ฝากให้มวลมิตรได้อ่าน

ผมอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง

ชื่อหนังสือ "เย็นวันเสาร์-เช้าวันอาทิตย์" ของ คามิน คมนีย์ กล่าวไว้ว่า

"ชีวิตก็เหมือนการวิ่งมาราธอน...แต่ละช่วงตอนอะไรก็เกิดขึ้นได้

ตั้งใจทำอะไร ทำไมไม่ทำเสีย

ยิ่งเราลังเล (ก็ยิ่งไม่ต้องสงสัย) ระยะทางยิ่งห่างไกล

ไปทุกๆที..."

อ่านแล้วได้คิด เลยอยากให้มวลมิตรเข้ามาอ่านบ้าง

เขียนใน GotoKnow โดย จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ใน Time@Being

คำสำคัญ (Tags): #กำลังใจ

หมายเลขบันทึก: 41050เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2006 21:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (13)

บวร

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2006 22:47 น. ()

เหนื่อยก็ผ่อนลง พักบ้าง ปล่อยวาง ยอมให้คนอื่นแซงไปก่อน มีแรง ฮึดสู้ ไปต่อ จุดหมาย แม้อยู่ไกล มีหลายคนไปถึงแล้ว เรายังไปไม่ถึง และยังมีอีกหลายคนที่อยู่ข้างหลังเรา

ปภังกร

เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2006 15:25 น. ()

ถ้าอย่างงั้นผมขอแกว่งทั้งสองเท้าเลยครับ จะได้รับความสุขเยอะ ๆ ครับ

ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่มีมาให้พวกเราเสมอครับ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2006 17:00 น. ()

อาจารย์บวร และอาจารย์ปภังกร

เรามาช่วยกันแกว่งเท้าหาสุขกันเถอะครับ

(โดยการเขียนบันทึกเยอะๆ 5555)

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 5 สิงหาคม 2006 14:14 น. ()

ตามมาหาความสุขด้วยคนครับ
ขอบคุณครับผม

ยังไงชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป เหนื่อยนักก็คว้าน้ำดื่ม...ที่มีบริการสำหรับนักมาราธอนได้...มันเต็มเปี่ยมไปด้วยกำลังใจ...วิ่งไปดื่มไปให้สดชื่นขึ้นมา...ก่อนจะมุ่งหน้าวิ่งต่อไป แต่อย่าลังเลวิ่งย้อนกลับไปกลับมา หรือหยุดวิ่งกระทันหัน...กล้ามเนื้ออาจจะบาดเจ็บได้ และไม่งั้นก็ไม่ถึงเส้นทางซะที

และจะลืมไม่ได้ ...ก่อนวิ่ง... ต้องอบอุ่นร่างกายก่อน แล้วไม่ควรฝืนตัวเองมากไป ...ไม่อย่างงั้นอาจจะบาดเจ็บได้

The show must go on...