วันนี้ ช่วงหกโมงเช้า ที่โรงแรมเดอะ กรีนเนอรี่ รีสอร์ท เขาใหญ่ ผู้เขียนรับปากกับเพื่อนสมาชิกจากกรมทางหลวงที่จะเดินออกกำลังกาย จากโรงแรม มาที่ประตูทางเข้า ผู้เขียนเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ ประมาณ 15 นาที อีกครึ่งทางจะถึงจุดหมาย คือประตูทางเข้า ทางลาดชันลงเล็กน้อย มองเห็นภูเขาข้างหน้า ผู้เขียนได้ยินเสียงตะโกนร้อง "วิ่ง เร็ว เอ้า วิ่ง เร็วเข้า" และมีเสียงเห่าแบบฮึกเหิมของสุนัข ดังก้อง ไม่รู้ว่ามีจำนวนกี่ตัว ผู้เขียน จึงหันหลังกลับไปมอง รู้สึกงง ผสมกลัวเล็กน้อย จากความดังของเสียง รวมกับพลังงานอะไรบางอย่าง จึงหยุดยืนรอดู พบผู้ชายคนหนึ่งขี่จักรยาน แล้วร้องชวนให้สุนัขวิ่งตามด้วย ซึ่งเหมือนพวกเขากำลังฝึกทีม ผู้เขียนสรุปได้ทันทีว่า พลังงานที่สัมผัสได้ คือ "พลังงานจากทีมเวอร์คนั่นเอง" ผู้เขียนใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง เดินอ้อยอิ่งถึงหน้าประตูทางเข้า หยุดสำรวจดอกสร้อยกัทรี ดอกไม้หลากสี ที่ไม่รู้จักชื่อ ใบไม้ประเภทต่างๆ แล้วเดินกลับ ตอนนี้เดินเร็วขึ้น แต่ก็หยุดมองดูผลจากต้นไม้ที่แอบอยู่ทั่วไป ตามแนวรั้วเฟื้องฟ้า จึงได้ปรัชญาอีกข้อหนึ่ง ถ้าผู้เขียนไม่เดิน และเจาะดู ก็คิดว่ามีแนวรั้วเฟื้องฟ้าเพียงชนิดเดียว ที่แท้มีอีกชนิดหนึ่งซ่อนอยู่ด้วย ผู้เขียนเห็น ทีมคนและสุนัขที่รัก รวม 4 ชีวิต นั่งพักผ่อนอยู่ริมทางแล้วอย่างมีความสุข ผู้เขียนหยุดทักทายเพื่อนจากกรมทางหลวง ที่เพิ่งออกมาวิ่งออกกำลังกาย ผู้เขียนเดินกลับโรงแรม ใช้เวลาประมาณ 15 นาที
ผู้เขียนเล่าเรื่อง "พลังงานจากทีมเวอร์คคนและสุนัขที่รัก" ประสบการณ์จริงช่วงเช้านี้ ในการ AAR Workshop การจัดการความรู้ สู่การพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้สำหรับหน่วยงานนำร่อง ในช่วงบ่าย เพื่อเปรียบเทียบให้เห็นว่าผู้เขียนประทับใจ ที่กลุ่มผู้เข้าร่วมจากกรมทางหลวงครั้งนี้กลายเป็นเครือข่ายช่วยเหลือกัน เกิดทีม ซึ่งจะมีพลังงาน ผลักดันงานยากให้เป็นง่ายได้อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะพลังของทีม ใหญ่หลวง เช่น กรมทางหลวง ที่เขาใหญ่...
ขอบคุณ คุณขจิต
ขอบคุณ น้องอุ น้องอ้อ