จากน้ำต้อย....สู่รวงรัง...เป็นน้ำผผึ้งในมือคุณ
ก่อนอื่นก็คงต้องขอกล่าวคำว่า “สวัสดี” สำหรับการเป็นสมาชิกใหม่ใน เว็บบล็อก gotoknow นี้ หลายๆคนเห็นหัวข้อแล้วคงคิดว่าดิฉันจะ coppy เรื่องราวที่อาจารย์ท่านหนึ่งได้เขียนไว้หรือเปล่า แต่อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะคะ เพราะดิฉันไม่ได้คิดที่จะ coppy เรื่องราวในเอกสารฉบับนี้เลย เพียงแต่ดิฉันเกิดความสงสัยตั้งแต่ที่อาจารย์ท่านนี้พูดถึงชื่อเอกสารฉบับนี้ ว่าไอ้เจ้าน้ำต้อยเนี่ยมันเป็นยังไง เหมือนกับน้ำเต้าหรือเปล่า เพราะตั้งแต่ดิฉันจำความได้จนกระทั่งเรียนมหาวิทยาลัย ก็เพิ่งจะเคยได้ยินเนี่ยแหละ ดิฉันเองก็อยากจะถามอาจารย์เจ้าของเอกสารฉบับนี้ตั้งแต่ที่อาจารย์ได้พูดถึงเจ้าน้ำต้อยนี้แล้ว แต่ด้วยความที่ไม่กล้าเลยเก็บความสงสัยไว้จนกระทั่งอาจารย์แจกเอกสารฉบับนี้ให้ จึงได้หายข้องใจกับคำว่า “น้ำต้อย (nectar)” ซึ่งก็คือของเหลวที่มีรสหวาน ที่ผลิตโดยดอกไม้หรือส่วนอื่นของต้นไม้ จากน้ำและสารอาหารที่รากพืชดูดมาจากดินหรืออากาศ โดยมีกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสงที่ใบของพืชเข้ามาเกี่ยวข้อง เพื่อเปลี่ยนวัตถุดิบเหล่านี้ให้เป็นสารละลายน้ำตาล ซึ่งปรากฏเห็นน้ำหวานบริเวณตาใบพืช เช่นตาใบของต้นยางพารา เป็นยังไงบ้างกับความหมายของคำว่าน้ำต้อย ที่ไม่ได้เป็นลูกๆเหมือนน้ำเต้าที่ดิฉันเข้าใจในตอนแรก หลายคนคงจะหายข้องใจแล้วเหมือนกันนะคะ (ขอบคุณอาจารย์เจ้าของเอกสารฉบับนี้มากที่ทำให้ดิฉันและอีกหลายๆคนหายข้องใจเสียที)
ความเห็น (1)
เเล้วน้ำต้อยที่เกิดจากการหมักข้าวด้วยเชื้อราหละต่างจาก necter อย่างไร