให้คนหลากหลายเลือกที่เก็บความรู้ที่ ถูกจริตตน ...อ่าน และ ให้ความเห็นกันไป
พี่อย่าไปไหนนะครับ...ช่วยกันเขียนครับ เป็นกำลังใจให้ Bloger คนใหม่ๆด้วยครับ
แก้ไขนิดหนึ่งครับ ผมอ่านแล้วความหมายผิดอย่างใหญ่หลวง
ตรงที่...และบันทึกที่เค้น Tacit Knowledge น้อยลง
บันทึก ถูกใส่ใจน้อยลงหรือไม่?...
ผมหมายถึงบันทึกโดยทั่วไป บางส่วน ที่อยู่ใน Gotoknow ครับ...(รู้สึกแบบนี้จริงๆ)
น้องจตุพร
ขอบคุณมากนะครับ สำหรับกำลังใจที่มีมาให้เสมอ
ยังเข้ามาอ่านอยู่สม่ำเสมอนะพี่ชาย
เป็นกำลังใจให้นะคะ รอคอยอ่านบันทึกของคุณชายขอบเสมอค่ะ ดีใจคะ ที่ได้แวะเวียนเข้ามา อ้อ ไม่ทราบว่าคุณชายขอบ ได้ mind map KFC(oP) ภาคใต้รึยังค่ะ เอาไปฝากไว้ในบันทึกของคุณชายขอบแล้วค่ะ ส่งข่าวด้วยนะคะ
น้อง add
น้อง add เข้ามา พี่ตกใจเลยน้องเอ๊ย ประมาณว่ามาเงียบ ๆ ได้รับเมล์หรือยังที่ส่งไปนะครับ ไม่เห็นตอบ
คุณรัตติยา
เพิ่งจะได้รับเมื่อคืนครับ แต่ save เสร็จก็พอดีหมอนมาตามว่าไปนอนได้แล้ว ไม่ค่อยได้นอนเลย ก็หลับครับเมื่อหัวถึง ตื่นขึ้นมาเช้านี้ก็ยังงง ๆ ว่า จะเริ่มตรงไหนดี กำลังตั้งหลัก หลังจากเมื่อคืนพักหัว'หมองแล้ว (สดชื่นครับ ตอนนี้)
คุณ nidnoi
ยิ้ม ๆ ครับ กว่าจะรู้ว่าเรื่องไหนหนัก-เบา นี่เราไม่เผลออ่านก่อนแล้วเหรอครับ
เห็นด้วยครับ GotoKnow.Org ต้องหลากหลายไร้รูปแบบ ใน Tacit K. มี Explicit K. และ ใน Explicit K. ก็ย่อมมี Tacit K. ครับ ในสาระควรจะมีที่ไม่สาระ ในที่ไม่มีสาระ อาจจะมีสาระนะครับ
คุณวนิดา
หรือจะเรียกว่าแล้วแต่จริตได้ไหมครับ
คุณศุภลักษณ์
ใช่ครับที่บ่น ๆ นี่ก็เพราะเวลาอ่านและให้ คห.เพื่อเติมเต็มต่อยอด ดึงเวลาไปนะครับ เลยคิดจะจัดสรรเวลาเสียใหม่ครับ มีเทคนิคยังไงบอกมั่งแลต๊ะ
ท่านพี่ ผอ.บวร
เสียดายครับ พรุ่งนี้น้องเดมไม่ได้ไปทำบุญด้วยครับ เพราะว่าเสร็จจากทำบุญตั้งใจว่าจะไปเชิญแขก (เพื่อนที่รัก) ที่มาเยี่ยมไปพักผ่อน+ตั้งวง ลปรร.กันกับเครือข่าย ต่อเนื่องกันไป พักหลัง ๆ น้องเดมจะติดเพื่อน ๆ (ญาติ ๆ) ไม่ยอมไปกับผม (บอกว่าเบื่อ! เพื่อนพ่อพูดกันเดมไม่ค่อยเข้าใจ...ยิ้มเลย)
ขอบพระคุณมากนะครับ แก้ไขแล้วครับ ทรมาณ เป็น ทรมาน
เพราะในวันพรุ่งนี้มีนัดกับเพื่อนที่รัก “คนคอเดียวกัน” จะไปทำบุญกันที่วัดเล็ก ๆ เพื่อความสะบายใจและเป็นสิริมงคลกับชีวิต วันนี้เลยขอทบทวนสักนิดก่อนว่าเพราะอะไร ไหงเมื่อก่อนยุ่ง ๆ ยังไงก็ยังได้ตีพิมพ์อย่างสม่ำเสมอ หรือว่าหมดมุกเสียแล้ว
หมดมุข
สวัสดีครับพี่ชายขอบ (ดูจากรูปคาดว่าควรเรียกพี่)
น้องใหม่มาฝากตัวครับ แอบตามคุณจตุพรมา
ผมเองก็เป็นแบบพี่ชายขอบเหมือนกันครับ คือ ใช้เวลาอ่านบันทึกไปมาก
แต่ผมว่าบางทีเราต้องรอความรู้ให้มันตกผลึกเหมือนกันนะครับ
จะได้ความรู้เป็นเนื้อๆ ออกมา (มาช่วยแก้ต่างให้ครับ55)
บางคนอาจชอบซดน้ำๆ จะได้คล่องคอ
มีทั้งน้ำ+เนื้อก็ดีครับ อร่อยหลายรสชาติ
ก็แล้วแต่คนชอบอย่างที่คุณวนิดาว่าเหมือนกันครับ
แนะนำนิดครับ แต่ผมว่าพี่น่าจะรู้แล้วละ
คือถ้าจะเขียนบันทึกจริงๆ ก็ต้องเขียนของตัวเองก่อนเลยครับ
ค่อยไปอ่านบันทึกคนอื่น ไม่งั้นไม่จบครับ
พี่ชายขอบส่งเมล์ อะไรมาให้เหรอไม่เห็นมีเลย ส่งมาใหม่แล้วกันนะครับ
กำลังใจเช่นกันคะ
ตกลงแล้วพาเพื่อนที่รัก “คนคอเดียวกัน” ไปทำบุญที่วัดเล็ก ๆ แถวไหนค่ะ เหมือน ๆ จะเห็นคุณ "พี่ชายขอบ" แว๊บ ๆ แต่ไม่แน่ใจว่าใช่เหรอเปล่าเห็นหลังไว ๆ
ยังไงก็มาเล่าสู่กันฟังมั่งนะคะ อุตสาห์แอบหย๊อบ ๆ มาถามตอนเที่ยงคืนเงียบ ๆ อากาศดีค่ะ ช่วงนี้สมองกำลังแล่น (แล่นจะเข้าไปนอนอย่างเดียว)
แอบเอานิสัยคุณ "พี่ชายขอบ" มาใช้ แอบอ่านบันทึกตอนดึก ๆ (พาดพิงนะเนี่ย) จริงไม่จริงแก้ตัวเอาเอง ไม่รับผิดชอบก็ตีพิมพ์ไปแล้วช่วยไม่ได้