ความรู้สึกของการไปทริปวิชาผึ้ง

          การไปทริปวิชาผึ้งในครั้งนี้เป็นการไปทริปครั้งที่ 2 ตั้งแต่เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยนเรศวร  การไปทริปครั้งนี้ทำให้ได้รู้ว่าทริปแบบนี้ก็มีเหมือนกัน   วันที่ 22/8/49 อาจารย์ได้พาไปทริปที่จังหวัดเพชรบูรณ์เพื่อไปดูฟาร์มผึ้งที่ไม่ค่อยจะให้ความรู้สึกของฟาร์มสักเท่าไหร่  จริง ๆ ผู้เขียนก็ไม่รู้หอกว่าฟาร์มของจริงเป็นอย่างไร แต่ฟาร์มที่ผู้เขียนได้วาดฝันไว้ก่อนไปทริปเป็นภาพฟาร์มที่สวยหรูกว่าที่ได้ไปเห็นรวมทั้งสถานที่นี้ไม่เอื้ออำนวยต่อการศึกษาด้วย ทำให้เกิดความผิดหวังอย่างมาก แม้ว่าอาจารย์จะให้เหตุผลไว้ว่าฟาร์มที่ผู้เขียนวาดฝันเอาไว้ที่มีอยู่ก็สามารถไปได้ แต่ฟาร์มที่ว่านี้เป็นฟาร์มแบบเน้นรูปแบบการผลิตและการแปรรูปมากกว่าก็ตาม  ซึ่งผู้เขียนก็ไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ไม่ให้นิสิตที่ไปทริปออกความคิดเห็นบ้างว่าต้องการไปทริปในรูปแบบไหน  ที่ผู้เขียนสามารถกล่าวเช่นนี้ได้เนื่องจากพบว่านิสิตบางคนก็ไม่ค่อยชอบใจในเรื่องของสถานที่สักเท่าไหร่    และในการไปทริปครั้งนี้ก็มีอย่างเดียวก็คือการได้ไปเที่ยวที่อุทยานศรีเทพ อยู่ในจังหวัดเพชรบูรณ์นี่แหละ เป็นโบราณสถานที่สวยงามและน่าสนใจมากซึ่งการได้ไปเที่ยวอุทยานดังกล่าวทำให้ผู้เขียนรู้สึกสนุกสนานกับการไปทริปขึ้นมานิดหน่อย  หลังจากได้ไปเที่ยวแล้วอาจารย์ก็พานิสิตกลับที่พักที่ไม่น่าพักเป็นอย่างยิ่ง และด้วยเหตุผลที่ต้องพักค้างแรมไม่สมเหตุสมผลจึงสร้างความไม่พอใจให้กับนิสิตบางคนด้วย สรุปแล้วการไปทริปครั้งนี้ไม่ค่อยจะได้อะไรกลับมาสักเท่าไรที่เป็นชิ้นเป็นอันก็น่าจะเป็นคะแนนที่อาจารย์ตั้งไว้ในรายวิชานี้เท่านั้น(คะแนนนี้จะได้เพียงคนที่ไปทริปเท่านั้น)