รู้จักโรคจิตผ่านใจเรา
ใครๆก็กลัวคนไข้โรคจิต กันทั้งนั้น เพราะ ภาพที่ปรากฏขึ้นในใจเรา หลังคำว่าโรคจิต มักเป็นภาพของคนที่สกปรก กักขฬะ โหดร้าย ปรารถนาการฆ่า และการทำลาย ตลอดจนมีโลกส่วนตัวที่ซับซ้อน และเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
วันนี้อยากให้พวกเราเรียนรู้คำว่าโรคจิตผ่านเรื่องราว ของ คำพัน เพื่อเพิ่มมุมมองอีกแง่หนึ่งกับหัวใจดวงเล็กๆของเรา
คำพัน ถูก หญิงคนหนึ่งที่ไม่ใช่ญาติหรือ อสม. พามาพบแพทย์ เพราะก้าวร้าว ทำลายข้าวของ และอาละวาดกับพ่อแม่ รวมทั้งทำร้ายพี่ชายด้วย ฟังแล้วน่ากลัวมากใช่ไหมคะ แต่หลังจากที่ได้ดูแลคำพัน นี่คือสิ่งที่ได้รับทราบจากหญิงใจงามที่พาคำพันมาค่ะ
1.พ่อ แม่ และพี่ชายของคำพันรวมทั้งตัวเขาป่วยเป็นโรคเดียวกัน คือโรคจิตชนิดหวาดระแวง ดังนั้นการระแวงกันเองจนทำร้ายกันจึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
2. เนื่องจากทั้งครอบครัวป่วยทั้งหมด ชุมชนทั้งชุมชน จึงทั้งเกลียด ทั้ง กลัว จึงไล่ให้ทั้งครอบครัวออกไปนอกพื้นที่ของหมู่บ้าน ยึดที่ดินเก่าเอาไว้ ให้ไปอยู่ในที่ห่างไกล หากินลำบาก คำพันจึงเข้ามาขโมยอาหารจากชาวบ้านไปกิน จึงถูกจับตัวบ่อยๆบางครั้งก็ถูกทำร้าย บางครั้งก็ถูกส่งตัวมาโรงพยาบาล
3. เมื่ออาการของคำพันดีขึ้นจนได้กลับบ้าน แต่บ้านที่มีแต่คนระแวงกันเอง ไม่มีคนดูแลเรื่องการกินยา หรือพามารับยาต่อเนื่อง ในที่สุดอาการก็กำเริบ ตีกันเองวุ่นวาย จนเป็นที่มาของการถูกพามาโรงพยาบาลในครั้งนี้
ความเห็น (2)
เป็นเรื่องเล่าที่น่าสนใจมากครับ อาจารย์ อยากให้ช่วยเล่าเรื่องของคำพันต่อครับ
ผมอยู่รพ ชุมชนขนาด 60 เตียง รับผิดชอบงานสุขภาพจิตได้ 1 เดือนครับ มีคลินิกผู้ป่วยจิตเวช เดือนละครั้ง ผู้ป่วยประมาณ 60-80 คน ครับ
ส่วนมากอาการก็คงที่แล้ว เพราะว่าเป็นผู้ป่วยที่ถูกส่งกลับมารักษาต่อจาก รพ จิตเวชสวนปรุง
เมื่อวานนนี้ก็มีอาจารย์มาช่วยตรวจรักษาครับ อาจารย์จะมาทุก 3 เดือนครับ ขับรถมาจากเชียงใหม่ 3 ชม ครับ
ขออนุญาตแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับอาจารย์ต่อไปนะครับ ......นพ.สุพัฒน์
