คล้าย ๆ บ้าน AF
ตั้งแต่วันที่ 24 - 27 กรกฎาคม 2549 เราทีมส่วนกลางโครงการ Sustainable Agriculture For Environment ( SAFE Project ) ได้จัด Workshop เตรียมความพร้อมของเจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรจำนวน 4 ท่าน ที่จะนำเสนอผลการดำเนินงานโครงการ ในงานมหกรรมเศรษฐกิจพอเพียงเฉลิมพระเกียรติ ระหว่างวันที่ 27 - 30 กรกฎาคม 2549 ณ พิพิธภัณฑ์การเกษตรเฉลิมพระเกียรติ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี ซึ่งต้องนำเสนอในภาคภาษาอังกฤษ โครงการนี้เป็นความร่วมมือระหว่างรัฐบาลเดนมาร์ก (DANIDA) กับรัฐบาลไทยทำงานในลักษณะโครงการนำร่องเพื่อพัฒนารูปแบบ กระบวนการในการส่งเสริมด้านเกษตรกรรมยั่งยืนในชนบทของไทย มีกระทรวงเกษตรฯเป็นเจ้าภาพภายใต้การทำงานร่วมกันระหว่างกองนโยบายเกษตรกรรมยั่งยืน กรมวิชาการเกษตรและกรมส่งเสริมการเกษตร พื้นที่ดำเนินการ 16 จังหวัด 64 ตำบล ( ในขั้นแรก ) ดำเนินการตั้งแต่ ปี 2546 จนถึงปัจจุบัน (โครงการสิ้นสุด 31ธันวาคม 2549 ) ปัจจุบันได้ขยายแนวคิดโครงการออกไปมากกว่า 64 ตำบล เกิดเครือข่ายการเรียนรู้เกษตรกรรมยั่งยืนในหลายจังหวัด
กระบวนการคัดเลือกผู้นำเสนอทั้ง 4 ท่านใช้วิธีการในการดูผลการดำเนินงานที่เป็น Best Practice + กับความพร้อมหรือการอาสาของทุกท่านเพราะต้องนำเสนอในภาคภาษาอังกฤษจนสุดท้ายได้ 4 ท่าน ที่มีใจเกินร้อยที่จะนำเสนอผล รับรองได้ว่าเป็นครั้งแรกของทุกท่านที่นำเสนอในภาคภาษาอังกฤษ แต่ถ้าภาคภาษาไทยทั้ง 4 ท่านค่อนข้างจะเจนสังเวียนพอสมควร ซึ่งเป็นทุนเดิมที่ทำให้ทุกคนไม่กลัวในการขึ้นเวที
ทั้งนี้เราในฐานะทีมส่วนกลางได้วางแผนในการที่จะหนุนและเป็นกำลังใจในการนำเสนอตั้งแต่ต้น Paper ที่ต้องจัดทำทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษได้ร่วมกันจัดทำกับ 4 ท่านและมีการประชุมร่วมกันก่อนหน้านี้ประมาณ 2 ครั้ง กิจกรรมในระหว่างวันที่ 24 - 27 กรกฎาคม 2549 ได้ถูกออกแบบเพื่อให้ทั้ง 4 ท่านได้ฝึกและเพิ่มทักษะในการนำเสนอ ซึ่งผมอยากเล่าให้เห็นถึงบรรยากาศที่คล้ายกับบ้าน Academi Fantasia #3 ที่กำลังฮิตอยู่ในตอนนี้
ครูใหญ่ประจำบ้าน น่าจะเป็น พี่หม่า (ธุวนันท์ พานิชโยทัย)
ดูแลด้านภาษา ครูอ้อย (อุษา ทองแจ้ง )
ดูแลเนื้อหา ครูแมว (พิชฎา อารยานุรักษ์ )ครูปุ๊ก ( พรพิมล มีศิลป์ )และผม
ดูแลด้านจิตวิทยา ผอ.กองวิจัยฯ (ครูมนตรี )คอยให้กำลังใจกับพวกเราทุกคน
AF1 พี่พยอม (อายุมากสุดและพี่ทำหน้าที่ดูแลน้อง ๆ ทุกคน )
AF2 พี่ชาญวิทย์ ( อายุมากเป็นที่ 2 )
AF3 พี่สนั่น
AF4 พี่พิชัย
การทำงานร่วมกันของเราค่อนข้างจะเป็นทีมเรียนรู้ไปด้วยกัน รับรองได้ว่าครูไม่ดุ แต่ค่อนข้างโหดเพราะซ้อมตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึง 5โมงเย็นทุกวัน บางวันครูอ้อยก็ออกจากบ้าน(งามวงศ์วาน) ไปปลุกทั้ง 4ท่านที่โรงแรมมารวยฯ ตั้งแต่ตี 4 ลุกขึ้นมาซ้อม ผมจึงบอกว่าพี่ ๆ ทุกคน ใจเกินร้อยจริง ๆ
จนถึงวันนี้ (27กรกฎาคม 2549 ) ช่วงเช้า เรามาลงทะเบียนและฟังการนำเสนอบางส่วนจากวิทยากรรับเชิญก่อน
เราให้กำลังใจทั้ง 4 ท่านว่าดูเถอะวิทยากรมืออาชีพบางท่านยังต้องอ่านตามโพยของท่านเลย เราก็ไม่ต้องกลัวแต่อย่าลืม มองผู้ฟังบ้างแล้วกันจะได้ดูกลมกลืนเพราะมันไม่ใช่ภาษาของเราและนี่เป็นประสบการณ์คร้งหนึ่งและครั้งแรกด้วย คิดว่าเย็นนี้จะกลับไปซ้อมกันอีกรอบทีกรมฯ
เมื่อถึงตอนนำเสนอจริงวันที่ 29 กรกฏาคม 2549 เป้นอย่างไรจะนำมาเล่าให้ฟังใหม่ครับ
เรียน คุณวีระยุทธ
เมื่อถึงสถานการณ์จริง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ข้อ ตกลงก่อนหน้านี้ในที่ประชุมทุกหน่วยงานที่ร่วมจัดเห็นว่าต้องนำเสนอในภาคภาษาอังกฤษเพราะเป็นการประชุมนานาชาติ แต่คนนำเสนอคนแรกๆนำเสนอในภาคภาษาไทยโดยมีล่ามคอยแปล พี่ๆของเราเลยเปลี่ยนใจ ทุกคนก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจกันเพราะเหมือนกับว่ากรมฯบังคับให้พี่ๆทุกคนและเราด้วย ต้องมาลำบากในการฝึกซ้อม ก็ได้เรียนรู้หลายอย่าง ทั้งนี้ ฝ่ายจัดไม่เคยสื่อสารบอกเรามาก่อนว่าให้นำเสนอเป็นภาษาไทยได้ ก็ต้องขอโทษพี่ๆทุกคน อาจเป็นเพราะการสื่อสารกันระหว่างกรมฯกับทางโครงการไม่ดีจึงทำให้หลายท่านต้องลำบาก