หลังจากที่ผมได้ลงไดอารี่ต่าง ๆ เกี่ยวกับการทำงานที่ผ่านมาในอดีตจนถึงปัจจุบัน ก็ได้รับการท้วงติงจากทางคุณอ้อมและ สคส. ว่าไม่เกี่ยวกับเรื่องของ Knowledge Management และการเรียนในหลักสูตร "พัฒนบูรณาการศาสตร์" สักเท่าไหร่
ดังนั้น ผมจึงเปิดบล็อค "ไดอารี่ชีวิต" เพื่อเล่าถึงไดอารี่ต่าง ๆ ที่เคยได้ย่างก้าวและสัมผัสมา เพื่อที่จะเป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่อ่าน Tacit Knowlege ของผมแล้วจะสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ไม่มากก็น้อย
จึงขออนุญาตแนะนำ "ไดอารี่ชีวิต" เล่มเล็ก ๆ นี้ ฝากไว้ให้ทุก ๆ ท่านได้อ่านยามว่างครับ
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ
ไดอารี่ชีวิต บันทึกที่สามารถเข้าถึงแง่มุมที่หลากหลายของชีวิตจากการถ่ายทอดผ่านทางตัวอักษร หากบันทุึกนี้ สามารถโดนใจ เข้าไปนั่งในหัวใจของหลายคนที่ได้อ่านได้
บันทึกชีวิตของคนๆหนึ่ง ย่อมจะกลายเป็นบันทึกชีวิตที่หลายคนมีส่วนร่วมในความรู้สึกตรงนั้นด้วย
ชีวิตคนเรามีหลายอย่างให้คิด เวลาที่คนๆหนึ่งนั่งเอามือค้ำคางอยู่ เขาอาจจะกำลังนั่งคิดปัญหาบางอย่าง หรืออยู่ในอิริยาบทที่สบายๆ ที่อาจจะดูขัดกับบรรยากาศของสถานที่เบื้องหลัง ที่เป็นสถานที่พักผ่อนสบายๆ
เป็นภาพที่มีความขัดแย้งในตัว (มีคนวิจารณ์ว่าแบบนั้น)
แสดงว่า ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ที่ที่ผ่อนคลายเพียงใด หากมีเรื่องที่ต้องคิด สถานที่ที่ผ่อนคลายนั้น.... ก็ไม่สามารถทำหน้าที่ของมันได้ ตามที่ตั้งใจไว้
ผมคิดว่านะครับKM คือทุกอย่าง ที่เราต้องเรียนรู้ ่
ในกรณีไดอารี่ชีวิต นี่ก็เป็น ความรู้ที่แฝงในตัวตน และการที่นำมาเขียนเป็นบันทึก ทำให้คนอื่นได้เรียนรู้ ด้วย
ถือว่าได้ประโยชน์และน่าสนใจมากครับ
ขอให้กำลังใจอาจารย์ในการเขียนบันทึกครับ
ขอตามมาเป็นกำลังใจอ.ปภังกร..ให้เช่นเดียวกันคะ และชักจะเห็นด้วยกับคุณบอนในเรื่อง ...??
"หลากชีวิตหลายเรื่องราวทุกก้าวย่าง
บนเส้นทางต่างความฝันอันสดใส
ชีวิตเรากำหนดเองบรรเลงไป
ชีวิตใครชีวิตคนอย่าปนกัน"
การจัดการความรู้เน้นที่รูปแบบ ตายตัว ยึดติด เป็นทางการ เช่นนั้นหรือ ความรู้ในตัวคนกับความรู้ในตำรา อันไหนน่าจับต้อง น่าสัมผัสมากกว่า
ยังจะตามอ่านค่ะ
ไม่ต้องคิดมาก เรารู้ว่ารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่
และ KM มีอยู่ในทุกช่วงและทุกอริยบทของชีวิต
ขอบคุณทุก ๆ ท่านและสำหรับทุก ๆ อย่างครับ
ถ้ามีสิ่งใดที่จะให้ผมแก้ไข ปรับปรุง หรือพัฒนา บอกได้เลยครับ
ยินดีรับใช้ทุก ๆ ท่านครับ